Alle inzendingen over snijden OR verminken OR geheimpje

Ik heb een geheimpje het is iets met ons je mag nog eens raden ik hoor jou ook graag Vertel me het jouwe dan hoor je het mijne of moet ik het raden ik denk jou ook graag Ik wil je graag bij me alleen is alleen want moet je bekennen ik zie jou ook graag Ik moet je iets zeggen wat echt is, is echt ik kan niet meer wachten maar voel…

De overheid wil weer wat reguleren En dus komen er regels, vaste prik De bond van tatoeëerders maakt zich dik Omdat de staat hun werk graag wil frustreren Men wil zo het verminken gaan bestrijden Maar wel intussen doorgaan met besnijden…

Ze zou zich nooit meer snijden, had ze zichzelf plechtig beloofd Allerlei crisissituaties vermijden en zij had zichzelf ècht geloofd Ze zou zich nooit meer snijden, had zij onder ‘t bloeden gezegd Zich niet door smart laten leiden en werkelijk, zij meende ‘t ècht Ze zou zich nooit meer snijden, had zij haar littekens bezworen Ze zou zijn…

Ik voel dat jij anders bent, Anders dan die jongens die mij hebben bedrogen Alhoewel ik daar wel al aan was gewend Jij mag niet zo zijn, dat verbied ik je Zo zal ik dat niet vertellen, dit is mijn geheimpje Dat ik zo onzeker ben Ik bedoel, ik weet niet wat je nu doet of op msn Maar ik dwing mezelf jou te vertrouwen Omdat ik niet wil lijken op…

In jouw ogen Zal ik verdrinken Naar binnen gezogen Mij voorgoed verminken Aangetrokken door de vochtige glans Verleid door het blauw Dit is je kans Ik ben van jou Ze houden me in bedwang Er is geen ontkomen aan De traan langs je wang Ik laat je niet meer gaan…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Vermink die afgod waar uw kind mee speelt ! Maar heeft uw kind een Irakese pop, dan laat u beter wél het hoofd erop.…

Je sloopte een kinds wil om te ontdekken, Om het leven te ervaren en de wereld te zien - Bang dat je geheimpje uit zou lekken Sloeg je erop los. Vingers! Alle tien. Je joeg me bijna de dood in Omdat je maakte dat ik niet meer wilde leven. Het leven had voor mij geen zin En ik kan je met geen mogelijkheid vergeven.…

Het kan niet korter 't is te kort om nog te korten snijd je niet…

aarden wil ik in dit jonge land van koeien en klei de rode regen vergeten stollend op koude kinderlijven leer mij spreken met uw tong talen naar nieuwe klanken lees mijn droeve lied en de poëzie van K’naan maar snijd, nee snijd mij niet…

Sharon kakelt ons toe op de tv Dat het bij mais -en plof en scharrelkippen Verboden wordt om snavels af te knippen Nog 5 jaartjes geduld, deelde ze mee 'Dat schiet', zo sprak een hen, 'voor mij niet op, Dan ben ik net als zij, kip zonder kop.'…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

de pijn is zoet verlang zo heftig naar snijden en het bloed geef mij het mes dat rust brengt in mijn passie snijd pijn in stukken fijn genieten bloedt vandaag in rode lust ik wil zo graag dat het mes mij kervend kust de pijn is zoet als ik maar heb gebloed…

ontdaan van een oog uiteraard het linker dat hoeft geen betoog hinkt hij achterop zijn gedachten te snel net zoals voorheen voelt hij de tijd per seconde duizendmaal meer dan toen hij beide ballen scherp van links naar rechts kon laten rollen geen kapitein, maar al wel eenoog zoekt hij nu zijn richting hij is een plantrekker die niet…

onbezonnen en blij danst zij door het leven opgroeiend in een jonge vrouw wier schoonheid verborgen blijft onder fleurige doeken tot het moment waarop realiteit haar bruut overvalt hij vraagt haar (op veel te jonge leeftijd) doch blijkt 't geen vraag maar een eis die geen tegenspraak duldt en beantwoordt haar afwijzing met zuur…

Hun lustknopje wordt weggesneden, met alle gevaren vandien, verschrikkelijke pijn en verminking voor het leven, nooit te kunnen ervaren dat de aardse lust met liefde verbonden kan zijn. We wijzen met de vinger hoe erg het is, en willen de meisjes van hun eigen cultuur redden, want het is barbaars en mensonwaardig.…

Tussen Mexicaans gras hadden ze ons te pakken. (Hun laarzen gewet.) Ze hadden onze huidskleur niet en drongen ons lichaam naar binnen. Trokken ons binnenstebuiten. Lieten strepen na in de vorm van halve swastika's. Verder niks. -------------------------------------------------- Uit: 'Vrede is eten met muziek', 2005.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Donder nu maar op ik voel teveel pijn Hoe lief ik ook ben jouw hart is te klein Wees maar heel stil je woorden stinken Slim en doordacht kwetsen verminken Voel wat ik nu voel of lieg je hart vrij Ontken je hardheid je speelde met mij Laat me nu met rust ver van mij vandaan Liefde eens zo mooi voorgoed vergaan....…

besloten veelal met je ogen gesloten gevouwen handen, gebogen hoofd gooi je je hart en ziel open intens mediterend loven en hopen Ga je het gebed echter delen in een bijeenkomst of kerk door hardop vroom te bidden dan wordt bidden als praten niets mis mee, moet kunnen wil ik ook iedereen gunnen Maar in mijn perceptie blijft bidden een geheimpje…

Ik snijd in dit ivoor de glimlach van een bruid en een prauw om mee te varen en een schouder waaraan ik slaap, en een hand die stil wordt als maanlicht in de witte schilfers ivoor, en een oog, en een mond, en een oor, en een voet voor de dans in het maanlicht in de witte schilfers ivoor.…

mensen wuiven warmte en zon maar schaduw blijft hangen gevangen in ondoordringbare spinsels van angst en stress tot het mes zal snijden kwaad en goed gaat scheiden er wordt gebeden op het scherp van de snede als salomon zijn oordeel velt in herstel zal het leven weer toekomst zonder schaduw kunnen geven…

ze had ‘t achter wat boeken opgeborgen Dat plekje leek waarachtig super perfect Dàt scherfje zou zij zich maar bezorgen Stilte heerste in die donkerblauwe nacht de nacht van ‘t vreselijke eenzaam lijden ‘t Rode traan waarnaar ze had gesmacht, drupte in de stilte, de stilte om te snijden…

nog ben ik bezig het folie los te trekken dat mij het leven bijna onmogelijk maakte het lijkt doorzichtig toch gerimpeld door geleden pijn in nabij en het ver verleden eerst komen schetsen maar lijden verdiept de lijnen tot etsen die dieper snijden dan ik ooit heb toegegeven ik was lang geen onbesproken kind dat zich alleen…

Gedachten glijden naar sombere diepten, gedrochten van oorlog verminken mijn geest. Ik hoor weegeklaag in deze schreeuwende stilte, het wanhopige bidden van een vader, een zoon, van hen die wenend van heimwee en pijn hun kapotgeschoten dromen en levens hier gaven. Maar wat is een soldatenkerkhof toch schoon.…