Netgedichten

netgedicht (nr. 34.019):

De schreeuwende stilte

Gedachten glijden naar sombere diepten,
gedrochten van oorlog verminken mijn geest.
Ik hoor weegeklaag in deze schreeuwende stilte,
het wanhopige bidden van een vader, een zoon,
van hen die wenend van heimwee en pijn
hun kapotgeschoten dromen en levens hier gaven.
Maar wat is een soldatenkerkhof toch schoon.

Witter dan wit zijn de duizenden graven
en het gras is nooit korter geschoren geweest.

Schrijver: Frans Vanhove, 2 augustus 2010