Alle inzendingen over somber

walsen dan mede, Kleurend de deining met sombere gloed. Moeten we wijken en zinkend bezwijken, Niemand van ons die ooit siddert of ijst… Recht is het ook dat met kaperse lijken, ‘t Golvengewriemel zich gulzigjes spijst. Gromt dan de zeestorm verbolgen ons uitvaart.…

Paardenpoten trapp'len, draven boven graven, boven graven, boven het vergaan verleden stuwt en stijgt het hijgend heden, boven het gefluisterd Amen, vlamt de pakkende reclame, boven 't somber R.I.P. waarschuwt luid: ‘Si vous toussez....’…

Verhef u tot de hoogste vreugdetoon, en stort wellust in de harten, aan uw somberheid gewoon! Zegegalming, heilvoorspelling, godgewijde vrolijkheid, zijn het thema, door de vriendschap aan de Dichter voorgeleid! Door de vriendschap? Door een andre (is het mooglijk) eedler plicht! Werd ooit koning ingehuldigd zonder statig feestgedicht?…

Ik dacht ik ben betoverd Was eerst een somber kind Ik las een vreemde schrijfster Het donker was gewild En of het nu ‘s nachts middag Was of midden op de dag Vanwege lichte gekte Deed ik, slapjes, geen verslag De bijen werden vlinders en De vlinders werden zwaan Zij pasten fier voor weinig gras En juist de wreedste leuzen Waarmee…

Terneergeslagen, moe, somber, lusteloos, uitgeput, opgebrand, ontstemd, ontregeld, futloos, neerslachtig, zwaarmoedig, ontdaan, klein, iel, vervlakt, afgemat, dood, duister, zwart, down, op, armzalig, vervreemd, ontmand, ontkracht, levensmoe, zat, verveeld, flauw, slap, hangerig, verzadigd, slecht, min, negatief, pessimistisch, zwaartillend, ingevallen…

Somber en zelfbewust loop je over de Markt je hebt een boek voor hem gekocht en je voelt je in de steek gelaten omdat hij ging toen een ander hem riep je bewijst hem steeds maar eer terwijl hij je achterlaat met wat N? wat doe je alleen in de caravan bij de oliekachel die brandt in deze warme lente, wat doe je als je niet leest?…

dat altijd met jou gaat heus is als gips de liefde om gebroken been of arm dat helend vasthoudt tot na verloop van tijd de breuk genezen is moederlijk is de liefde die zich om je slaat als jij met fiets en al pardoes gereden bent in een wilde rozenstruik schuilend is de liefde die altijd thuis geeft als soms toch het leven somberend…

En oorlog, die er even niet meer was, Hief weer zijn gulzig hoofd: een maaltijd werd Met bloed gekocht, en ieder apart somber Kluivend bleef er van liefde niets meer over; Alles op aarde werd één gedachte - de dood Onmiddellijk en zonder roem; en de pijn Van hongersnood sneed door de ingewanden - Hun dode vlees en beenderen kregen geen graf…

mens op deze planeet is een sociaal wezen Heel wat boeken kun je daarover lezen Maar jullie willen met niets en niemand een warme band Zelfs onderling is er regelmatig wat aan de hand Liever trekken jullie je terug in je eigen huis Want daar buiten, nou daar is het niet pluis Jullie wereld was al ontzettend klein Jee, wat ziet de toekomst er somber…

En mijn sombere gedachten Verdrongen elkaar. Mijn bange maar oprechte hart Dorst dan niets te zeggen Van mijn innerlijk lijden, Mijn ongeduldig wachten, En hoe ik respect gekregen had Voor die reine, klare Zuiverheid van haar.…