750 resultaten.
eindelijk vrij
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 551 mist
ik sloopte energiek de twee kwatrijnen
terzinen werden gretig uitgewist
geen rijmklank zou mijn vrijheid ondermijnen
ik had mij jaren jammerlijk vergist
en nooit meer liet ik een sonnet verschijnen…
EIGENZINNIG SONNET
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 279 eigenzinnig te zijn
vond hij mijn eigen idee wel gegrond
in sonnetten hanteer ik alleen rijm
of hij het nou niets of geweldig vond
experimenteren zit in mijn brein.…
Ik lijk wel gek.
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 295 Om middernacht zit ik te schrijven,
eigenlijk hoor ik in mijn bed,
maar eerst nog een sonnet,
daarvoor wil ik wakker blijven.
Gedichten.nl zegt hoe het moet,
dus pas maar op, jullie hebben wat te goed...…
Koninklijk besluit (2)
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 1.785 Al was het van ons goed bedoeld misschien
Dat wij laatst van onszelf een lintje kregen
Toch zijn wij daar als koningin op tegen
Daar wij die lintjes niet meer kunnen zien.
Dus knippen wij met een royaal gebaar
Straks ook dit lintje door met onze schaar.…
Kerstsonnet
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 317 Van veiligheid naar woede: gele hes
De opstand van de horden uitgebroken
’t Zijn ordinaire revolutiespoken
Zij waren rond, de geest is uit de fles
De kruk, de brekebeen, de oude bes
Zij voelen zich totaal niet aangesproken
Bij hen is nooit het vuurtje aangestoken
Ze zitten in een onbesprongen bres
’t Wordt weer eens tijd voor een pikant…
Duizend jaren als een dag
gedicht
3.0 met 42 stemmen 15.731 Vervang ik ieder woord van dit sonnet
door één geslacht, dan al bereik ik het.
Hoe zegt u? Jezus Wie? Van Nazareth?'
--------------------------------------
uit: '1000 Sonnetten 1966-1996'.…
Cruijff 50
gedicht
3.0 met 15 stemmen 16.506 Je moet je ergens aan de regels houden,
in een sonnet en op het voetbalveld.
Dat is dus logisch, denk je bij je eigen.
Je wordt wel ouder maar je blijft de oude.
Jij, Johan, bent nog lang niet uitgeteld,
maar ik moet nu na nummer veertien zwijgen.
---------------------------------------------
uit: '1000 Sonnetten 1966-1996', 1997.…
Overschatting
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 176 'Dicht nog een sonnet'
sprak de Maximale Factor.
'Maar ik heb ruim
tweehonderd verzen op de site gezet...'
Was hij blind of zag ik helder?
'Tabee, over het peerd getilde vrind.'…
Sportzomergast
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 247 Ik was van plan om mijn gedicht te wijden
Aan hoe we overladen zijn met sport
En ook met commentaar zijn volgestort
En hoe ik dat van nu af zou gaan mijden
Maar ja, toen werd ik plots #VerliefdopGriet
En kwam de chute van dát sonnet er niet…
Aan de sonnetten (I)
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.681 Sonnetten, klinkt! U dichten was genieten. -…
Le petit mort
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 2.607 We liggen in jouw bed, alweer
is het verlangen sterker dan wij samen.
Het zweet parelt in heet beamen
de natheid naast ons naakt zijn neer.
En weer is elke ruit beslagen,
wentel ik mijzelf in de overdaad
die met jouw lichaam samengaat
in tijdloos wederzijds behagen.
Dan stopt geheel en als bij toverslag
heel de wereld, ook mijn hart,…
Sonnet van toen
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.032 Geen ezel zal zich tweemaal stoten.
Neen, dat gebeurt alleen met mij.
Ik zag haar bloeien in een mei,
toen wij nog zingend waren, floten.
Zij was zo lieflijk, de devote.
Hoe zeer wou ik haar aan mijn zij.
Maar zij liep steeds aan mij voorbij
en aan mijn hart in duizend moten.
Heel vaak heb ik mijn neus gesnoten.
Heb ik gedacht: " nu is…
Omnia Vanitas
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.439 Ook God ging dood, gelijk een mens
en heel zijn leven bleek een leugen.
Niet zijns dan was de schepping eigen,
maar hij niets dan een vroeger wens.
Niets meer dan ooit door mens geschapen,
een langzaam vergeten waanidee.
En God ging dood, maar zeer tevree,
want God had nog een laatste wapen.
Hij liet de mensheid voor wat het was,
angstig…
Lang Geleden
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 829 Toen ik jong was, een lange tijd geleden,
in de diepte van mijn grijze verleden.
Op het strand samen met jou hand in hand,
schreven we onze namen in het zand.
Liefde voor eeuwig dat is een lange tijd,
maar wel mogelijk (ik raak je nooit meer kwijt).
Maar helaas herinneringen vervagen,
alles glijdt weg, al die mooie dagen.
Alles…
waar wij ons kunnen warmen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 674 de grond is wit de lucht is nevelgrijs
maar wij zijn mensen die ons buiten wagen
in donzen mantels die ons lijf behagen
vertrekken wij dik ingepakt op reis
geen angst of twijfel brengt ons van de wijs
wij stellen aan het gaande pad geen vragen
hoe lang het nog zoveel gewicht kan dragen
en denken niet aan onbetrouwbaar ijs
de bloedstroom…
Het verkeert-Sonnet
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 2.489 Op het terras overdacht zij de jaren
er is veel veranderd in korte tijd
ze vergaf hem zijn onbetrouwbaarheid
als de drankduivel in hem was gevaren.
Hij verdween frequent in stadse nachten
ging er te keer als een wellustig dier
ontwaakte op vreemde plaatsen van vertier
terwijl zij onrustig lag te wachten.
Zoals zo vaak keert het noodlot het…
Verscheurde pennenvrucht
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 135 ik voel het scheuren van de lucht
in elke vezel van mijn lijf
het lijkt alsof ik zinnen schrijf
zonder lust naar pennenvrucht
het broeit in fluisterend gezucht
geen enkel woord staat buiten kijf
slechts het allerlaatste bedrijf
behoedt me voor een klucht
want gedonder schudt me wakker
en een lichtflits opent ogen
ineens toont alles zoveel…
Juni~jubelsonnet
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 380 de sfeer is broeierig en klam
we wachten op de lichtshow
die ’t angstaanjagende indigo
zal splijten met veel tamtam
kabaaaaaaaaaaaaaaaaam
daar jubelt juni het uit van plezier
de hemel verandert zijn kleuren
schijnt ineens weer op te fleuren
door het overdonderend getier
grote regendruppels likken
als judaskussen langs mijn wangen
vandaag…
Het liefst oogst ik je lach
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 589 het regent pijpenkrullen in mijn haar
als ik mijn hoofd naar buiten waag
de zomer is een druipende plaag
voor bruinverlangend brandgevaar
in plaats van bekoorlijke zomersproeten
bevochtigen druppels mijn gezicht
wanneer ik mijn ogen daarvoor dicht
verdwaal ik in plassen met mijn voeten
toch onderga ik dit alles met een grijns
want al weet…
Het liefst oogst ik je lach II
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 611 het regent pijpenkrullen in mijn haar
als ik mijn hoofd naar buiten waag
de zomer is een ware plaag
voor bruinverlangend brandgevaar
in plaats van warme zomersproeten
koelen druppels mijn gezicht
wanneer ‘k daarvoor mijn ogen dicht
dansen de plassen rond mijn voeten
het laat me allemaal stoïcijns
al weet ik me zonneklaar geplaagd
ik blijf…
Passie en vuur.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 430 Het is zover, de gekte kan beginnen.
De lusten en de passies laaien op,
de bierverkoop bereikt een nieuwe top
door zij die ’t bal- en benenspel beminnen.
En heeft er al eens een een zware kop,
of raakt er soms al iemand buiten zinnen,
door al te hevig smeulend vuur vanbinnen,
geen nood, die komt er heus wel bovenop.
Al kan ik zelf die…
Haantjes en spierballen.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 178 De spierballen zijn weer eens aan het rollen,
de leiders steken woest de borst vooruit,
begluren elkaars opgeblazen snuit,
en doen hun best om heel gemeen te grollen.
Zo nu en dan wat met de mensheid sollen,
wat maakt het voor een president ook uit?
In ’t vuur stuurt hij de anderen vooruit
om zelf naar een beveiligd nest te hollen.
Als iemand…
Sterren aan de hemel.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 198 Als bruut geweld de harten weer doet bloeden,
terreurgeweld dat niets of niemand spaart,
als god of mens ook nu niet kon verhoeden
dat dwazen weer tot beulen zijn ontaard,
dat twijfel dan de blik niet zal verblinden,
dat angst noch haat de mensheid dan verdeelt,
dat 't hart zich met de rede blijft verbinden
en solidariteit de wonden heelt…
Bloemetjes en vogeltjes...
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 308 Zij wou zo graag een vogeltje bekijken,
hij wou wel eens fleurig bloempje zien.
Hun biologisch inzicht wat verrijken,
daar hadden ze allang naar uitgezien.
Het vogeltje kwam dapper naar haar lonken,
ze voelde zich gelukkig en vereerd.
Het bloemetje stond voor zijn neus te pronken
en voor hij 't wist, was hij al gecharmeerd.
Hun kennis…
De bron waaruit de dromen zijn ontsprongen.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 159 De bron waaruit de dromen zijn ontsprongen,
waar elke fantasie haar voeding vindt,
waar grenzeloze hartstocht wordt bezongen
en waar de mythe aan haar tocht begint.
Een reis doorheen een wereld vol verhalen,
op zoek naar dramatiek en avontuur,
waar passies en emoties nooit verschralen
maar zich verblijden in ’t poëtisch vuur.
Een taal die…
Ochtendlijke peptalk.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 314 Wat sta je daar versuft en dwaas te gapen?
vanwaar die rare trek op je gezicht?
Wat heb je nu alweer voor doms verricht?
Je oogt in elk geval niet uitgeslapen.
Ik wil dat je meteen deemoedig zwicht,
probeert om al je moed bijeen te rapen,
al ligt je hersenpan op apegapen -
hoewel, ze was ook nooit een zwaargewicht.
Allée, probeer je nu eens…
De jaren van verstand.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 317 Zeg mij, waar zijn de jaren van verstand?’
k Probeer nu al zo lang ze te ontdekken,
maar ’t lukt me niet om wijsheid op te wekken
en ‘k heb helaas geen trucjes bij de hand.
Wie kan mij eens een beetje hulp verstrekken?
Hoe raak ik bij die wijsheid aanbeland?
Bestaat er soms een bollebozenland
en moet ik daarvoor heel ver weg gaan trekken?…
Zoete verlangens.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 252 Zie hoe ze de voorbijgangers verleiden,
en lonken naar al wie aan 't raam passeert,
zij die door menigeen worden begeerd
voor kort genot dat hevig kan verblijden.
Maar nadat de genoegens zijn verteerd
zijn er ook velen die hun spijt belijden,
die lusten in 't vervolg maar liever mijden
als zoete vruchten die men 't beste weert.
Maar toch…
Volgend jaar, dan doe ik het!
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 376 'k Heb veel intenties voor een frisse start,
nu 't nieuwe jaar er weer zit aan te komen,
Wat ik in 't oude niet heb ondernomen,
heeft al mijn goede wil alleen verhard.
Geen mens die nog mijn ijver in kan tomen,
met prachtig resultaat als ik volhard,
en elke knoop wordt volgend jaar ontward.
Verheugd geloof ik in mijn eigen dromen.
'k…
Zonder inspiratie...
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 304 Mijn inspiratie heeft me net verlaten,
ze heeft besloten om op reis te gaan.
Heel eigenzinnig liet ze me verstaan
dat ik haar af en toe met rust moet laten.
Ik smeekte haar, maar nee, het mocht niet baten,
ze vond dat ik 't gemis maar moest doorstaan.
Wie weet is het met 't dichten wel gedaan
nu zij me geen ideeën aan kan praten.
Maar…