Alle inzendingen over speelt huid

poedersneeuw verzoet de kou ijzend waaien winden uit het strakkend blauw hun bloemen in doorzichtig zwart uitgestrekt wit rondgevlekt in kristallijn speelt vorst met licht en straalt intens zijn kou speldenprikt in zwart weerkaatst de twinkelende glinstering van duizend sterren in de nacht…

(Naar Hiëronymus van Alphen) Wopke zag eens mooie pruimen hangen Plukte grif, ze waren ó zo groot Én…geen strikte wet die oogst verbood Nee, voor één gat laat hij zich niet vangen Zó speelt hij het spel van Haagse stayer: Handelend als nette farizeeër…

Het verleden van onze verre toekomst, speelt zich hier en nu vandaag, voor onze geopende ogen af.…

de lucht draagt als ik vlieg de verte vraagt bestemming van mijn vlucht de wind vertraagt in koude vlagen het glijden piekt als hij thermiekt mijn schaduw streelt de aarde speelt licht en donker uit als ik mijn vleugels sluit ik wil ontsnappen verder gaan voordat de sporen van mijn stappen zijn vergaan…

Zoals de kat met haar slachtoffer speelt, Zoals haaien doldraaien bij de geur van bloed, Zo vindt ook de grote vleesetende aap, De kroon van de schepping, Genoegen in sadisme en vernedering, Gevoed door haat of verbittering. De sleutelwoorden zijn religie, racisme of eigenheid, Maar het roofdier verliest nooit zijn geaardheid.…

Ik zal mijn slaaptekort straks niet verhelen. Met een oranje vlag zit ik hier thuis Om drie uur ’s nachts in nachthemd voor de buis Nu de leeuwinnen in Nieuw-Zeeland spelen. Voor noppes zit ik op de eerste rij, Die ‘jetlag’ krijg ik als cadeau erbij.…

Weet niet goed wat ik met u aan moet ik raak verslaafd aan u U valt me door de huid en ik koester u Het wordt tijd voor mijn tropisch regenwoud waar de bloedzuigers en bloedteken uit de bomen droppen aangetrokken door de warmte van mijn lijf, de trilling van geluid.…

Speels laten je vingers Je de weg vinden op mijn huid Zacht voelend de warmte Die zich vertaalt in verlangen Speels laten je ogen Je vangen in verliefdheid Glijdend over mijn huid Laten je ogen niet meer los Speels laten we elkaar Onze lichamen beminnen Liefde laat ons smachten In onze samensmelting Speels laten ogen en vingers De…

Laat ons wegdromen op deze symfonie Je lippen beroeren elke vezel op mijn huid en brengen ons samen naar de hoogste klanken……

Wat heeft ze dikke aderen op haar benen En enge eksterogen op haar tenen Trek daar iets overheen en vlug een beetje Bedek, bedek haar rimpelige huid Zet stil haar krakerige stemgeluid En zet voor mij, lief, een kamilletheetje…

wie wil er nu gelukkig zijn zoals het kind in mij met een broodje op het strand een zeldzaam wit puntje met ham en wit strandzand dat knarst tussen de tanden zoals wringen tussen het eeuwige verlangen en de bizarre werkelijkheid in tedere handen ik wil daar liggen huid tegen huid en alle droeve ogen naar de sterren zenden…

Trek mijn eigen huid dan uit en zoen al spinnend warmte in het veel te grote bed. Ontdek dan, dat tijd net als lucht is en ik mijn liefdevolle adem uitblaas in de stilte van de leegte en elke aarzeling danst op het gekreun van de wind !…

Is de honger uit uw huid verdwenen Door acne, irritatie of eczeem Zoekt u een crème die hypo-allergeen Reactiveert en ook pH-neutraal?…

in het afstand nemen voelde ik je pijn je bloesemde in samenzijn bedwelmend was je geur je rook naar zomer in zacht tasten voelde ik een duim die streelde zomaar zonder te belasten handen drukten weer gevoel in het speelse krachten meten het huid op huid contact wilde ongezien weer onze liefde weten jij ben de blauwe regen in de zon…

Door het verwaaide haar vergaat het stof, gedachten spoken steeds weer rond dagen stromen voorbij in onzeker weten waar het denken telkens stokt hier blijft de tijd staan in de schaduw van een lege plek, zonder naam of woorden en alleen hier speelt de wind een wrede troost…

hij speelt sax met vingervlugge toets urenlang een rustpunt in de stadskakofonie verzamelt hij duiven en wat mensen om zich heen hij geeft ze brood en spelen en als het plein de eerste avondkleuren vangt glijden fluwelen klanken van melancholie van ver verdriet misschien om dood of een verloren liefde weg met de zomerwind…

Op zijn mond ligt een lach Maar zijn ogen staan grimmig En zijn blik is strak De regen stroomt langs zijn haar Vertroebelt zijn zicht Even is er twijfel, maar dan wordt zijn geweer gericht De gil doet zijn ogen niet knipperen Geen reactie op het bloedige beeld Op het beeld dat hem later zal verbitteren Dat later in zijn dromen speelt…

Je leven is een streling voor het oog Klim je tegen een wand of over een boog, je speelt het altijd klaar om gelijk waar, je mantel van bloemen te spreiden, om iedereen met je wasachtige ogen te verleiden.…

zal ik je haren al met lentelicht laten stralen of wat lieve schemer voor je halen als de zon zijn warmte heeft gebracht want de avonden zijn nog guur en koud jouw jaren tellen niet want jij leeft zonder oud in een perspectief waarin jij liefdevolle vrijheid geniet nog altijd speelt er licht op jouw tijdloze gezicht…

langs de oude fontein over verweerd travertijn schuifelt een mamma haar zoon op Vespa-vering lummelt bij de wering met een raggazza haar man speelt canasta bij een bord hete pasta en een glas Corvo-wijn stemmen sterven zacht in de Siciliaanse nacht waar geheimen geheimen zijn…

hij bouwt zijn eigen wereld met lego en wat play mobiel praat honderd uit geeft alles wat zijn handen maken een ziel knutselt met dimensies speelt met vorm kleur en zwaartekracht lacht als wat hij in gedachten had ook lukt zich laat zien als vliegmachine niets ontgaat hem in zijn grensverleggend spel fundamenten legt hij zelf…

zoals jij mijn woorden krom speelt mij spelt op het altaar van vertrouwen touwen rondom vlagen in lagen van huilen nooit hullen dat dit niet zo zal blijven in lijven van schaduw schuw gericht gezwicht mij vol treft op klippen wat rest op lippen in de weer schijn op je gezicht luchtdicht…

* Zanger tegen z’n vriend: - Ik ken een man met één hand, die goed piano speelt! Vriend: - Ik ken een zanger die zingt, en hij heeft geen stem! * Zanger: - Héla vriend, pas op hé! Ik heb een zéér goede zangopleiding gekregen hoor! Vriend: - Ja, ja, dat is waar, maar bijlange niet lang genoeg!…

Verre onbeminde, mijn hart maakt overuren speelt met overspelige tijd ik raak mijn gedachten niet kwijt onder jouw aandacht smelten al mijn horizonnen.…

Overal Speelt de muzikant Op zijn gitaar. Begeleidt Zijn songs. Zijn heerlijke liedjes. Chansonnier. Een Argentijn In zeer muzikale trant *Gezien en gehoord op de Piazzala Michelangelo te Florence (Italië)…

voor haar is hij nog steeds die heerlijke sterke man met zijn donkere krullenkop al verloor hij in de loop der jaren bijna al zijn haren al loopt hij nu wat stram haar ogen glanzen haar glimlach speelt haar hartenklop is nog even vurig nn gedachten danst ze hem nog steeds tegemoet Alles in de wind al gaat het nu wat trager hij wordt…

Jouw bericht is goed overgekomen en vanaf nu speelt de maan de hoofdrol in mijn dag- en nachtdromen.…

zacht breekt het ijs een vlam lekt uit de open haard speelt met kleuren in het glas wij zijn op reis in het verglijden van de kleine uren dansen sprookjes op de muren realiteit heeft gordijnen gesloten een dimensie van spoken licht op wij zijn vertrokken los van de tijd de winterslaap wordt ons benijd…

wind speelt met geluiden zucht en fluistert giert en brult vervaagt en wakkert aan zijn stem verschilt in streekgebondenheid tornado mistral of orkaan hij legt verhalen neer in zand en wegloopduinen boekt historie als woestijn wij lezen in de sedimenten wat hij ons heeft gebracht koelt ook mij als bries vannacht…

De tijd is nu Mijn leven draait Ik leef continu Mijn leven speelt Het is een spel Waarom speel ik niet mee Het gaat zo snel Ik weet niet waar ik naar streef Ik wacht op iets Geen idee waarvoor ik leef Geen benul wat ik wil Ik heb totaal geen kracht Voor dit gevoel heb ik een pil Die me afzwakt van gevoel Prettig en veilig Maar is dit…