Hoor je paradijsvlegel
wie wil er nu gelukkig zijn
zoals het kind in mij
met een broodje op het strand
een zeldzaam wit puntje met ham
en wit strandzand dat knarst
tussen de tanden
zoals wringen tussen
het eeuwige verlangen
en de bizarre werkelijkheid
in tedere handen
ik wil daar liggen huid tegen huid
en alle droeve ogen naar de sterren
zenden als oorverdovend geluid
hoor hier het zijn
de ogen breken niet in de dood
het ligt in de verlangende nood
naar het paradijs van de jeugd
met de nachtmerries incluis
hoor je paradijsvlegel.
Zie ook: http://www.metajeb.nl/
Schrijver: irene verkerke, 24 september 2010
Geplaatst in de categorie: emoties