Brood en spelen
hij speelt sax met
vingervlugge toets
urenlang een rustpunt in de
stadskakofonie verzamelt hij duiven en
wat mensen om zich heen hij geeft ze
brood en spelen
en als het plein de eerste avondkleuren vangt
glijden fluwelen klanken van melancholie van ver
verdriet misschien om dood of een verloren liefde
weg met de zomerwind
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid
Eenzaamheid 2.0 met 4 stemmen 
488
488
Geef je reactie op deze inzending: