Alle inzendingen over speelt huid

. - Daartussen speelt een droom een treurspel met het harte; De smart wijkt voor de vreugd, de vreugd weer voor de smarte; De koning klimt ten troon, de slaaf buigt voor hem neer; De dood blaast op het spel, - en beiden zijn niet meer.…

Dan speelt de sleur ons parten en ons leven Als ik toch kies voor hem duurt het nog even... Dan is de sleur doorbroken net als óns leven Moeilijke momenten wisselen zich af met heerlijke gedachten ik vraag me steeds weer af, Kies ik voor jou of kies ik voor hem Nog even... dan geef ik mijn stem…

ze speelt met de warmte en het licht, prikt in je ogen en kriebelt op je gezicht. Begroet je door een openstaand raam, ze geniet van haar roem… en faam. Door haar ligt de lente op de loer, en knoppen houden zich stoer. Met een beetje warmte op hun hoofd, is een mooi bloemenspel beloofd.…

de wind speelt een symfonie met de bladeren in rake noten de wind raakt de boom zichtbaar zodat ze plots huilt van het lachen de wind wiegt als een moeder takken in slaap totdat de boom droomt de wind staakt haar wilde bui de boom komt tot rust de laatste noot valt…

Er speelt een zoele wind van wandeling en kijken; de winterogen nu vol licht zover de einders reiken en dank vervult mijn hart voor wat er is gegeven: mysterievol geschenk te zien hoe alles is verweven.…

in je haren speelt de adem van wind en weet jou als bijzonder kind je vleugelt en danst door je jeugd met ogen vol verhalen elk zonnestraaltje licht kiest jouw gezicht om lente verder op te schalen weer dartelt je lach op het zonnige strand omdat jij wint van je schaduw op zand…

Regen valt als warme tranen in de drooggewaaide bedding van een rivier de uitgesleten kiezels vormen een brug naar de overkant een paradijs in stilte ontstaan waar de kracht van de verbeelding hoogspel speelt met een liefde zonder woorden in het bleke ochtendlicht vliegt een adelaar hoog boven de wolken hij is zo wijs de regen te vermijden…

zij heeft zich met stilte gekleed in zachte ondertonen haar ogen licht geloken hoofd peinzend gebogen maar de lach is al omvattend in tevreden weten er is niets vergeten de boeken liggen open spreken hun eigen taal warm zingt zij mantra’s en speelt met hun eentonigheid ze kijkt me aan of ik met haar mee wil gaan voor even…

Zin in de dag van morgen Zin in alles wat komen gaat Dit alles is waar het mij aan ontbreekt Het enige wat nu speelt, is mijn constante leed Elke dag weer een gevecht Elke dag weer de pijn Waarom ik? Waarom overkomt mij dit Wanneer komt de dag dat dit allemaal verdwijnt Wanneer komt er een dag dat iemand mij begrijpt…

langs paden die zich verdringen in mijn geest mijn geheugen moet zich beraden over wat ooit van mij is geweest Warmte, genegenheid en geluk drongen zich tegelijk aan mij op nu is alles gezonken of stuk en liggen depressies op kop Mijn bestaan staat nu even stil mijn gevoel voelt niets meer ik zwerf verder uit vrije wil en mijn uiterlijk speelt…

soms sta je stil op een tweesprong zonder richtingsgevoel er is geen gong die de song van zekerheid speelt stilstand is stressen leer jezelf te verheffen boven het probleem of kom mee we nemen de rotonde zonder direct af te haken laten nieuwe vergezichten ervaringen maken om in bewegen tot keuze te raken…

ambitie kent de trap omhoog weg uit de slangenkuil van maten naaierij en pennenstrijd jaloezie en penisnijd zelfs in de kleine scènes rammelt het decor door ziekelijke twisten wat goed en beter is wordt steevast gefileerd later weggegooid als rotte vis het leven speelt toneel in de schouwburg van bestaan nog altijd zijn er toeschouwers…

Ik mag de zon zoveel Ik ben in haar macht Als de wind speelt met mijn jurk en haar, Dan zie ik mensen kijken daar. Ze kijken naar de zon en mij Ik word niet door de wind verleid Zon! Ga met me mij altijd Volg me van Leeuwarden naar Steenwijk Mijn ogen stralen, op mijn lippen brandt het vuur Ik ben van de zon, ik ben puur.…

De profiteur van de verzorgingsstaat Speelt jarenlang de rol van invalide. Waar overheden misbruik streng verbieden, Bestrijdt men nu met man en macht dit kwaad. En tekent hij protest hiertegen aan, Dan heeft hij echt geen poot om op te staan.…

een mistdeken kleedt de aarde windlied zucht klanken gelijk een spelling van woorden dichtverzen over het bedaarde veld thuis speelt de radio het is alsof een componist in melodieën vertelt van vlinders denkbeeldig flanerend rond klokjes, bloemrijke bodes het voorjaar in een notensymboliek ik luister droom nog wat rond zijn jaargetijdenmuziek…

Zie hoe het lacht en speelt. Vol overgave en met alle aandacht; Geen moment dat het zich verveelt. Wat kan een kind toch vrij zijn. Onbewust dat iemand op het past. Geen zorgen om de dag van morgen Het draagt nog niet een zware last.…

Iedereen speelt de clown, men lacht, maar ook tranen druppelen op straat. Men viert feest, maar geschoeid op welke leest..?…

ze verschoot wolkte licht haar donkere ogen golfde brekend door een zee vol emoties strandde op basalte hardheid van mannelijke trots onbespreekbaar in traditie buigt hij nooit de harde kop maar in het zwijgen speelt zij zijn muziek neigt als hij verkiest windt hem weerloos om haar zachte vingers tot hij doet wat zij gebiedt…

Ik wacht en de radio speelt Schoorvoetend Een melodie Een dromerig ondergronds beekje Borrelt omhoog. Er is nu wel plek Maar ik wil niet meer rijden Tussen de mensen Maar wachten totdat het stuk Op de radio uit is.…

je hogeschoolt nog in dressuur ik zie het vuur in volbloed en gespitste oren speelt met samen zijn in draf en tred de zweep knalt pret galop laat hinniken éénstemmig horen jij bent de meesteres in roskam en verzorgen alleen die blonde hengst houdt nog geheimen in zijn oogopslag voor jou verborgen…

zon speelt kiekeboe lichter wordt sneller donker De winkels leeg etalages vol snuisterijen De straat klinkt hol kinderkopjes schreien doe me 'n lol Heer, laat zon schijnen op de gevels van dit Maasstadje: Ravenstein.…

de gek gooit kleuren stuk zoekt scherven van geluk hoort stemmen in zijn kop smijt zijn spiegelbeeld kapot speelt met schaduw verduistert licht de nacht leugens klinken sluw zijn waarheid heeft de macht hij heeft verdriet dat nooit een ander ziet omdat hij niemand kan bereiken zijn tranen kunnen niemand spijten…

de paus toont weer zijn ware aard: dictator het lijkt wel inquisitie: vrouwenhaat gelukkig geen soldaten meer paraat hij speelt ook graag voor vredesinitiator hij draagt wel jurken maar is tégen vrouwen maar wees gerust het zal ’m ooit berouwen Jan Woordenaar Bontje, 9 januari 2024…

Dus laat de wind je gezicht strelen en de zon je huid verwarmen, zodat wanneer ook jij je ogen sluit je voelt hoe ik je zal omarmen.…

Mijn huid is helemaal bevederd, ik ben een Vogel Van Vrede, Vrede is het doel Wat ik wil bereiken, Vrede binnenin me Zelf En voor de Wereld, maar dat is van later zorg (C)Thomas (Eva Maria Leo Venus) de Haan (-Young)…

de lichte en warme letters direct op onze huid tenzij jij de benen hebt genomen naar gezonde frisse lucht en daar het strakblauw van de hemel hoest en proest…

Schitterende groene ogen glinsterend ros haar perzik fluwelen huid rijke ronde borsten venusberg vurig rood universitaire studies doctorstitel en toch alleen.…

Soms komt een traan uit de diepte duikt ze op zoals de zon tevoorschijn springt Dan raakt ze het gevoel van warmte op de huid streelt de schoonheid van hart in een eindeloze vloed…

Mijn zomer klinkt als rood rijp fruit de kleur van deze liefde klinkt luid jouw vingers op mijn huid jouw hand op mijn plekje kijk, zeg je ik ontdek je.…

Wanneer ik het water van de rivier mijn ogen laat strelen, het zachte parfum van de oevers terloops op mijn huid, voel ik, heel even, dat ik hier zou kunnen blijven. Een karper zwemt stroomopwaarts...!…