Alle inzendingen over spiegeling OR beelden OR water

er golft water speels en traag onder eeuwig spiegelend blauw ik schep met mijn hand een doorzichtige lach als innige band die je pas ziet in het verdromen van beelden die mee zijn gekomen langzaam sijpel ik weg zonder een woord te hebben gezegd in de scene van scheiden ik kijk niet om maar het nat van mijn schaduw droogt…

ijzers krassen het ijs de beide benen slaan mijn gebonden geest diep in het denken glazig water en mist spiegelen de omgeving als heldere beelden in mijn gedachten luchtbellen kijken doordringend strak genadeloos zuiver in mijn ziel op die plaats ontmoet ik jou met rijpe rillingen in winterse woorden…

Wat zie ik nog in spiegeling van glimmend oppervlak tussen weerkaatsen van schittering wat is de rimpel die het beeld verstoort en spiegel lijnen ontneemt die binnen zijn geschetst.…

ik niet ben geweest mijn beeld is een geest die de spiegel is ontvlucht met toverkracht bevrucht 1999.…

soms wil mijn denken niet passen in de spiegel van andermans beeld senryu…

het hoge water in haar nachtelijke geurgewaden kleurde de rivier zilverflonkeringen in de ochtendmond meeuwen werden dromend tot haar luchtsieraden tot zij de spiegel gedragen letternamen zond eenmaal stond het beeld op de kade waar het nu stromend standvastig waadde zij sneed de wade vergeefs in het ivoren decor tot haar eigen diamant…

Ik zie een beeld In de spiegels van mijn gedachten Dat net als licht wordt weerkaatst Het is een echo in mijn hoofd Die mijn gedachte steeds verlicht Ik zie haar in mijn gedachten En haar beeld in dit gedicht...…

rimpelend, verlaat het beeld zijn vorm doch... zal het sterven in geborgenheid!…

de eenhoorn draagt nog sprookjes tussen zijn oren in het schijnsel van de afnemende maan verdraait een wolk zijn waarheid donkerder waar een zevenmijlsgevoel te grote stappen telt, gegeven door het levenslange beeld van spiegels die slechts één kant kennen ooit zal de zon vertellen hoe het water valt dan spiegelt er een beeld in vijvers…

soms druppelt glas in kleuren naar beneden geven scherven geen houvast de spiegel die je was is een beeld van lang geleden jij kleurde later pas wij zijn nooit gaan verhalen om te rapen en te lijmen wat niet was kijk in het glas spiegel maar het beeld dat eindelijk bij je past we dragen samen toch die jas…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Een mooie man die zichzelf aanbad in schoonheid geen concurrentie had zei spiegels zijn overbodig ze vertellen maar wat genezing van deze eigenwaan werd heel hard nodig want in alles wat hij had of ooit bezat zag hij zich steeds veel minder mooi in de spiegel staan soms was het beeld te breed te groot hij ergerde zich dood verhuisde…

de spiegel brak scherven stonden rechtop in het gras waar het beeld zonder licht begraven was…

soms blinkt de straat lijken kleuren uit de lucht zonder parkeren te drijven op hun vlucht in tegendraads verkeren zijn weg en stoep de hemel waar de mens zijn kringen loopt de wolken uit laat waaien en een huismuur zacht de golfjes dood als licht en lucht in water spiegelen en de mens dat beeld in scherven stapt is een nat pak het…

ik heb geprobeerd het beeld in de spiegel dichterbij te halen maar bij het raken bleek slechts een deel zijn come back te maken gebrek aan licht om te transporteren of was het de ruimte die in zijn tekorten geen plaats kon maken in de massa die aan beelden vooraf gaat een subtiliteitje dat wij zomaar veronachtzamen de wereld…

stemmig het door jou gekleurde gebeurde voorbij twijfels en mistige mystiek over rede tot werelden verweven bekwam jij geluk, het gulle geven in gehuppel doorheen druilerige druppels ontwijk jij alle striktheid, wrange vorm plooi jij nooit recht nooit krom maar beklijft dit universum, uniek en mijn voor mezelf de ander gelijk mijn einde…

Jij was een avond in mijn tuin. Regen deed vogels zwaarder vliegen, grassen en mossen sneller groeien, mijn huis een vreemde schuilplaats zijn. De kamer onherkenbaar, kromp; geruisloos vielen deuren dicht, de tafel, waar de kat op sliep, verschoof - heel langzaam - maar verschoof. Een bloempot in de hand, stond, ongemerkt veranderd, ik…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

ben jij mijn spiegel of mijn beeld? mijn handen geven wat ik neem liefde voor jou om mezelf te warmen aandacht die ik kaats in je ogen beleef ik in jou mijn bestaan dood dan het beeld als je om mij wilt geven…

ben jij mijn spiegel of het beeld mijn handen geven wat ik neem liefde voor jou om mezelf te warmen aandacht die ik kaats in je ogen beleef ik in jou mijn bestaan dood dan het beeld als je om mij wilt geven…

als weerschijnvlinder fladder ik over water en spiegel mezelf…

uitgehard maar voortbestaan toch bleef verwarmen het water lacht als jij weer in zijn spiegel kijkt en het getoonde beeld niet uit wilt wissen omdat hij kracht en zelfvertrouwen biedt…

ik zie mijn moeder in de spiegel en zeker met mijn lippen rood ben ik haar laatste beeld voor de dood daarom doe ik het nooit…

Je kijkt niet naar de spiegeling in de plassen, het beeld van de takken waar je tussen hangt, pats! in het water. Zo kom je verder weg van wat is geweest. ------------------------- uit: Raster, nr 92, 2000.…

een knappe kop die de spiegel heeft bedacht waarin je een botsing kunt aangaan met jezelf maar dan zwijg ik overdenken doe ik wel hoe je reflectie kunt vastleggen gladschuren en opwrijven met boenwas water laten verharden in spiegelingen boven levend water wil ik spreken spiegel mij met al mijn fier willen zien hoe machtig patina kan…

Onlangs liep ik langs een spiegel En ik vroeg : wie is de mooiste ? De spiegel zweeg en besloeg van mijn adem Even later liep ik langs het water En ik vroeg : wie is de mooiste ?…

een takje met knop gebogen in het water breekt de spiegeling…

Ondergaande zon Spiegeling op het water Herfstkleurig afscheid…

keilen ja keilen over spiegelend water blik op oneindig…