Alle inzendingen over spiegeling OR beelden OR water

dromen In spiegelingen van de gracht waarin twijfel wacht zij wel of niet zal komen tegenbeweging gaat er door vergetelheid schoorvoetend water handbeweging dat een beeld achterliet blijdschap naar verdriet van eindige tijd…

Praten over liefde met monden als vliegers en ogen als spiegels op eenzame hoogte langs onpeilbare diepte balancerend op de rand aan de andere kant... Welk beeld zal ik volgen? Ik ben een vraag wie is die ander? wat is er meer? hoe noem je zoiets? Ik haper, mijn tong zit vast jij bent niet meer wie je was.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

de nacht onaangeroerd, vertrokken met de trein van half zeven onder het gebladerte te volgen de nacht ontkleedt de dijk van oude wilgen en verschrompelde schaduwen het water de golven vormend dreigen onder spiegels waar ijskoude dromen beven het water breekt de strijd tussen leven en dood de beelden ik hou teveel van ze woorden…

de riemen trekken door het zware water en ik spiegel je, vooruit mijn ene hand zet kracht zodat er kringen draaien heel mijn hart reikt naar jouw beeld dat licht vergeeld door goud de wacht houdt aan het eind…

waar haar spiegel water raakt in kleine passen beelden schept, voorwaar haar zachtste zelf laat zien danst ze lichte teugen adem als een zeepbel boven kleur duizend vadem diep de wereld schiep een beeld, een kind uit harde stoffen doch haar stolsel liep uiteen slechts door mijn hart getroffen…

De man veegt zijn scherven in het water. Vissen zien enkel kleine spiegels zonder beeld. Maar de zon schijnt. Het is nacht.…

Dromend bij de waterkant streelde ik de spiegel, die ringen maakte, van klein naar groot. Het was fascinerend hoe het water weer een gladde spiegel werd. Ik zou mijn dromen even uitdagen. Ik boog me langzaam voorover, keek vol spanning naar het onmogelijke, maar de nimfen waren er niet, alleen mijn alledaagse ik-beeld.…

Dromend bij de waterkant, streelde ik de spiegel, die ringen maakte, van klein naar groot. Het was fascinerend hoe het water, weer een gladde spiegel werd. Ik zou mijn dromen even uitdagen. Ik boog me langzaam voorover, keek vol spanning, naar het onmogelijke, maar de nimfen waren er niet, alleen mijn alledaagse ik beeld.…

hollandse luchten spiegelen in nat vervenend land smalle paden, drijvend zand water met pluis en gras duale beelden, wandelaars talmen bomenrijen als horizon daar waar Drenthe ooit begon het zompig land, een groen moeras…

hij geeft een vertekend beeld de spiegel niet zozeer om wat ik was maar wel, om hoe ik was wie ik was komt niet in vraag omdat ik karakterologisch veranderd ben nogal logisch hij geeft een vertekend beeld de spiegel omdat mijn uiterlijke jeugd onherroepelijk achtergebleven is verzadigd van het intense snelle leven vol emotie…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

een spiegel met een luikje voor open en dicht donker en licht een beeld met een inkijk doorzichtig, apart voor dichtbij en veraf de spiegel geeft beeld, maar achter het luik schuilt een wereld vol dromen…

Het licht weerkaatst van het spiegelend oppervlak een ijsvogel maakt kringen in het water forellen knabbelen aan onze tenen tot jij iets zegt over de vraatzucht van piranha's. Zou dit beeld ons kunnen vervangen zich afvragen wie wij zijn en kloppen op de deur van ons bestaan, van hemel en hel?…

waren heb het lang gemeden ik was het zelf die deze weg als het ware vergat ik ruik nog de zomer van toen met zoemende muggen maar hoor ook de kwetsbare stilte tussen ons beiden je sprak in sprankelende blikken over jouw luchtige dromen en ik, ik dwaalde over mijn heide zag edelherten gracieus in galop voorbij komen * water…

van mijn beeld boom uit mijn droom die opstaat herrijst en mij de weg wijst…

Kijkend in een spiegel met voor en achter een spiegel in beeld zie je toch uiteindelijk het oneindige einde van je eigen zelfbeeld…

Drijfklei neemt mij op tot op een meter diep waar ik een bodem vind de oude wei ik wil mijn woorden geloven die ik ooit eens profeteerde de Broekpolder in haar water spiegel ik mij naast een divers gevormde gevellijn met stofbeslagen ruiten waarin de drab een wazig beeld hier wonen wij ze spreken zacht moe van ’t verhuizen…

Beelden van het verleden en het heden Doen even mijn gedachten zweven. Woorden die zijn gesproken Maar niet zijn uitgesproken. Mijn ziel verminkt. En de pijn is enkel nog een herinnering. Zie jouw beeld in de spiegel van het water Toch niet, 't is mijn verbeelding maar. Wil enkel even alleen zitten peinzen aan de waterkant.…

Afgekalfd land, rotte palen en golven zonlicht opnieuw zichtbaar in spiegelend water; versprankeld onder een gebroken wolkenlucht Zwermen zilveren vogels bespelen een vluchtige harp, waar schichtige vissen spiegels verscherven; beelden verbrekend van dood hout half verzonken in moeras Ogenschijnlijk geruïneerd landschap, maar als altijd…

Afgekalfd land, rotte palen en golven zonlicht opnieuw zichtbaar in spiegelend water; versprankeld onder een gebroken wolkenlucht Zwermen zilveren vogels bespelen een vluchtige harp, waar schichtige vissen spiegels verscherven; beelden verbrekend van dood hout half verzonken in moeras Ogenschijnlijk geruïneerd landschap, maar als altijd…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Kijkend op het water naar spiegels zonder lijn ontrafel ik de aanblik van ogen zonneschijn die spelen op het water met de jouwe en de mijn die zoeken naar de eenheid een blik te kunnen zijn Kijkend op het water dat zich rimpelt in de strijd weerklinkt mijn drijvend spiegelbeeld in klotsen dat zich wijd als een uitgestrekte echo voorbij…

soms wil mijn denken niet passen in de spiegel van andermans beeld…

boven de bergen De geur van cederhout Wordt door de zachte wind gedragen Daar rond die stad van goud De stenen liggen kaal te rusten Zij zien al eeuwen lang Hoe mensen deze stad begeren De pelgrim droomt hiervan Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Het water…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Ik kan mezelf niet zien zonder spiegel Alleen anderen kunnen ons helemaal bekijken Er zijn tijden geweest dat niemand zichzelf kon zien Tenzij in stille wateren of geframed in andere ogen Of in de prototypes van onze spiegels De vage voorouders van onze geestenvensters We zien alleen anderen als geheel Zoals alleen iemand anders…