Alle inzendingen over spullen

Ja, RUC ziet in Kim Holland wel 'n gat Ze douwt er heel wat in en geeft veel spullen Om menig gapend gaatje mee te vullen Ben je mooi klaar mee als je niks meer had Een club die zich- wat heet- zo wil verrijken Hoeft straks zo'n koe niet in de kont te kijken…

Slaat z'n spullen kort en klein en staat in de tuin te gillen zouden er instanties zijn die helpen kunnen en willen.…

en zonder spijt of aarzeling gooit hij zijn voorbije jeugd in enkele schamele dozen kleding, knuffels en cd's trofeeën van de sportclub passen niet in 't nieuwe leven alsof vroeger nooit bestond niet de spullen zal ik missen maar het aanklevend gevoel die opflitsende beelden uit ons kringloopgeheugen…

kijk, hoe daar je spullen staan uitgestald dingen die aangewaaid zijn in je huiselijk landschap en gebleven gestapeld in een dode hoek jazeker, ik heb geleefd hoe ik heb gegeven, geleden en vergeven brood en boter op de tafel (je vaste lasten stijgen jaar na jaar) start de opname en actie!…

ik zag ze spelen met zand in overvloed op strand een licht misverstand over emmertje en schepje water en gieter gaven al snel het eerste piepen ook de kleurkeuze hield niet zo heel lang stand toen ik even niet keek had bijdehandje ik alle spullen ingepikt heb het opgeruimd wat bleef was zand zij speelden hand in hand…

ik las de gedachten in haar ogen sluimerende klachten in een mild gedogen de kleine trek die dieper werd in haar gezicht een schaduw vaak weggewuifd door zon en licht maar zorgen drukten met steeds meer gewicht tot zij brak haar spullen pakte en mij de sleutel gaf woorden konden de stilte niet meer helen die wij al…

Marktkoopman in wijze woorden de spullen zijn je toch de baas het gebed dat wij verhoorden zet weinig bloemen in de vaas verscholen in een regenjas hou je de hunkering tegen al jouw gedichten die ik las zijn aan ons niveau ontstegen wie het pensioen nakend ziet verkoopt alle volle kramen tegen het geestelijk failliet van de meesters zonder…

Ze hakt een gat in het dak om in het licht een bad te nemen bedrijft de liefde in een kolenkast de wereld zal haar niet bevelen Ze gooit de spullen in het rond bezit bewaart ze niet voor later een liefde die haar tegenstaat gooit ze in het water Ze kookt het water om de fluit baart een kind zonder reden voor haar geen hom of kuit dansend…

Het blijft maar neerdalen zonder oponthoud langzaam, als parachutisten en vestigen zich op onze spullen, overal ze zijn ontelbaar Wij kunnen er weinig aan doen, bijna elke dag proberen wij het, stof afnemen, stofzuigen We doen het al jaren Wij zijn gemaakt van stof en aan het einde van ons leven gaan we terug naar stof Stof is alles…

Papa laat me niet met rust sinds ik thuis weg ben Hij is boos over mijn vrienden en haalt spullen bij mij weg Huisvredebreuk De politie probeert het te sussen, ik moet bedelen om hulp, bescherming Zijn eer is in het geding Hij wil mijn maagdelijkheid herstellen of me opsluiten Hij kan niet terug en niet vooruit, hij stikt liever…

Ik vraag mij af wat een ander bezielt als hij de boel van een ander vernielt; normen en waarden het is een groot woord misschien hebben ze daar nog nooit van gehoord en hebben ze hopelijk achteraf toch wel spijt maar de spullen zijn de mensen gewoon kwijt en wat is het effect of resultaat dat maakt mij juist zo kwaad het is niet van jou, dus…

Dure spullen die ons verslaven. Apparaten die al verouderd zijn, voordat we ze hebben ingekocht. Een lader die niet meer laden wil. Of, internet dat alsmaar hapert. Spul, dat nodig geupdeet mot. Dingen die oude problemen geven, die tot nieuwe problemen leiden. Heden nam ik audio in gebruik, dat niet meer aan of uit wil gaan.…

Na jarenlang plezier voor twee Wilde je met een ander leven Zomaar ineens tijdens het diner Vertelde je dat nieuwtje even Je spullen al gepakt, je koffer klaar Hoe lang heb je dit geweten?…

Hoe win je zeven keer de Tour de France op eigen kracht en zonder rare spullen? Tot nu toe heeft maar één man dat gedaan. Met hem erbij had je geen schijn van kans. Hij bleek in staat zijn dromen te vervullen en wist een zware ziekte te verslaan, maar verder blijft hij zich in zwijgen hullen.…

Toen ik na ‘n zakelijke tegenslag alles verloor op gebruikte spullen zat vond ik mezelf terug als de dromer van weleer die zich al die tijd verborg voor de materialistische wereld van z’n alter ego. Ik durfde niet uit dat gekkenhuis te stappen, verkoos bekende pijn boven onbekend geluk.…

Onze spullen staan met opzet in de regen. Memorabel ronken de feiten achter donker en licht. Sorry dat de eenzaamheid door je ooghoek binnenvalt. Verlatenheid zet je bestaan op scherp: niemand interesseert het of jouw verzonnen essentie ons naar de keel grijpt... Wij blijven dus weg. Ach joh, neem de dingen met een knipoog.…

Omkomen in bergen spullen. Nog méér willen besteden. Racen met de ratten. Welvaart minderen. Méér kunnen genieten van minder. Huizen weer bewoonbaar maken. Tevreden met wat we nog hebben. Surfen op de golven van de tijd. Welke richting gaan we op? Welke wegen slaan we in?…

Ik heb een winkel vol oude spullen, het is moeilijk om ervoor te zorgen dat ze niet verkocht worden aan snobs zonder besef van hun echte waarde zonder het minste besef dat die in hun geld niet valt uit te drukken alleen in belastinggeld, jaarlijks te innen voor het onderhoud en alles wat erbij komt kijken om de werken te laten bekijken…

jat Blijf ik dansen van geluk Want ik heb genoeg aan jou Ik geef mijn spullen aan het goede doel Ze krijgen alles tegelijk Als ik je armen om mijn middel voel Dan voel ik me pas rijk Want ik heb genoeg aan jou Neem mijn kleren en mijn meubels mee En zet me uit mijn huis Steel mijn video en mijn TV Haal mijn geld maar…

Mijn leven in een notendop Wat spullen in een doos.. Pandora stond er bovenop En nooit was er iets loos Totdat ik em dus opentrok Gretig, achteloos... Ikzelf was nu de zondebok Op mij was ik nu boos!…

Monteurs kun je spullen laten repareren. Kapsters knippen goedbetaald je haar. Klussers onderhouden onze eigen huizen. Muzikanten kunnen nu lustig concerteren. Vannacht droomde ik. Dat voortaan tien procent van ons loon, in labeuro's zal worden uitbetaald. Zo vinden vakmensen heel veel werk, maar kunnen geen spullen kopen.…

in de pan Een briefje: "even opwarmen Drie minuten in de magnetron Je krant die ligt al op de bank De witte was gedraaid De bonte is al uit de mand even luchten tegen de stank Je tenniskleding en je ballen Zitten in je tas Ik heb de rits maar dicht gedaan dan kan er niets uit vallen Bekijk maar even wat je doet met al mijn oude spullen…

Wil je weg Oké Dus ga Wil je blijven Oké Kom blijf Het maakt niet uit Wat je denkt en voelt Maar Als verlaten is Wat jij bedoelt En Als ik fout was In al wat ik deed Terwijl Ik anders wilde doen Pak dan je spullen Ga Vertrek Geef mij nog eens die laatste zoen Ten afscheid Voor eeuwig en altijd ’k Heb en had je lief Maar Vanaf…

Als iedere herfst pakt de zomer haar spullen in: al haar boombedekking wordt uitgestald op kleur gehangen gesorteerd, dan uitgedund en weggelegd tot volgend jaar. hun stapel kleding belandt in bladerbakken of op de grond daar slordig weggesmeten omdat dat harde groen geen mode is.…

Zonder jou doet me verdriet Ik mis je grappen, je stem, je verhalen Zonder jou af en toe diepe dalen De leegte die ik voel een leven zonder doel M'n nieuwe leven valt me zwaar soms denk ik was jij maar daar Ik weet niet wat ik wil en ook niet of dat gaat Hoe dan ook, 't is nu te laat al bijna een jaar te laat "Ons" huis is verkocht, de spullen…

Haar oude ouders zonder oude spullen die hun beroofde hoofden van nog gekker weg wilden trekken, zijn op droge benen hierheen gekomen, hopend op gedogen. Hun Heer kwam mee, die kan hier ook aanbeden en hun Maria heeft ook hier die ogen. Hun tenen schieten wortel in hun schoenen. Hun woorden durven zich niet te vertonen.…

De mislukking ingepakt in dozen zonder opschrift dozen die niets verraden van de vijf smaken van de liefde, haar netels en het plakgras eromheen Bij jouw spullen de misverstanden de stille pijn van afstand en niet na te vertellen grapjes die ik meteen vergat in mijn verlangen naar gezelligheid Dag dozen…

Bakken vol rotzooi en gebruikte spullen gaan met het vuilnis mee. Wat ligt mij te wachten als ik de laatste doos met leven open? Een porseleinen popje met armetierige beentjes, gebroken armpjes. Haar bruine ogen zo beschadigd, dat ze niet eens meer mag huilen. Alleen de vuurrood gestifte lipjes nog intact.…

Tussen het tastbare verleden weeg ik af wat ik kan opruimen, weeg ik af wat ik kan Al deze vertrouwde spullen kleinigheden, een grote koffer voor een grote reis, met een kopie van mijn paspoort van toen Voor ik de dozen open, draai ik het opschrift naar me toe Ja, ik weet het nog Het is er nog, stofvrij Keukengerei en serviesgoed…

Een middag met vader hij regisseert een toneelstuk in het patronaatsgebouw en ik dwaal ondertussen rond over de zolder, kamer na kamer muffe spullen van vroeger heiligen die ik niet ken van hout dat ik niet ken glad en glanzend geboend maar uit de gratie geraakt soms nog als voorspraak meegetroond in een optocht hier zijn ze echt hier…