Alle inzendingen over stilte natuur

Fascinerend, de opleving van de natuur. Mensen, dieren en de natuur in magnifieke sferen. Prachtig is het om dit als mens te ervaren. Opzienbarend, is de natuur.…

Diep in onze stilte zit liefde. Liefde die wil spreken maar niet kan uitkomen. In onze liefde zit stilte. Stilte die verlegen is. Stilte dat vrede is. Stilte en liefde met maar een gedachte over jou, over mij, over ons. Stilte en liefde dat zijn wij.…

Wellicht kan ik beter gewoon luisteren naar de serenere stilte niet de kilte maar ‘t fluisteren van dagdromen die steeds komen, naar de parken gaan om even mij als een rozenblad te gedragen mij wiegend zo op de wind aan het natuurlijk bestaan over te laten.…

Zo’n dag zou je willen inlijsten maar het is ook van de natuur. Ieder mens kan er van genieten als hij of zij het wil zien die dag.…

stilte filtert geluid uit rust rust vermaalt geluid tot stilte stilte heeft rust als bijgeluid geluid rust zacht in stilte stilte rust uit in rust…

Ze had geen andere keus, Van nature was ze matineus. Ze was altijd vroeg uit de veren Om anderen dingen te leren, Ze was erg ambitieus. Toen dat niet meer lukte van nature, Werd het spoedig een deconfiture.…

Eén massa, één geheel, bestaande uit diversen Een zachte kern een mantel en een korst De natuur in evenwicht, de aarde draaiend om zijn as bovendien natuurlijk om zijn zon zo dus dag en nacht Flora en fauna, afhankelijk van licht De natuurlijke balans Planeet aarde in al zijn pracht…

Een enthousiaste woudloper jubelt: ‘Ik wil vandaag in de natuur opgaan’ Een paar passen achter hem sluipt geluidloos een tijger met binnenpret die de ziener op z’n wenken bedient De tijger, pure wilde natuur, wacht tot zijn blije ontbijt omkijkt, die dan volgens wens in de natuur opgaat.…

‘t zaad gehoor gevend aan natuurlijke drang barsten schalen, vliezen en knoppen is ‘t voortbestaan niet meer te stopen en jubelt nieuw leven haar lentezang…

Mijn lieve zwager ook jij bent nu gegaan Je kraakte weerbarstige noten in de tijd die je nog was gegund lege doppen zie ik liggen waar jij ze moedig hebt gekraakt Ik heb je leren kennen gesproken woorden voorbij in de stilte achter de sluier waar altijd jouw waarheid lag De vredigheid van de natuur maakte jouw voetstappen lichter…

, van puur natuur, langs lang vervallen watermolens, waarvan er een paar idyllisch gerenoveerd, als romantisch eethuisje Voor ons beiden, de eindbestemming, van een uitzonderlijke, unieke wandeling, volop perfect gekruid, met prikkelende, instinctieve Bach-gevoelens…

Nou IK wel, dus IK rij door, kijk weg en denk in stilte: oh het zal je kind maar wezen!…

Ongeschreven synthese laaft aan het kloppen van een natuurlijk hart, tonen van synergie, ritmisch wit getooid in ijsblauwe stilte schaart zich in ongerepte aarde ongeroerd in winterrust waaruit de lage zon hem baarde waaruit ook de purperen mist lijkt op te staan, in een laatste stadium de gelijkenis te vinden in het patroon…

verstaan Ziet verder en dieper ; De weg die ik bewandel Is nooit enkel-voudig Hij is breed van aard Soms niet simpel te begaan Maar intens en zoveel meer Ook aldoor met klanken gesierd Ja, over een stilte heen Spreek ik keer op keer En worden mijn woorden In een scheppende leegte Ontvangen en gevierd…

wat mooi toch is de liefde die vurige uit omhelzing met een mooi en lief kind nieuwe toekomst baren kan pril en sierlijk is het dit kleine mirakel als het leven zelf gloort het ons geluk warmte en genegenheid die ook haar omarmen verspreidt zo zich in stilte prachtig klein en compleet gelijk ontwakende natuur dauw druppelt op grasstengels…

Straks ruisen verdorde bladeren in de wind, zijn kabbelende heldere beekjes een zeldzaamheid, hoor je stilte spreken over wat ooit was, en is verloren voor de eeuwigheid.…

Natuurlijk heb ik ook liever tijden van vloed, maar de natuur leg je niet aan banden, ook al toont Fortuna haar vrolijkste snoet, aan schijnvertoningen kun je je lelijk verbranden.…

Als ik verlang naar jouw liefde en jouw leven, dan is het een gegeven dat ik lijd en dat de dood me pas bevrijdt.…

Een stil gebed is vooral een gebed voor jezelf en God.. God voor ons allen!…

Het is geen wonder dat mensen, zichzelf hebben losgezongen, van onze onverstandige natuur. De natuur luistert niet naar ons. Natuur kent nog een nadeel. Natuurbehoud schreeuwt. Is schreeuwend duur.…

In de stilte, doodse stilte met m'n ogen dicht In de stilte, vredige stilte zo heel dichtbij jouw lieve gezicht.…

Voor mij is hij rond de wereld is een afgrond en, natuurlijk het regent elke avond Voor mij is het rond Het leven is een avond en, natuurlijk voorbij de afgrond…

Natuurlijk zal er altijd iets belangrijkers zijn, dan je druk maken (niet VET) om je slanke lijn. Natuurlijk zullen er mooiere dingen te bedenken dan dat je voorgoed je lange lokken weg moet schenken. Natuurlijk zijn er andere dingen zat, waar ik het nog niet eerder over heb gehad.…

De natuur is zo mooi. Als een vogel zo vrij. Ik kom in de natuur. En word gelijk weer blij. Ik zie de flora, ik zie de fauna. Zo mooi in de natuur. Ik ben verwijderd van de drukte door een grote plantenmuur. Er hangt bloesem in de bomen. Er loopt een haasje vrolijk rond. 'ik wil hier nooit meer weg' komt er uit mijn mond.…

‘Natuurlijk is het schandalig dat er zo weinig vrouwen in topposities werken’ zegt Sigrun Vageng. Natuurlijk was het schandalig dat mijn moeder in ons gezin, in mijn leven een toppositie vervulde.…

Negeren de natuur. Groene jagers. Verstaan hun vak. Produceren biologisch. Helpen de natuur.…

die stilte…

sta ik nog wat nagapend op het bad loopt vol, maar niet over wel zelf van het verlangen naar de komende wandeling in een overweldigend natuur van bos, heuvels, velden en plassen en natuurlijk de boeren die het zo voor hun kiezen krijgen maar ook ergens wij allemaal in deze abnormale anderhalve meter Corona-crisis-tijd ergens voelt het voor…

echt blijkt dan de scheppende werkelijkheid ontdaan van enige schijn of kunstmatig beeld ach, natuurlijk, eens boetseer ik weer mijn lief gekneed in een mooie sculptuur maar dan, ja dan zet ik het onder een glazen stolp ik weet het zeker, dan is mijn hoop van langere duur…

Waar het Friese land door aderen stroomt jaagt mijn bloed van onvervuld verlangen heldere lucht heeft mij weerloos gevangen ademloos worden mijn grenzen omzoomd pure kleurenpracht heeft mij totaal verblind blote voeten in het gras voelen leven de natuur omarmt mij als haar kind, even word ik door hartstochtelijke stilte bemind in dit stukje…