Alle inzendingen over stokbrood

Ik klink op Thierry's held en zijn baguette als ik mijn broodmes in het stokbrood zet.…

als stokbrood met rauwe tartaar, of als ovenschotel met witloof, remouladesaus en patat ?"…

draag ze veel Egels wilde honden Sprinkhanen vreten kaal De adder mijdt de herder Een drachtige hond zoekt aandacht voor haar nest meelij doet de rest De rust verstoord door kermis in het dorp toch vredig en beweeglijk Pont de Monvert Waar wij ontspanden Zwommen aten retourner aux Cevennes is onze hoop wijngedrenkt met Frans stokbrood…

Waarbij ik me in elke slok verslik en steevast in zo’n stom stuk stokbrood stik.…

een glas de stroperige wijn hangt donkerkleurig aan wat rijpe boerenbrie een stokbrood knapperig op de plank de openhaard warmt bij in lange speelse vlammen glimlach jij blonde losse haren een rood en vurig lijf het blauw van onervarenheid je wiegt daar zacht mijn dromen ook dit jaar weer gegroeid laat de wisseling maar komen…

in het zonnetje op een terrasje met een lekker kopje capuccino een puntje appelgebak met slagroom of een glaasje droge witte wijn met een portie bitterballetjes of stokbrood met kruidenboter met mijn linker elleboog leunend op zo`n wiebelgroene horecatafel gniffelend wachten op dat stuk kruimeldief die plusminus een week of wat geleden…

leven als God in Frankrijk ja, ja maar 'dass wahr eins' God moet doorwerken bijna zelfs tot z'n 65ste pensioen zit er eerder niet in ook God zal werken in het zweet des aanziens om zijn brood te verdienen: Frans stokbrood Hij zal niet breken noch zijn Zoon, noch al die nu doorwerkenden Franse mannen en vrouwen bijna tot hun 65ste…

Beide worden verslonden als hete bliksems op de kleine schaal met toast en stokbrood. Nog een droge wijn erbij om te blussen en de gesmeerde avond vreet de nacht stuk.…

Acht kadetjes, een maisbrood één stokbrood en een croissantje later met de kruimels op mijn schoot En mijn ogen vol met smarte water Zocht ik onder Echte Bakker, Haverstraat en na vier maal geen gehoor kreeg ik jou, en je zei vol van haat; ik hou van de echte bakker, niet van surrogaat…

dit is mijn lichaam dit is mijn bloed klinkt als een Franse lunch stokbrood en wijn maar dan in plakjes en nippend een dienaar buigt, knippend voorover in het stof en prevelt in oude taal ach god, verdom mij niet gelukkig zat er nog garantie op deze dienaar en is terug gestuurd naar de fabriek de schepper kreeg de geest ging tekeer…

ik heb ze weer gezien de spaans sprekende duiven hun ruiven vol middagzon in verlaten siësta tijd een balkonnetje op het zuiden en het voorzichtig luiden van de klokjes in de ijle morgenstond waar landarbeiders al uren bezig zijn met de aardbeioogst waarvan smaak en geur het knapperig stokbrood feestelijk rood kleurt hier…

Van elk stuk stokbrood maakt hij een theater, maar staat niet meer toe dat men aan hem komt, schuwheid als ode aan wie hem vastbond: als apporteur een vroege schoolverlater. Tot grote hoogte kent hij nu vrijheid, al droomt hij steeds weer van die warme hand, een plekje bij de open haard, een hand die eten geeft zonder gekunsteldheid.…

Wijn, stokbrood en konijntjes. Je hoort nu, Denken aan God? Doe niet zo vroom!…

(de zomer van 2006) we zwolgen zomer in het Westbroekpark de zon was gul en uiterst vastberaden de picknickmand was mee en overladen met stokbrood, rode wijnen, verse kwark en kazen uit het land van Jeanne d’ Arc een glas cognac was ook niet te versmaden de Franse slag en zalig zonnebaden La Haye als de Provence of de Camarque de rozen…

getrokken welke als maaltijd in de vorm van vette soep uit een flauwe pan worden omgeroerd voordat de vlam eronder flink is aangewakkerd zodat het aanbrandt is het onverwerkt koken waar de chef-koks geen raad mee weten en er dan maar extra zout over strooien in de hoop dat de smaak wordt aangesterkt en daarna weer afzwakt door vers gebakken stokbrood…

uitgenodigd was ze niet Maar dat hield haar niet tegen Er was een feest, daar moest ze heen Door storm en wind en regen Ze kon daar fijn haar zegje doen Want zij wist alles beter Ze won al menig prijspakket Voor de beste betweter De gordijn een andere kleur Maakte de kamer groter Zo legde zij met verve uit En smeerde nog wat boter Het stokbrood…

En bij de bakker hoefd’ ik enkel op zijn kruis te wijzen en als ie zin had dan zei hij: ~ ’k Voel ‘t stokbrood nu al rijzen.…

boom naar boom naar boom en wij leggen ons neer op het kleed en genieten van deze dag, het blauw van de lucht spoelt de zorgen van ons af, verwarmd worden we door het geluid van spelende kinderen, en de auto's niet al te ver weg storen ons niet eens, we liggen met een hand onder ons hoofd en praten en lachen, met sinaasappelsap en stokbrood…

Verlaten door elke besturing en geplaagd door geschitter gieren haar ogen langs de maanzaadbroodjes de worstenbroodjes de Finse bollen het zonnebrood geen stokbrood?…