2166 resultaten.
Vitaal gekleurd
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 43 binnen
ook de spirit
in oogopslag
en weerwoord
het helder blikken
gaat wat inschikken
nochtans is je aura
buitengewoon vitaal
gekleurd spreekt
lichaamstaal nog
altijd voor haar beurt
in je verschijnen
zijn gebaar en
voorkomen zich
nog steeds aan het
gracieus verfijnen
waar charmant
en innemend
al jouw talenten zijn
stralen…
aankijken
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.060 verbaasd, verdwaasd compleet tot
een standbeeld verstard
sta ik in uw aangezicht te kijken
kleine golfjes hoop stralen
van mijn erts de hemel in
nu aangewakkerde hoop het lood
smeltenswarm geworden is
jouw ogen openen me een boek
waarin onbekende tekens
over zijden bladen dansen
de grote boten moed drijven
me in kleine stukjes gehakt…
Schitterende blauwdruk
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 78 je lacht nog
steeds goudblond
de hele zomer ben
jij de schitterende
blauwdruk geweest
van mijn zon
in de eerste
stralen legde jij
iedere morgen
de matrix neer
voor haar schijnen
maar ook verdwijnen
in het subtiele
samenspel van
wolken wind en regen
kwam ik jou altijd
tegen aan het
weids firmament
de uren die wij
samen waren…
kleur en karaat
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 91 waar kleur en karaat
de waarde bepalen
kwaliteit door een mooie
setting wordt begeleid
pas als het juweel
gekloofd en geslepen is
na een volle nacht rust
kust het eerste licht kleur
gepolijst met de
ervaring van heden
beziet zij de wereld uit
haar eigen verleden
herkent uit
geboortelagen de
kristallen om samen
volmaaktheid te stralen…
Dwarrelt nog jouw lach
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 46 kleurrijk boeket
overgoten
met licht
uit je ogen koos
de natuur jou
als ideale set
in een choreografie
waarin de dood
op kousenvoeten
verscheen en leven ook
van bloemen verdween
zacht doofden kleuren
verschraalden geuren
van wat ook jouw
aanwezigheid was in de acte
de présence die jij altijd gaf
nu is er stilte
maar in de stralen…
Wakker
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 529 Een warme klaterende straal
valt en plaagt je stout
en heel opeens de schrik
van warmte maakt je koud
Je huid trekt even samen
Je zoekt mijn natte lijf
Ik voel je warme kippenvel
Wil dat je bij me blijft
De dag nog niet begonnen
zolang we hier nog staan
Jij altijd in mijn armen
We hoeven niet te gaan
Plotseling de wekker
die nog…
Kerstboom
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 649 Zij 'stralen' dan wel eventjes
maar dat is enkel schijn
omdat zij van het glitterwerk
alleen de drager zijn.
Het 'moois' wordt na een korte tijd
weer in de doos gedaan
terwijl zij, afgedankt en kaal,
de vuilnisbak in gaan.…
Burn-out
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 66 ik heb je
gevechten gezien
waarin een donkere rand
de overhand kreeg
in je gezicht en het
licht kwetsbare
langzaam werd gewist
de strijd tegen
tijd is een natuurlijk
proces en kent de
ups en downs in
de charme van de
seizoenen als partners
om mee te leven
maar daar waar
niet stralen in somberte
verblijft en de lach
geen enkel slot…
Zij
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 671 Want zij begeeft zich weer in mijn buurt,
ik straal al vanaf dat ik haar zag,
het is of iedereen naar haar tuurt,
misschien wel om de schoonheid van haar lach.…
Lege Stoel...
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 984 Honderden lichtjes,
stralen in pracht,
een dozijn kaarsjes,
verlichten de nacht.
Muziek klinkt zachtjes,
stemmen klinken,
een speech, een toast,
waar we op drinken.
Mijn blik dwaalt door de kamer,
geniet van de warme sfeer,
mijn ogen rusten op de eettafel,
ik sla mijn ogen neer.…
Onzichtbare muziek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 87 jij weet de
watergordijnen
zo te plooien
dat hun ragfijne
schittering alle
kleuren van de
regenboog stralen
lichter en witter
vallen vlokken
dwarrelt zacht
langdurig dromend
kristal tonende sneeuw
op onzichtbare muziek
haar eerste prelude
jij met je vriend
jouw lach in
zijn lange uithalen
de wind die met
nu aanwakkerende
kracht…
Spiegelgeheimen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 784 magische spiegel lonkt
en blikt geheimzinnig
verzacht hartepijnen
met diamanten stralen
haar wereld in ziel
verzonken droombeelden
verkennen vrij door
betoverende landschappen
zomerbruisende geuren
verwekken opbloeiende hartstocht
in sneller galopperend hart
stroomt nieuwe energie
door fonteinen omringt gelaat
glanst van schitterend…
Iets meer tijd
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 884 Geef me even wat ruimte
geef me even wat lucht
Geef me even de rust
opdat ik van opluchting zucht
Laat me even tot mezelf komen
laat me even gaan
Laat me even bezinnen
dan kan ik het straks weer aan
Nu is alles nog donker
zie ik nog niet het licht
Voel ik me buitengesloten
zonder mooi vooruitzicht
Gaat de toekomst weer voor me stralen…
Jaargetijden
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 411 Slapend leven ontwaakt
Waar zacht bottende knoppen
Weldra opengaan
Om donzig groen te tonen
Stil ontvouwen zich
De tere vormen
Die in klimmend licht
Tot volle wasdom komen
Hoe kortstondig hun bestaan
Als stralen verzwakken
Randen krullen om
Bij tanende levenssappen
Het ontzielde komt ten val
Neergevlijd op koude aarde
Hoogpolig bruin…
Kerst
netgedicht
3.0 met 66 stemmen 5.968 Sterren in de nacht
Stralen helder licht
Schitteren in kracht
Scherpen het inzicht
Toveren in pracht
Tekenen het verhaal
Tedervol gebracht
Tastbaar duizendmaal
Ergens klinken klokjes
En muzikaal gezang
En daarna sneeuwen vlokjes
Eeuwen winters lang
Ritmisch spelen koren
Reiken je de hand
Reizend langs vele oren
Raken harten, in…
Lieve lust
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 69 ik zag in
regenbogen
jouw stukjes
energie hun
kleuren stralen
zij lieten zich
niet verwaaien
door de buiige
wind en donker
jagende wolken
in ontlading
zorgde bliksem
voor vuurwerk op
grote hoogte zonder
donder te gedogen
ogen schitterden
een lieve lust
terwijl je handen
met zon halfronde
banen klaarden
waar bogen
soms…
Het ongrijpbare
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 122 haar ogen
kijken mij aan
ik laat ze gaan in
hun taxerende blik
ken mijn sterke
en zwakke punten
maar trek mij daar
niets van aan
haar stem
is hoog ondanks de
donkere intonatie in het
scherpen van contrasten
ik ben nooit
een optelsom geweest
van delen maar straal
intense vitaliteit uit
het ongrijpbare dat
uitlokt tot een lach…
Toverpracht
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.695 Door het bos loop ik te dwalen
Hoge bomen bij elkaar
Hun toppen laten een straal van
Zonlicht door die flitsend tussen takken
Het gebladerte verwarmt
Met de stappen die ik zet
Voel ik de schaduw dan de zon
Mijn ogen toegeknepen
Laat ik mij als een kind zo vrij
Weer draaien in de wind en droom
Een toverpracht van kleuren
Doen al mijn twijfels…
Adembenemend
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.442 De opkomende zon
stuurt gouden stralen
door de bomenkruin
't bladerdek in herfst-tooi
van oranje tot roestbruin.
In de stilte hoor je
af en toe een krak
van een verdorde tak
en geurt de adem
van het bos.…
Grenzenloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 532 Strelend gaat mijn
rechterhand over
de intens koude steen
regenboogkleuren laten
lachend gouden letters
stralen in ijzige kou
gedachteloos speel ik
met mijn wijsvinger boter
kaas en eieren in het zand
trek lijntjes om de hoeken
met elkaar te verbinden
ik zie je grijns, gewonnen
mijn linkerhand gebruik
ik niet, verstijfd…
Bovennatuur
gedicht
3.0 met 9 stemmen 8.649 Duizend stemmen stralen door je heen.
Soms heb je na een dagje stad
vanzelf een schram, bijvoorbeeld op een arm.
-------------------------------------------
uit: 'Geluksinstructies', 2005.…
Je warme lach
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 124 altijd schemert
je warme lach als
zon en maan spelen
tussen verblekende sterren
aan het begin van de dag
jij die in kristal
van de ochtendrijp
de eerste stralen
ziet breken in kleuren
van onvergetelijke pracht
nog dromerig
uit de nacht
ontdooi jij de vorst
in een voorzichtig
verkennen van lente
vogels fluiten
uitbundig concert…
Bikini met bontkraag
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 1.068 hartje winter wens ik zomer
smeltend sneeuw plast koude uit
'k was altijd al een dromer
met liever warmte op haar huid
hartje zomer wil jij winter
bevries je stralen tot pegels ijs
van zomerregen maak je splinters
scherp geslepen, winters grijs
hier scheiden dan ook onze wegen
herfst en lente zijn te vaag
jouw noorden houdt mijn zuiden…
Zonne Stra
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 237 Steevast sta ik
seconden te tellen
als taal struikelt
over z'n zin
bungelt huichelt
verder knikt
Telkens vallen
falende stralen
middels spraak
als hinderlijke steken
in de stilte;
de ketsende klanken
kloppen steeds weer
aan het oude zeer
van zwak glas
en jonge ogen
Maar het ligt ook aan mij,
leg de dolk naast me neer,
ik kijk…
Plaza della Pietà
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 332 ik tracht met mijn scherven,
op de Plaza della Pietà,
sprakeloos,
weer heelheid te verwerven
wanneer ik oog in oog sta
met de fontein
waarvan de stralen
huilend de leegte erven,
van de val verhalen
en druppels uiteenspatten
op reeds uitgesleten groeven
van de marmeren Moeder,
zodat ze verpletterend
een verlies vertalen
ik zoek…
In lange haren zonneschijn
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 116 herfst licht op
in spikkelglanzen
mist danst langs
akkoorden van de
eerste stralen zon
verstild kijken
koeien in de verte
vol verbazing rond
hun romp verdwenen
in een witte deken
nog is je lach
wat onbestemd
in flarden nacht
maar ogen spiegelen
al wat je verwacht
als wij het pad afgaan
en nevels vocht zich
aan ons hechten
glanzen…
Verjonging
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 638 meiden over oude heren praten
dan sijpelt uit hun ogen het groene
licht van oude wijven, die hun kinderen
missen en daarbij een echte man
Alles speelt zich in hun woorden af
misschien zoals vlinders in hun buik
en hoe men slank en grijs vertaalt
in blijvende zekerheid en trouw
In hun blikken houden zij vast aan
het glinsteren van ogen, stralen…
December
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 348 Een wens nog nu de dag is vergleden,
dat het voorjaar, zich wat haasten zal,
zodat deze somberheid zal zijn geleden,
en de zon zijn warme stralen opnieuw geven zal.…
Morgenstond
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 409 Stralen glinsteren
vanuit ontloken dagenraad
tussen de reten
van halfgesloten gordijnen.
De wereld neemt
een nieuw begin,
maar droomt
nog even door.
Het warme witte dek
verlaat dan zacht
de sponde der aarde
opdat de krokus bloeit…
De oorsprong
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 247 De zon - haar stralen strak op zijn gericht
zodat zij komt tot leven
geen duisternis blijft onverlicht
het Licht is haar hergeven
De roos verheft zich boven 't gras
de mus begint te zingen
onbekend met hoe zij was
en hoe haar knoppen hingen
De symfonie der natuur begint
Hoor! Hoe zij op klanken zint
Nu de bron is opgedoken
Kijk!…