Netgedichten

netgedicht (nr. 21.050):

Verjonging

Als jonge meiden over oude heren praten
dan sijpelt uit hun ogen het groene
licht van oude wijven, die hun kinderen
missen en daarbij een echte man

Alles speelt zich in hun woorden af
misschien zoals vlinders in hun buik
en hoe men slank en grijs vertaalt
in blijvende zekerheid en trouw

In hun blikken houden zij vast aan
het glinsteren van ogen, stralen
zij hun grijze spinsels verder uit
kijken naar de ober en doven