Alle inzendingen over symbiose

gister op de fiets door het Gooi een pui met affiche vol klanken kracht ritme authenticiteit en intimiteit in perfecte symbiose van Slagerij van Kampen Het zadel ging meteen swingen richting Laren de Oude Drift Singer bleek logisch zo vroeg nog dicht wat verder stonden glazen te fonkelen op tafels wit bedekt met lakens van linnen in Nick…

Stabiel ben ik niet maar jij wel, jij staat al jaren geworteld in Nederlandse bodem en als wij in symbiose gaan, dan garandeer ik jou voortgaande groei. Ik help jou aan een dikke sluier waarvan het blad altijd groen blijft. Je staat nooit meer in je hemd. Integendeel: ik isoleer jou.…

De ingrediënten van een totale symbiose zijn er direct. Het hart komt bloot en is volledig onbedekt. Het samensmelten van twee zielen, totale affectie. Problemen bestaan niet meer, zijn ondergeschikt. Het samen zijn, vervagen van enig objectie. Onvolkomenheden eenvoudig weggewuifd, weggeslikt.…

Ik groet U, levenslange vriend en metgezel Bij voor- en tegenspoed stond U aan mijn zijde Nooit zeiden wij elkaar vaarwel Geluk noch ongeluk heeft ons ooit kunnen scheiden Sinds jaar en dag leven wij in symbiose In gedachten waren wij steeds een In goede tijden en in boze Dit aardse leven smeedde ons aaneen Uw komst is slechts een vreedzaam…

gevoelens, pas mijn levenstijl aan en woon nu in m’n ziel, waar ik mijzelf ben, me thuis voel, het beste in mij oproept Geluk is slechts een gevoel, voel ik me gelukkig, ben ik het, altijd gelukkig kan niet, aanhoudend verdriet blokkeer ik door rationeel relativeren dat een bodem legt in verdriet Gevoel, onze oudste taal, werkt in symbiose…

tussen de vele pilaren is een heuvel te ontwaren vanwaar het stroomgebied ontspringt van leegte en verdriet tot in de brede delta nog teleurstelling om bedrog als een afgeschoten pijl scheert rakelings het onheil raakt noch lijf noch leden ongeschonden de hof betreden waar warme liefde groeit geluk in talloze perken bloeit in volledige symbiose…

het leeft 't was vast een ontzettend creatieve boktor die groeide volgens levenslijn en waarderingen de rode loper geeft de volledige cyclus aan van tussen toen en hierna, de witte waas waar levens in stenen vormen geslepen zich bijzonder waardig manifesteren over het hoe zo te worden en de keuzes hand in hand uit, overgaan afstoot, symbiose…

achteraf fatsoeneren En dat is het hem nu juist Ik zou met je samen willen dichten Een inspraak gezamenlijk gedicht Ik zou de strofen willen vormen Een beetje uit mijn en jouw zicht Want wees gerust ook jouw grijze massa Kan uit zijn bol gaan heel beslist En mooie woorden produceren Helpen wij elkaar dan groeit het licht Wellicht is de symbiose…

nooduitgang volstrekt tegennatuurlijke broeikaseffectverhogende moderne slavernijbedrijven onder China's stikstofdeken tot een beurskrachramkoers drijven De lucht- en ademhalingswegen zijn zonder groepsimmuniteit voorboden van een hartinfarct in evolutie der natuur: van executie uitgestelde equilibriumverstoring van mens-en-fauna symbiose…

eerst is er de verwachting gevoed door schoonheid; de gerijpte vrucht van de idee daarna bij het zien van licht een gemis aan symbiose voortaan ben ik op de andere mens gericht al doende eet ik drijfzand van aards geluk vorm ik mijn gedachten voel onbewust verstijfde druk ben zo geworden tot wie ik ben of zoals de mens gewoon…

terwijl ik vanuit de bus observeer vanachter een verrekijker met een frons er groeien planten uit m ‘n materialenkast sprinkhanen hoppen in de tuinen energie heeft de tovenares geketend als een illustere, kleurrijke bol vol glitters gesluierd rouwt ze, de mens blaast de hoorn en bedwingt zo als een spiegel haar toorn in een vreemde symbiose…

en de touwen, ongelijk, zo ze zijn , in het spel der poppen, hem, die ik ben, liet bungelen in de zuurstofrijke dood van dag en nacht, van zon en regen tot het drama van de verwachting niet meer over de toekomst loog zo toon ik hem, die ik ben, de spagaat van geboorte en sterven van liefde ten diepste gevoed door neigen naar herstel der symbiose…

Dáár en nergens anders was de symbiose, één zijn met alles, nog een feit. Wij verlangen ons hele leven naar de terugkeer in dit aards paradijs; het vruchtwater van het verleden. Toen de Schepper zei: er zij licht, was het met het geluk afgelopen en worstelend kwamen we ter wereld.…

Met kamers ingericht voor hoog bezoek Een stal vol spiegels voor ruim veertig koeien Gelijk een balzaal, vazen rode tulpen Pilaren waaromheen 's nachts vaarzen grazen Wier lijven elke dag worden verschoond Hun staart des zondags met een krul beloond Nooit zijn zij op de dag des Heren vrij De twee gezusters, zeer onder de indruk Der symbiose…