Alle inzendingen over taal /welzijn / poëzie

Mijn poëzie is beïnvloed door het marktwezen, door de krant :papieren vrede, oorlogen van telex en annex— uw taal is mijn konkrete muziek is mijn spraak. Geen openbaringen bezit ik anders dan die van de toekomstroman; uw wetenschappelijke dromen zijn mijn geloof, en mijn lachend ongeloof.…

zijn vrouw schrijft ingewikkeld door duidelijkheid te verzinnen zij is Poëtisch gecrypt!…

gedichten op elkaar tot zware poëziepilaren als stompe torens staan ze daar onmondig voor zich uit te staren Ze spreken stil in toegedekte klanken preken, verwijten of bedanken verduisteren, versluieren of verlichten vergane luister en oranje vergezichten In regels liefde en relaties staan tedere letters, zwoele spaties verwarrende taal…

doe mij een lol en lees dit niet aan flarden ga het vooral niet analyseren probeer je even te amuseren het is geen mooi verhaal slechts een vrolijk spel met taal misschien is het niet leuk in jouw geoefende ogen voel jij je knap bedrogen omdat ik in mijn opzet faal dan heb je pech gehad helaas maar er zijn gelukkig netgedichten…

Mompelend probeer ik poëzie te praten, maar die houdt z'n klep. Goed. In de kelder dan?-…

ze lopen samen het water in een inham naar de zee twee jongens en een meisje op pad, in bad, of toch net niet ze zijn ver weg, te ver van mij om goed te zien van wie ze zijn waarom het meisje stil blijft staan haar hoofd voor even strekkend ver achter in haar nek, ze kijkt strak hoog de hemel in dan loopt ook zij weer verder door en alle…

geluidloos zoemen binnen een bepaalde tijd dan wel over de dag verspreid liefst binnen vierentwintig uur rijmen is verplicht maar niet achter elkaar dat wordt te zuur en valt men in zwaar verdriet allerlaatst lijkt het op moraal langs een langdradige zuil slechte gewoonte aan de haal verhaal van de geknapte uil simpel in Jip en Janneke taal…

je glansde en polijstte niet maar brak en hakte stukken overbodig tot een vuur Je smeedde woorden tot een taal uit ongenaakbaar staal door het vlechten van metaal koud en hard of gloeiend heet uitgewalst tot strofen met het rood gevoel van diepe warmte je zinnen kaalgeslagen en gewet door het verleden snijdt heden door…

je loop is poëzie je naaldhakt in een lenteritme en zet klikkend puntjes op de ï je lippen zetten rood aan het eerste kleuren van de zon ontwakend in de dauw rijzend naar het stralend blauw je lach doet vogels zingen die hun dag beginnen als een pluisje zwart dat vrolijk opvliegt in zijn eerste start je heupen dagen uit lopen…

Het trio Meyles, Kalberg, Adjudant Geeft zondag acte de presence in Emmen. Wie van dit trio krijgt de meeste stemmen? Wie wordt er kampioen van Nederland? Streng maar rechtvaardig is daar Inge B., Gedichten.nl doet lekker mee.…

ik heb je lange vingers vaak met letters zien spelen in passen en meten om de inhoud de juiste vorm te geven je peinsde met de blik in de verte of daar misschien de oplossing stond geschreven en na enig gefrons viel heel voorzichtig een ei uit het dons jij ging voor schoonheid en intonatie waarbij linguïstische verstrengeling…

Dat overal allerlei mensen, verschillende talen, geloven, kleuren, samen spelen, werken, leven, samen de wereld opfleuren. Stel je voor … Een wereld waarin welzijn boven winst en welvaart gaat, waar de Natuur niet onder maar met de mensen staat.…

rust van poëzie…

ik ben woord, ik ben stilte op de grens tussen herinneringen waarin ik de toekomst zie van het verleden waar mijn identiteit verscholen ligt in tedere omlijning,tastend windend in mijn poëzie elk woord in gebalanceerd evenwicht een muze nog zonder gezicht in de taal van de straat van mijn jeugd in eenzaamheid van naderende stilte dat…

en sloeg als boeg beelden naar wie maar wilde horen taal schreef jij vele malen dichterbij eilaas geen enkele zin sprokkelde kromtaal recht zelfs aan zee waar jutten dagelijks brood verwierf stierven klanken af en raakten verloren in donderende golven jij noemde het poëzie…

samenwerking Wil aan alles nieuw beginnen Vijf dimensionale taal Is erg diep in zichzelf gekeerd En uit zich meest in zwijgen De zinnen zijn geaccepteerd Berusting is hier eigen Zes dimensionale taal Is van beperking vrij bevrijd Poëzie, volkomen inspiratie En niet te stoppen door de tijd Geen gelijk maar liefdevolle gratie Hoog dimensionale…

jouw woorden in een stank van poepluiers afbuigend langs de afvoerput van deze wrange wereld jouw poëzie verschoond in regengordijnen gladgestreken met een vooroorlogs strijkijzer jouw zinnen eens geschreven in een brevet van onvermogen verzinsels in een taal die ons wereldvreemd is jouw gedichten waarin de bliksem is ingeslagen…

Adem het uit of in, dat laatste woord is een begin van een regel of zin, dat allemaal vormt de zekerheid in taal, resoneert de tekst, verbaal in de tegen – polen in een ware zegetocht in de ringen van de ‘nibelungen’ en de poëzie en op‘ de schaal van richter’, in de dingen die zijn vergaan, blijft een mens een vrome dichter…

Poëzie als ei, door de tijden, hard of zacht, blijft deze eetbaar. Opschrift bovengronds de muzen die hij verslond, hij rust in vrede. De taal blijft drinkbaar dankzij het heldere glas, vol gedecanteerd.…

zij die soms niets delen doch alleen incasseren zoals reacties onder poëzie zoals ik, die toch graag deelt want lezen is gelijk uit een bundel zoals de Bijbel de Thora of Koran waar kan ik reageren als ik iets niet begrijp?…

het liefst zou ik kort willen aanmeren tussen de leidraad van haar oeuvre poëzie waar het barst van schone volzinnen tot stiller stilte als een tijdgenote dat dromen kruidt voor de ’eigen haard in tekens van taal als een open boek zonder schaduw stil lees ik, jouw licht blijft achter de stilte van iedere dichtregel hangen in mijn hart…

Schoonheid en welzijn Vertrap je. Tergend, sluipend, giftig... doe je je werk Bedankt, Koning Alcohol!…

Een tomaatje is een traktaatje voor je prostaatje zonder zorgen iedere morgen met of zonder 'n erectie tomaats-welzijns-reflectie: waar een tomaat voor staat waar een prostaat voor gaat!…

Loopt het als een trein Vindt iedereen het fijn Dan moet dat wel welzijn zijn. Als de welvaart, welvaart Zit er wel vaart in de welvaart.…

Je ziet, het is de twitterkampioen om ‘t welzijn van zijn medemens te doen.…

Het glas of de fles is veel te vol net zoals de problemen die men innerlijk bestrijdt… Alleen komt het besef pas weer de dag erna dat drank de oplossing niet zal zijn en meer kapot maakt dan liefde en welzijn, puur door bier, sterke drank of wijn. Het lichaam houdt het “stop”-bord omhoog: Zet je geest en lichaam gewoon eens droog!…

Weet je waarvan ik misselijk word? Al die praatprogramma’s rondom tien, die ziekenhuisseries als Spoed en Ie-Aar en Ivo Niehe met zijn gevoelige snaar, ik kijk niet meer, ik heb het wel gezien… Weet je waarvan ik koppijn krijg? Dat Donnergedoe over gvd en godsamme, het gezanik van de Bond tegen Vloeken, het femelen van hen die het hoger zoeken…

ik heb me moe gedwaald om liefde te doen verstaan in jou en mij doch weet niet waar, verloren wij de muze dichter tot elkaar dat ik volgen zou, ik volgde dan terwijl jij sprak op akkoorden van de weg dat zich dichtte in samenheid toch; drijf je weg op leeg papier als ik aan je denk gedachten dwalen naar een verloren welzijn niet weten…

Ben ik een nummer of een mens 10 minuten, dat is een grens het is de tijd die een dokter heeft en in die 10 minuten alle aandacht geeft nu kan hij het nog doen maar volgend jaar wordt er gekort in zijn poen. Straks durf je niet meer om zorg te vragen het gaat steeds meer om hogere bedragen en sommige dingen worden niet meer vergoed dat is…

en baart z’n zinnen bloot in poëzie als dolfijnen.…