Woorden als ruis?

Op de rug van mijn geest
werd met zwarte inkt
geschreven als graffiti
op een verouderd hart en

op ongerept papier, maar ook
wat de prullenbak niet vrat,
ontdaan van alle franje en
een kortstondig leven had

nimmer bleef een
onbeschreven blad
waarmee de blanco
muren van de wereld
zijn volgeklad,

onverschillig voor de dood
en voor het “zijn”,
onfeilbaarheid gedoopt
in een oceaan van inkt

door al de muzen die
daarin verdronken
waaruit die essentie de
ware aard doorklinkt,

in horizontale lijnen
met hoorngeschal,
verlegt het de wegen
in de taal en baart

z’n zinnen bloot in
poëzie als dolfijnen.
die nimmer zwegen
in hun taal en worden

woorden vertaald als ruis.

... Bron illustratie: Senicreflections ...

oceaan van inkt ruis

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 69