Alle inzendingen over tafel OR vreugden OR leven

om hier in huis te staan het licht terug te geven te spreken van het leven van leeg te mogen gaan maar ook weer vol te worden als bekers en als borden te delen brood en wijn en niet alléen te zijn…

Mam geeft mij een mep omdat mijn kleine broertje te ver weg zit. Hij kwam weer te laat voor het eten, maar bracht wel zelfgeplukt onkruid mee voor in een vaas. Zo'n joch van zes, dat al precies weet hoe een moeder moet. Hij, het mooiste zoontje, zit tegenover haar; ze wil hem in haar ogen - de lelijke zoon moet in de buurt van haar handen…

Vragen wij vandaag aandacht voor de lucht Zie haar trillen! Kijk hier buigt zij rond de schoorsteen! Hier wordt zij uitgespuugd! Kijk hier raakt zij water! Vliegt zij over een ijsschots! en rent door de huizen! De lucht gaat in het schaap! De lucht gaat in de bever! Hier verdwijnt lucht in het toetje! Kijk die vla haar vasthouden! Die moet…

Noch handen noch ellebogen konden weten, wat z'n dromen waren en hoe het leven eruit zag in zijn knoesten houtogen. En hoe vaak hij ving op de onderkant van tongen en borden, het gezegde en ingeslikte woorden. Zijn kennis drong dieper dan pijn van hete pannen en hij wist het.…

Het hemd is het dubbele van de tafel. Het motorblok is twee keer het hemd. De herrie is twee keer de geste. ----------------------------------- uit: Parmentier jrg. 10, nr 3, 2001.…

Vraag jij mij Ken jij De tafel van twee? Antwoord ik jou Ja,daar zit jij aan.…

Wit zijn de muren vier keer een wand bruin is het dak als je komt gaan we samen ja op die plek spelen dat ze ons kunnen horen doet er niet toe ze zien ons niet speel met me en samen zijn we een vader en een moeder in ons eigen domein plek voor twee.…

Stil boven haar bord prakt ze zijn woorden, schraapt zinnen bij elkaar die ongezouten uithalen, en weer, weer nergens voor deugen, tot een klonterige pap. Boven op een smakeloze brij schept hij een jus van vette gebaren, opstaan, armenzwaaien, vuisten, bestek rechtop in de knuist. Zij hoofd een hogedrukpan. Bellen hete adem borrelen dicht…

Boven een tafel waar ruzies zijn bijgelegd hangt een scheve lamp…

op tafel staat de rijst en de papaya en de zout gekookte blauwe eieren we proeven, we genieten terwijl de regen z'n sluiers uitgiet op tafel champignons,paprika's tuinbonen, broccoli, chinese kool terwijl we praten over de wereld en bang zijn, zo bang, nou ja, beetje…

De tafel van 4 kon ik Nog wel behapstukken Want deze tafel is in balans Een evenwicht van voor en tegen 't Verdriet naderbij Men zou kunnen zeggen Een gelijke stand 2 voor de waarheid 2 voor de querulant De tafel van 5 begon Met radiografisch Bestuurbare marionetten Een disbalans als zon en regen Maakt echt geenszins blij Balans is…

kleine tekeningen gekerfde tekens in het oude hout als het schrift van woorden van goden in het eiken een zwarte kring verborgen onder de sleutelbos mijn gesloten hart onhoorbaar ernaast…

Onder de lamp aan tafel zwijgend eten wij: onze handen als witte vlekken komen en gaan; onze beringde vingers achteloos met het vertrouwde brood spelend. Geen vreugde niets ongewoons is er in de klank van onze messen en vorken.…

Veel voor anderen te wezen Hen te helpen, altijd weer Och, mocht dit de vreugde worden Die ik bovenal begeer Die geeft, wat hij heeft en zich rijk voelt daarbij.…

De vrolijkheid wil dansen werpt de grauwe kleren af laat zich niet meer onderdrukken wast de stilte uit het graf. Een vlinder wil uit die cocon slaat de ogen naar omhoog kijkt verlangend naar de zon wappert snel haar vleugels droog. Hoort het suizen van de lucht waarin honigbijen zoemen neemt uit die somberheid de vlucht naar het land…

jouw mond, het portaal van liefde volmaakte taal van genegenheid vloeibaar geluk stromend over tong vertolking van vreugde in mijn oren…

Met vreugde kan ik u mededelen dat het gebeurd is met 't velen van de mensen. Met trots kan ik u vertellen dat men heel veel heeft te stellen met de jeugd. Met droefheid deel ik u mede, dat er geen barst zal veranderen in het heden…

Dan pas wordt Jehovah nabij en niet veraf een bron van "VREUGDE"…

Het moment waarop je huilt van geluk, een tranenval van vreugde, als je eenmaal beseft, dat vreugde van binnen zit.…

Er is niks zo belangrijk om te beleven en graag in te delen als de Levensvreugde, via klanken, melodieën van muziek, via tekeningen, schetsen of schilderijen zelfs beelden; niets als de Vreugde die zo kan helen.…

Al zijn we stilaan ouder, vervlogen de jaren van onze jeugd, toch leg ik nog steeds met vreugd, mijn grijze kop tegen jouw schouder.…

De vreugde voor het leven, meer heb ik niet mede te delen iets anders kan ik niet geven als mijn liefde voor velen.…

Natuurlijk ontmoet tussen zonnestraal en gras duidelijk lente.…

Veni Creator van het leven: vreugde om de vreugde! Voel ik nu niet rusten de lippen van mijn geliefde op mijn mond? Alles stroomt naar mij toe, - gelijk het maanlicht schept een zee: haar eigen leven, - nu ben ik een beeld der volle vreugde.…

Vandaag heb ik veel moois gezien: de mensen die elkaar ontmoetten, die liefdevol een ander groetten, vandaag heb ik veel moois gezien. Vandaag heb ik veel moois gezien: een zon die straalde van genoegen, de kinderen die om aandacht vroegen, vandaag heb ik veel moois gezien. Vandaag heb ik veel moois gezien: de mensen die vergeving schonken…

De dagen lengen al is het nog maar even maar we leven weer.…

Voor de boze geest van het bestaan Doe een kleine vreugdes dans Zie het geluk tegemoet Ook heb ik liefde in mijn leven Doet me meer dan goed Ben weer blij dat ik besta Geef alles dat wat leeft een warme kus…

Wensvol de zalen in levendige paleizen waar passievolle dansen weerklinken in stijl achtergebleven glazen de resten van kortstondig geluk weerspiegelen op ondergelopen tafels achtergelaten kledingstukken getuigen van minnekozende warmte na immer hunkerende blikken want het moment verscheen dat binnenvallende droefheid vreugde…

Ik ben moe, moe van het leven. Is er dan niemand, die mij dat ene kan geven. Dat ene is vreugde, vreugde en liefde om mijn leven door te zetten. Zodat ik niet meer moe ben, en alles even op een rij kan zetten. Ik ben moe, moe van het leven. Ik wacht tot diegene komt, die mij dat ene kan geven.…

voldoe ik aan Het voorstel van mijn behandelaar, En kom eind oktober voor het eerst Het AT-lokaal binnen, met links en rechts Zware patiënten om me heen, Zet mezelf aan de lange tafel En begin met mijn eerste mozaïek Waar de vreugde vanaf straalt, En ervaar een gevoel dat Vijftig jaar geleden voor het eerst Bij me binnenkwam…