Alle inzendingen over terts

Het derde uur van de dag een stil zegen uurtje de hymne van de Geest zingen met Gods adem mijn dagen in het klooster 4…

Zei Ludwig 't in scherts Of werkelijk in ernst - Doen we de ouverture In een lagere terts Die de toets der kritiek Zeker kan doorstaan?…

Een zoetgevooisde strijkersromance een sonate in d grote terts tempo allegro vivace Godelieve Maria theodora deodata metamorfose ener nocturne in de rijzende zon...…

De stem is stil, die velen heeft vervoerd Tot grote vreugde door haar klank van erts Soms door een rimpling van omhoog geroerd Klinkt nog een klacht in treur-mineur van terts.…

Sluit je de ogen om te luisteren terwijl je ruikt aan hun kleurrijke idolen in je tuin op je balkon of in het wild dan hoor je de violen een driekleurige sonate spelen in G-kleine terts voor hun kleine maar geurrijke naamgenoten…

Niettegenstaande het feit dat het desalniettemin een krachtig moment was, zodat mijn beide aardedonkere reebokbruine ogen zich konden verlustigen bij de aanblik van een laatste oprisping van een zieltogend dwarrelend acaciablad, zodat mijn gemoed onwillekeurig werd meegesleurd in neerwaartse spiralen, waardoor het gezichtsveld voor mijn…

Keer me, draag me binnenstebuiten slik, zoals ik ze allemaal heb geslikt en breng de wijn mee om ons te verdrinken ik wil zie mij op blote voeten dansen in mijn eigen gewaand portret en over de kasseien van Place du Terte tot aan de Sacré-Coeur God heeft een grote mond het uitzicht is de grootste leugen en niemand stopt de regen…

Tot hij ging luisteren en in muziek om hem heen een kosmos hangen ging: Rachmaninov d kleine terts, immens verlangen en leerde (want oren heeft wie hore) Poëzie schrijven begreep hij tenslotte is overslaan en gaan en kosmos binnendringen Wist hij alleen maar dat lege blad alleen maar dat en wiste hij…

"In mijn laatste filmscène," zei miss Christine McVie "wil 'k iets persoonlijks zeggen Als amazone samen willen zijn in Noordernacht met die gevierde gast Anton de Kom Geen slapeloosheid in een oude boerderij maar in een droomhotel En dan in geestverruiming ongekend in eindigheid weerkaatsend kwinkeleren... Ik heb geen…

Zijn hand daalt traag Neer op het zwart en wit Zachtjes wiegt hij met zijn hoofd De schelle toon Van een hard aangeslagen toets Schalt door het Victoriaanse huis Een terts Verandert de harmonieuze muziek Tot een ongemakkelijke compositie Een zacht gekraak Van de houten trap Doorbreekt de melodie Vol bewondering kijkt ze toe Naar…

‘De ring en de arena zijn ons huis, ’t parcours zo eigen als mijn rijbroekzak, rivalen die ik zo in hoeken kwak, het winnen went wel, wapenbroeder’, fluis- tert Anky bits in ’t oor van Salinero. ‘Wie ben je, Ank, en waar?’ vraagt S. zijn baas, ‘Een gaucho op de pampa? Nee? Helaas!…

boden zij slaan op de hik hikkerde hik hik ik hoor het schoffelen als valse violen snaar slof snaar snaar de juiste tred om achter doden te dolen het blijft een hopeloos gebaar slof slof slofferder slof sprakeloos dof rom rom rommerde rom mijn doel lijkt bereikt de symfonie der tranen wordt allengs ingezet morbide in g kleine terts…

De grote terts vibreert hoog aan de wind Een mast breekt, klapwiekt dubbel op het strand Het ruimteschip meert in 't beloofde land Maar mist de taal van een Arabisch kind Ligt Netanyahu met één been in 't graf Der Wederdopers en Anabaptisten In lichterlaaie staat de dodenmars Speelt Amnesty de Internationale Dan horen wij de zonnevlechtverhalen…

Schoonheid spreekt vanzelf als ik mijn handen opendoe In het ivoor van mijn lievelingsakkoord, zeven vingers, A, kleine terts, uit de nocturnes van Chopin, Die teringlijder aan zijn Pleyel in Nohant. Nee, het ware en het goede en het schone zijn vandaag Een broodwinning voor ingenieurs, therapeuten en artiesten.…

Soms scheurt de wolk: een bende krielt, het dondert uit de verten, de bende sluit, verdund, en stormt vooruit al lijken terten. Ofwel, nog schrikkeliker, 't is een bots van schaar op schaar die beiden maalt en plettert en versmeiert op elkaar.…

Ook met de linkerhand of twee, ach nee, dat is een kleine scherts in kleine terts, duid mij niet euvel, mademoiselle, vous êtes si belle... Oh nee, ik weet het weer, luister, 't is aangenaam klassiek nietwaar, la grande pièce de résistance dat is een suite voor een orkest met gemengd koor - de Daphnis et Chloë...…

Bezie dat levend wonderbaar Heelal, bevroed de afgrond die ginds hoge strekt, bevroed de afgrond die uw voeten terten, en naar de afgrond dan zal de afgrond roepen, en wondre stemmen zult gij in u horen van uit afgrond die gij in u draagt, van uit die afgrond waar een leven waagt o duizend malen woeliger en wilder!…

Bezie dat levend wonderbaar Heelal, bevroed de afgrond die ginds hoge strekt, bevroed de afgrond die uw voeten terten, en naar de afgrond dan zal de afgrond roepen, en wondre stemmen zult gij in u horen van uit de afgrond die gij in u draagt, van uit die afgrond waar een leven waagt o duizend malen woeliger en wilder!…