Alle inzendingen over terug in de tijd

Tijd is voor ouderen een beekje dat rustig maar gestaag blijft vloeien waarlangs aanvaarding en berusting als de mooiste bloemen bloeien. Tijd is voor stervenden een druppel op de rand van de eeuwigheid die zich eindelijk zal vermengen in een eindeloze zee van...tijd.…

Morgen en vandaag, vandaag en morgen. Nu... En wat verleden is, geleden is of gewonnen: net is voorbij. En nu is een ogenblik overgaand in straks een nieuw moment tussen morgen en vandaag.…

Verloren de oude tijd opnieuw geboren de nieuwe tijd opnieuw verloren onverwachts door warmte gesmolten door kou gebarsten weg gelopen stuk gebroken je zocht, je vond een begin, een eind de cirkel rond wat rest de schoonheid van de troost de tijd.…

voor tranen zij stromen tenslotte als opgegeven verzet aan het eind van een verloren feest hoe ver voeren zij nog terug in een verkwist verleden opgestuwd stroomopwaarts laat de druk zich het beste voelen…

Je ziet het niet, je voelt het niet, je hoort het niet, Het is er altijd Altijd maar doorgaand, Niemand die het kan stoppen, Nooit zal je dingen kunnen terug draaien, alleen vooruit Heerlijk wanneer ik met mijn vriendje in bed lig, en naar het slaan van de regen op mijn dakraam luister, Hoop ik dat het voor altijd stil kan blijven…

Vergist gisteren verandert in strakke straks tijd kent emoties…

tot aan die tijd…

hoe ouder je wordt hoe meer je beseft dat tijd tijdelijk is gisteren wordt vandaag en daarna morgen vervlogen jaren worden momenten die belangrijk waren gebruik je toegemeten tijd om je daden te testen op belangrijkheid neem de tijd om naar jezelf en naar anderen te luisteren wanneer je voor een ander al was het maar één moment…

de uren vergaan, de dagen, de weken, de tijd blijft nooit stilstaan en wij denken dat er oeverloos veel tijd is; die is er, maar niet voor ons, niet voor jou, niet voor mij.…

Over de tijden. Zolang ik mezelf ken Weet ik zeker wie ik ben. Niet dat de grens is overschreden Van het onvoltooid verleden Maar ik werd erop geattendeerd door hen. Ben je ooit jezelf kwijt Zoek in je onvoltooid verleden toekomende tijd.…

Een kind een duur horloge mag, voor het de tijd kan lezen. Zullen we een eind gaan wandelen? Waar naartoe? Nergens naartoe. En dan terug naar waar we begonnen. ---------------------------------- uit: 'Wuif de mussen uit', 2006.…

slijt groeven rimpelt jaren doodt leven slaat hard tot stil…

In de Sahara zwommen vroeger vissen En op de Noordpool joeg de krokodil De mammoet stampte, verder was het stil En er liep nog geen mens te kissebissen De sterreling die hier de boel komt checken Zal ooit van ons geen spoortje meer ontdekken. AMSTERDAM – De Sahara bood duizenden jaren geleden mogelijk onderdak aan vele soorten vissen. Dat…

De tijd vliegt heen en gaat zo snel voorbij... Zo lijkt het wel voor mij. Een week komt en gaat met grote vaart. Konden we de tijd maar tegenhouden. Wat zou dat heerlijk zijn! Dan hadden we het eeuwige leven! Dat zou ik graag willen beleven. Maar helaas zal dat niet gebeuren. En ga daar echt niet over treuren...…

Het wordt mijn tijd. Verlaten straten komen samen, gaan uiteen Op steeds dezelfde, stroevende punten. Ik zit in mijn ijzer, lees de haltes, steeds Dezelfde, door het raam dat wie weerkaatst. Ik zoen de koude naam op de achterkant Van mijn adres, verscheur de enige brief. Het maanwit heeft weer niets verklaard.…

Wij hebben steeds minder geduld je dag is zo weer gevuld altijd maar haast het is de tijd die aan ons voorbij raast het liefst draai ik de klok een slag terug alles gaat gewoon te vlug voor je het weet is de dag voorbij leeg is dan ook ons eigen batterij dan gaan wij naar bed voor morgen toch maar de wekker gezet want elke seconden telt langzaam…

Denkend aan de tijd van voorheen. Die goede tijd, vol moed Komt dat ooit nog goed? De zomer die ik toen nog zag. Die prachtige zomer, met die mooie lach. Toen ik alles nog had. Dat was een tijd die ik nooit meer vergat. Nu is alleen de winter daar, maar Ooit zal ik jullie zien, morgen misschien.…

Kom Op tijd. maak tijd, geef het tijd, neem de tijd, alle tijd, altijd.…

het is zo simpel vanaf de geboorte zijn wij sterveling de strijd om macht geld en status is niets meer dan doodsgerochel en ik, ik geniet ik pluk de dag ik in de tijd…

Met weinig verweer stap ik de luid borrelende geluiden van de inktzwarte nacht tegemoet. Mijn denken in mijn armen meedragend wetend dat de zinloosheid van het onwetende, het weten is en het bestaan gewoon zijn gangetje gaat. Beelden, gedachten, herinneringen waaieren voorbij; slechts sprakeloze woorden spelen een spel tussen jou en mij.…

Zij overwint zelfs tijd, geeft allen hoop op eeuwigheid.…

Nooit zal ik het weten Of was het zoals men dan zegt Gewoon toen je tijd...?…

Geef en gun me de tijd om jouw gedachten te verstaan zodat ik je beter zal gaan begrijpen. Geef me ruimte om je gevoel te leren kennen, om dan mijn hand vol vertrouwen in de jouwe te leggen.…

Jaren gaan als dagen staan aan de wieg van het moment dageraad en avondrood sluipt heen als stille wind geeft weer wat elke stilte kent de glimlach van een kind.…

In het kader van het feit, dat niemand meer tijd heeft, besloot ik om de klok maar stop te zetten.…

en zo ze zijn, zeven kinderen uit zeven verborgen hoeken allen met hetzelfde raam uit klei niets bestaat zonder reliëf wanneer dromen veel verder gaan dan grenzen geef hen een hand veeg het snijden uit hun gezicht en dat wat er rest tussen Oost en West laat hen, het daglicht in, veilig met naakte voetjes slapen voorbij muren…

Heb jij geen tijd, voor mij, heb ik geen tijd voor jou, heb jij niks over voor mij, heb ik niks over voor jou, dit is de mentaliteit waar de mens mee worstelt in deze tijd. Maar een ding is zeker, als alle tijd op is, heeft iedereen zeeën!…

de tijd loopt snel en lacht kijkt blij en recht vooruit praat in zichzelf knikt blijft dan weer staan denkt na kijkt achterom en wacht hij peinst en trekt zijn plan gaat verder aarzelend en met zichzelf in overleg en in een flits versnelt zijn pas beslist besluit genomen ik kijk vanuit mijn bovenraam de tijd gaat over mij en mij voorbij…

Ik vertoef in een tijd dat ik terugblik naar de tijd dat ik schreef wat ik nu beleef !…

Een zachte kinderstem zwevend als een zoete wind waait door de beslotenheid van mijn bestaan speelt wreed met mijn mondigheid dropt vervoering in het moeras van volwassenheid in die vroege droom verlang ik naar kinderlijkheid dit gaat ons beiden aan…