Alle inzendingen over thuis op het terras

Heet van buiten zacht van binnen aanlokkelijk aangezicht de sappen in mijn mond mijn tong hunkert naar de smaak mijn slokdarm wil het niet te heet de combinatie zoekend uiteindelijk pak ik de lepel en breng deze naar mijn mond…

Geen houding het lijkt of ik je niet zie echt wel maar je merkt het niet ik kijk naar je vanuit alle hoeken waaruit ik je kan bekijken het is een feit ik wil je zien maar het blijft alleen bij dromen als ik naar je kijk zijn we samen gelukkig echter als je me voorbij loopt niets bijzonders je kent mijn naam niet eens…

Waar ik blijf denken vallen mijn woorden stil als ik je zie oogverblindend zo mooi van buiten maar ook diep daar binnen je weet me te bereiken door er te zijn aan je te denken zo fijn met je te praten te luisteren naar je laat me je voelen mijn warmte is er voor jou…

Nachten bewegen naar de ochtend in mijn dromen speel jij de hoofdrol zo fijn heerlijk in de zon witte stranden blauwe zee cocktail in ons hand verliefd naar je kijken liggen we samen armen over je heen zwoel kusjes geven…

Gisteren om twaalf uur was het overal droog Behalve op mijn terras Ik dacht zo: met de zwakke hoge drukwig boven onze streken neem ik maar eens de hogedrukreiniger en spuit het terras schoon Het was een opklaring in zuidoostelijke richting…

voor het verkeersplan voor de singel een terras en meer wachttorens…

Misselijkmakende penetrante zonneoliëen Zand tussen tenen en bilnaad Bejaarde doet misselijkmakend yoga in spagaat Vlieger stort neder boven op mijn kruis Handdoeken op klutje mutje, was ik maar thuis Buikliggend gluur ik verhit mee naar de bevrijdende lichtblauwe zee Het terras is evenzo nog erger Kijken of ze kijken en als ze kijken…

Bloemen: het leven thuis, allerheerlijkst geurend – en wij geuren mee.…

zittend in de zon op een terras bij water later en later…

zonnig terras weer verandert met de wind of zijn afwezigheid…

Mild geroezemoes op het terras aan de plas. Een trage zomer.…

waar ik me thuis voel. Nooit meer weg wil gaan. Zo onbeduidend en zo klein. Zo ver verwijderd van strijd en pijn... van het 'grote leven' dat ergens moet zijn. Dat gaat aan mij voorbij. Het hindert niet. Dit plekje is voor mij… elke dag als ik stilletjes geniet. Het was de wind die dit geheim vertelde...…

Op de keien liep ze. De lippen strak als haar rok; de rest gekreukt als haar bloes, hand in hand met het resultaat van een - onverhoopt geslaagde - seksuele inspanning. 'Papa boos?' vroeg die kleine, blonde schoonheid naar boven. Onmerkbaar knikte het hoofd, maar wij zagen het, de blonde en ik. Zij vroeg niets meer en ik begreep…

Op dit terras in de zon.…

“Graag drie bier en een droge witte wijn, Een muntthee, een gin-tonic en Westmalle, Daarbij een plankje met tien bitterballen, Omdat we vieren dat we samen zijn.” Nog één week wachten, luidde het betoog, Ik wou dat Rutte dáár eens over loog.…

De ambiance zien we later pas, maar ongetwijfeld is het een terras.…

Ach, geef mijn uitgemergelde karkas toch alsjeblieft een bed op een terras.…

Geen plaatsje om je auto kwijt te raken, vermoeid en dorstig snak je naar een glas, versmacht, vooruit, dán maar op het terras, de glazen vliegen rond, de stoelen kraken. Een inval die nochtans nogal naïef is daar het meer drank kapot maakt dan je lief is.…

zomaar een plek in Belgie een pad, een meer, een terras vol van historie om mij heen smaakt het bier me best…

Terras. Goddelijk glas met witte wijn als ambrozijn en mootjes zalm in dieselwalm.…

Een jonge lijster huppelt over mijn terras heel onverschrokken gewiekst kijkt zij mij aan en pikt en denkt die ken ik al…

open mond Zo alleen als ik daar stond Ik sta nu buiten Lekker op het terras te huilen…

De takken spelen wild een schimmenspel Het scherm is kant en klaar - ecru gordijnen De zon is lamp en niet te dimmen, fel Belicht hij wat ik zoal voel verschijnen Intense liefde voor het fundament Waarop hij rust, mijn meesterlijke woning Aan mij nu vijfentwintig jaar bekend We zochten lang en dit was de beloning Het pand lag lonkend…

samen een bakje koffie drinken op een gezellig terras in Scheveningen toen er tranen in je ogen welden werd het een bakkie troost…

bestaat er iets mooiers fluisterde de wind in haar krullende haarbos dan hier te zitten in een bijna lentezonnetje en warm te worden achter glas……..op een terras…

La Douce France was, als verwacht, zeer zoet. De dag begon er met een stukje pain en eindigde pas na wat flesjes vin, kortom, la vie was weer geweldig goed. ‘t Was ’s avonds steevast vin, al viel het op dat ik daardoor ‘s morgens vaak pain in mijn kop had.…

De man -hij had nog steeds een droge keel- bestelde weer een pils op het terras. Een dametje -geboeid door ’t tafereel- hield bij hoe ver de man gekomen was. Hij had nog steeds last van een droge keel en pakte nog een pils op het terras.…

Een thuis verschilt van een huis, slechts bestemd voor een dwangmatig nut, “Voelen jullie niets?” hoor ik mezelf vragen “Waaraan herinnert dit?” “Aan wat?” werpen zij terug, eendrachtige twijfel.…

Er was wel een huis maar je was er niet thuis er was wel te eten Smaakmaker vergeten Er was wel een bed maar verkeerd neergezet Ze waren er wel, ze waren er niet. snapt U nu iets van mijn verdriet? Ik trek mijn conclusie mijn jeugd,een illusie…

Slepend loop ik naar huis Elke voeg van de straatstenen geteld Als of dat belangrijk was Waar er toch andere problemen waren Verborgen pijn van alles Alles van gisteren en vandaag Het went nooit Daarom tel ik maar Maar als je me morgen ziet Vraag me niet naar de weg die ik heb afgelegd Want die is altijd te lang geweest Om nergens thuis…