Alle inzendingen over tikt

De regen tikt af de wind zoekt zijn partituur maar elk blad is zoek.…

Kundig, tikt taal Kuddes tekens, tot meer hoofdbrekens dan lezers lief lijkt…

(haiku) de klok tikt maar door tel na tel hakt ze tijd in te dragen stukjes…

haar mond wil geen vraag meer ze trekt haar wenkbrauw lichtjes op tikt de brief en likt stoïcijns haar timbre…

'T klopt zoals je ziet: van alle kanten Haar haren, ademloos nonchalant- en om haar schouder hangt 't kalfsleder- Ongegeneerd verveelde hengsel van haar Prada-tas 'T tikt zoals je hoort: zo goed radertjes ratelen radiografisch charmant de wijzers wijzen volmaakt voltooid het verleden de weg naar ooit zoals het thuis tikte, tikt het hier nooit…

de tijd tikt onverschrokken door minuut na minuut tikt hij verder rigide en gestructureerd op goede dagen verdenk ik de tijd ervan stiekem wat sneller te gaan op mindere dagen maakt hij zich schuldig aan traagheid lijkt me de tijd, zo abstract, niet grijpbaar de tijd is machtig hij verandert alles door de jaren heen een persoon…

In de trein weet ik dat ik niet meer thuis kom Jouw ogen zullen niets terugzeggen Een klok tikt door de stilte…

Morgen moet gist'ren kon vandaag eenzaam moe doorleefd illusieloos tijd tikt traag vandaag…

Met ogen zo onpeilbaar diep en groot De klok tikt, tikt, slaat, tikt tot half-zes slaat Ik vrees mijn laatste knik om u te groeten: Domweg gelukkig, in de Dapperstraat…

Er tikt iets achter een witte muur een lichtpuntje vlamt op.…

tijd tikt heel gestaag bladstil rusten haar ogen op het vensterblad tussen cactussen tast zij in haar gedachten…

De tijd tikt brengt ons verder op weg ik zie een nieuwe horizon alles ligt open voor als je wilt en als je durft…

De klok tikt De tijd terug Naar een verleden Dat wij vergeten. Om te gaan Naar het heden Niet geleerd Van onze fouten.…

regen tikt als morse op het raam hoe geconcentreerd ik ook luister ontcijferen kan ik het niet is het een boodschap van boven wil je hem dan zeggen dat ik hem ongelofelijk mis…

In de verte nog dendert de trein, en de klok tikt maar door. wetend dat ze eenzaam zal zijn, verlaat ze als laatste het spoor.…

mijn hart tikt sneller dan de tijd door mondig opgewonden zinnen en ademloos opnieuw beginnen ben ik het ritme even kwijt…

Passioneel getrouw in tijden van harmonie tikt de wijzer voort gestuurd door de felle ster zichtbaar in de glazen bol.…

opnieuw besluipt het wildebeest van onrust de poorten van mijn ziel en maakt zich in mijn botten breed jaagt grenzeloos verlangen voor de secondewijzer uit tikt de dagen voorbij laat je drijven - tikt ze ga maar mee op golven van passie en zee geef je over aan aarde en vuur op' t kompas van je hartstocht zolang als je adem je draagt…

Een meter voor het rode sein komt het vertrek waarin iedereen elkaar bekijkt tot stilstand Voorzichtig tikt de regen vergrendeld blijven de deuren vingers betrommelen een raamkozijn voorzichtig tikt de regen nog Langzaam begint het te dagen: dit is geen kamer maar een doorgang tot een eindpunt dat op afstand blijft een moeder haalt…

Borreluur kent geen tijd gevoelstijd staat er even stil dat geeft problemen Bij mij thuis tikt het klokje zonder een greintje gevoel…

De klok tikt het zonlicht maan plafond het morgenstond mond, hou die ruw geeft, zweeft mijn meeuw als jij morgen wordt…

hoorde dus het tikte voor Piet Snot Nu ligt de spreuk naast het klokje ze hangen niet meer aan de wand Ze zijn met nog wat oude wijsheid op de rommelmarkt beland…

wind trekt aan regen tikt je tegen slaat je lam je vraagt je af hoe dit zo kan maar eenmaal uit het veld geslagen staat er een ander op jouw plek…

ik zeg het poezenkind en gezwind trekt zij haar nagels terug maar toch, heel vlug tikt ze m'n neus in het voorbijgaan alsof ze zeggen wil ik had je kunnen krabben…

Het is stil op straat, De klok verraadt, heel laat Tikt de wijzer uit de kroeg, Ik ben weer te vroeg. Mislukt blijft de nacht achter, Onuitgesproken.…

De tijd tikt takt Langzaam aan Opengaan Uitgetikt In contact Bewustzijn Ziel lichtschijn De tijd blijkt eeuwig Oneindig Zoals ik In dit Ogenblik…

door tikt de tijd jou en mij voorbij neemt de tijd je af van mij door de tijd leef ik leer ik verlies ik lief ik van de tijd neem ik mijn tijd voor jou altijd……

De tijd tikt terug Naar een ander Jaar Dat ik in diepe Mijmering en Tederheid bewaar het jaar dat jaar dat niemand mij ontneemt in het laatste uur dat men altijd maar bevestigt en beweent…

dagen die zich afvragen waar gisteren is gebleven nachten die afwachten is morgen nog in leven een week geleden zeven dagen pijn de klok tikt alles weg het moet zo zijn…

wind trekt aan de regen tikt je tegen slaat je lam... je vraagt je af hoe dit zo kan maar éénmaal uit het veld geslagen staat een ander op jouw plek Lejo van Kuijeren…