voeg je netgedicht toe

Netgedichten

2012

netgedicht (nr. 33.097):

wildebeest van onrust

opnieuw besluipt het
wildebeest van onrust
de poorten van mijn ziel
en maakt zich in mijn botten breed

jaagt grenzeloos verlangen
voor de secondewijzer uit
tikt de dagen voorbij

laat je drijven - tikt ze
ga maar mee
op golven van passie en zee

geef je over aan aarde en vuur
op' t kompas van je hartstocht
zolang als je adem je draagt
laat je gaan- tot het laatste -

het allerlaatste
het laatste laat
het aller allerlaatste uur..

Zie ook: http://www.maryama.nl

Schrijver: marije Hendrikx, 6 juni 2010

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

1
2
3
4
5

4.4 met 12 stemmen

387

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Hans Nusink, 15 jaar geleden

Wat kan ik nog meer zeggen...Doen jij, en je hart volgen, wat daar ook mag volgen. Niet je hart volgen is de weg naar de ultieme pijn

Wee, 15 jaar geleden

Wildebeestachtig mooi, ik golf mee ...

Astrid v, 15 jaar geleden

Mooi...vol van passie en hartstocht!!!

pelgrim, 15 jaar geleden

op zulk een zee wil ik graag mijn board werpen, en met de wind van vurig passie in de rug, surfend ten onder gaan....... tot de laatste slag genoten!

kerima ellouise, 15 jaar geleden

ja,,,,wauw...geef je over aan je passie om heerlijk te drijven op je zielskleuren!

Martien Montanus, 15 jaar geleden

Krachtige passie zonder rem, wat mooi weer!

dick panman, 15 jaar geleden

Waauw!

Geef je reactie op deze inzending: