Alle inzendingen over tochtgenoot

ik houd van dit spel met de zon als toeschouwer mijn schaduw omarmt mij als trouwe tochtgenoot. in een loodrechte omhelzing blijf ik twijfelend staan een silhouet volgt mij ongegeneerd sluipend.…

Door de kieren van de morgen ademt weer een nieuwe dag; glimlacht naar de vele mensen die ik in mijn dromen zag, die de dagen gaan beleven, elk met eigen vreugd en pijn; dat we voor elkander mogen vriend en tochtgenoten zijn.…

Danken is heel helder weten: dat we voor elkander zijn hulp en tochtgenoot in 't leven. Danken is heel helder weten niemand kan alleen bestaan, want we zijn elkaar gegeven.…

Leven droeg in mij al zo jong die echt blauwere schraag zei draag de rode Ambongrond ongevraagd in je mond. Ik dacht heb ik echt jong mijn ziel al aan je verknoopt is het iets wat het leven als levensweg voor mij hoopt. Hoe zeg je ik schreef als kind al op een linde, hoe ik jou wetend in mijn dromen al zo beminde, als of er een levensvuur al…

waarom bouw ik niet liever voor tochtgenoten die rotmentaliteit om tot een heerlijk, liefdevol lentefeest?…

Eén tochtgenoot was niet van ijzer. Niet ons soort mens, sociaal een rijzer, een windvaan, niet een vaste wijzer. Men deelt als men van iemand ijst met zo’n persoon niet graag wat rijst. Iets waar men hem discreet op wijst. Hij vroeg aan ons toen klagend: “Hoe stil ik mijn honger, ‘k ben zo moe?”…

Hier sta ik dan, zonder de steun van hen die ooit mijn tochtgenoten waren, vrienden, nu niet meer. Is dat de vreugde van het Paasverhaal? Ik voel ze niet. Maar Gij blijft toch mijn rots en toeverlaat, al zwijgt Gij ook en laat me enkel duisternis en vechten met uw engel, tot ik ook misschien mijn heup ontwricht?…

Met ons kwam Liefde zich, als tochtgenoot, verenen - Houdt Vriendschap 't eigen spoor. In milde glans ontluikt voor onze treden Een bloei, des nijvre plukkers waard, Wiens oog niet, afgedwaald, voor bij 't Genoeg van Heden Op 't Veel van Morgen staart. Dat zó - mijn Vriend! - dat zó ons heil moog' duren!…

Met ons kwam Liefde zich, als tochtgenoot, verenen - Houdt Vriendschap 't eigen spoor. In milde glans ontluikt voor onze treden Een bloei, des nijvre plukkers waard, Wiens oog niet, afgedwaald, voorbij 't Genoeg van Heden Op 't Veel van Morgen staart. Dat zó - mijn Vriend!…

' -------------------------------------------------------- Circe - tovenares die de tochtgenoten van Odysseus betoverde / verleidster nimb' = nimbus - wolk; stralenkrans…

nachten lang in een dorre woestijn te gaan bezinnen het maakt ons droef en ontzettend bang kunnen we die moeilijke gevaren trotseren welke 'n inspanning wordt van ons verwacht komt er een beschermengel op onze wegen of biedt Gods Geest ons sterkte en kracht we moeten er eens met z'n allen doorheen en steun geven aan onze tochtgenoten…

Zo staart in Libië’s woestijn De kranke pelgim, uitgestoten, Verlaten door zijn tochtgenoten, Naar hen, die reeds zo verre zijn. Hij ziet geen Karavaan, hij ziet Van verre slechts een stofwolk wemelen, Hoort van de drijver van de kemelen Nog ’t slepend en wegstervend lied.…

op de reis van 't leven mijn getrouwe tochtgenoot! Die me in 't moeilijk voorwaarts streven steeds uw raad en bijstand bood! Lieve! in voorspoed en gevaren voer ge nu reeds zes paar jaren welgemoed en rustig mee in het hulkje van de liefde, dat de vlotte golven kliefde van de onzeekre huwlijkszee.…