Laat mij de hoop
Laat mij de hoop toch niet verliezen, al
staat het water mij tot aan de lippen, God.
Ik weet het helemaal niet meer, zie enkel
duisternis en onbegrip, hoor de beschuldigingen.
Gij weet dat ik toch deed wat moest, dat dacht
ik toch, hoe tegen hun verwachtingen, maar
denkend aan het grotere geheel, niet aan
de sympathie die ik kon winnen als ik anders ging.
Hier sta ik dan, zonder de steun van hen die ooit
mijn tochtgenoten waren, vrienden, nu niet meer.
Is dat de vreugde van het Paasverhaal? Ik voel ze niet.
Maar Gij blijft toch mijn rots en toeverlaat, al zwijgt
Gij ook en laat me enkel duisternis en vechten met
uw engel, tot ik ook misschien mijn heup ontwricht?
Vergelijk met Gen. 32, 25-33
skynet.beGeplaatst in de categorie: emoties
hoop 3.0 met 4 stemmen 
204
204
Geef je reactie op deze inzending:
De zon komt op, de vogel zingt.
De warmte, het lied waarmee Hij mij omringt.