Alle inzendingen over tol

Hij roeide rond in scherven maar bleef uiteindelijk steken in zijn eigen spiegelbeeld het verleden leek vergeeld maar wilde toch niet sterven daarom wacht hij hoopvol op dat reddende teken al kost hem dat een hoge tol…

Dikwijls wind nog stadig waait; Maar dat gij gedurig draait, Of gij neen waarachtig zweert*, G' hebt het van een tol geleerd! Al wie volgen hare draf*, Delven zelve zich een graf. Ach wat boort gij als de tol, Tot uw eigen val, een hol?…

Men sprak dit jaar van normen en van waarden Van tot hier en verder niet, de maat is vol Van de prijs, de pil, de rekening, de tol De haat, de hel, de wanhoop en de haarden Maar dat het einde komen gaat van Studio Sport Zegt dat een tijdperk afgesloten wordt…

Zijn woorden die ik nog zeggen wou de tol die ik moet betalen.…

De kranten staan hier alle dagen vol Met nieuws over cyclonen en orkanen Die zich een weg over de wereld banen - En steeds eist de natuur een zware tol. Maar in ons land krijgt men het al te kwaad Wanneer de buurman weer een windje laat.…

de tijden glijden als korrels op geblazen stranden door mijn hand eeuwig verzanden dromen in het niemandsland waar alle tranen zonder merkbaar teken van verre een bel of rinkel het is verlaten schoonheid van eenzaamheid adembenemend de tol in het hersenhoofd…

Zo’n energietransitie eist z’n tol. Een oplossing die ik nu kan bedenken is voortaan maar weer diesel te gaan tanken…

Vierhonderd jaren grachten en kanalen Beroemd dankzij de gordel van smaragd De binnenstad, gebouwd op houten palen, De Beurs als centrum van de wereldmacht Maar in de achtste eeuw verdwijnt die pracht Als straks de zee, de Noordzee haar komt halen…

Parkinson eiste uiteindelijk zijn tol, De weg naar de dood kent geen protocol.…

Een vliegtuigstoel bezetten kost een dikzak Door nieuw beleid voortaan veel geld Hij moet de tol betalen óf het veld Verlaten: hij stak niet strak genoeg in ‘t pak. Geldt voortaan voor een anorexia-patiënt Een korting van, zeg, zeventig procent?!…

Beneden betaal ik pas tol als de overkant van je stemming bereikt is. In de hemel verdien ik gratis boodschappen voor op je graf. Een bloemenzee voor aan het stuur van je nieuwe scootmobiel. Wat je ervan bakte reist voor altijd met me mee.…

Ik adem leven ik ben op een momentum ik kies de stoffigheid van het statisch zijn of neem een besluit dat het niet makkelijk zal zijn maar wel magisch ik moet dan wel proberen te excelleren voor minder kun je falen het wonderbaarlijke einde voor je ogen niet halen maar ik wil de tol betalen voor dat groots en sprankelend sprookje…

De nacht van Oud op Nieuw eist weer zijn tol, We hebben doorgefeest tot tegen zessen, Nu baan ik me een weg langs lege flessen En trap op een verdwaalde oliebol. Met tegenzin hervat ik al m’n taken, We zullen maar het beste ervan maken.…

Lief kindje de wereld is een grote bol ge kunt hem niet goed vastpakken hij draait rond als een tol en alles blijft eraan plakken er zweven in de hemel nog andere bollen rond maar dicht bij jou die heerlijk warme ronde dingen steek die maar rustig in je mond…

De zomertijd gaat zondag weer beginnen En ik betaal hiervoor een hoge tol Mijn bioritme slaat weer flink op hol Over een week kom ik pas weer bij zinnen En bovendien voel ik een groot gemis Ik weet niet waar dat uur gebleven is…

met zijn handen leeg zijn ogen vol het hart totaal van slag is alles wat hij kreeg betaalde tol zijn part waarover hij steeds zweeg met haar nachten kort haar geest verward de dag in duisternis gehuld is alles wat er schort een blanco start een lach vol liefde en geduld…

ik ben een dichter, geen mens van vlees en bloed de goede moordenaar de tand des tijds een zigeunerkoning Geronimo in ’t diepst van mijn gedachten, als een eerstejaarshopliet spring ik over woorden smoor de regels van de spraakkunst hoogmoed eist haar tol in het holst van de nacht (4…

de wind waait anders in zijn aanval op het vallend blad de herfst kleurt bleker rode gloed verdween al in de zomer van dit miniatuur ik tol in dit kleine landschap als een stuurloze kastanje waarmee kale takken diabolo spelen misschien mis ik het dansen nog het meest…

Ach, elke oorlog eist z'n tol. Toch heeft het wat, zo'n kogeldrol.…

Ik vind dat maar zo gewoon De muizen vieren feest Maar ik ben geen muizenbeest Spelend met een tol Wordt van al dat rond draaien hondsdol Spelen met een touwtje Is hetzelfde als bijten op een houtje Klierende kittens in de ban Ja, daar ben ik een van…

In het zuiden veranderen steden hun naam want het carnaval komt er aan mensen zingen dan uit volle borst hebben altijd een enorme dorst drinken wijn of bier hebben samen heel veel plezier ze gaan helemaal uit hun bol maar soms vergt dit zijn tol en zeggen ze 'nooit meer' maar... ze doen het volgend jaar weer.…

Het spel dat wij spelen Vanaf uw geboorte Is reeds vastgelegd De tijdspanne die u heeft Ik speel met uw lot En dat van anderen Soms belieft het mij Eerder op te eisen… Soms wat later Ontlopen kunt u mij niet Beetnemen kunt u mij niet Tja, wie bepaalt de regels… Het spel dat wij spelen U en ik Eist een tol, zowel…

Maar zonder zwart contrast kan geen helder wit bestaan, geen moedig overleven, geen tol om te betalen, geen feestelijk feest.…

Wanneer een mens helemaal als een losgeslagen tol in het rond begint te draaien. Een fictieve realiteit. Thematieken type dictee. een tralie tijd machine, die alles misleidt. Gevangen in gangen van x maal tijd, dat wordt smullen in enen en nullen, vreet bit.…

ik had mijn handen gevuld dacht met een lach en geduld de wereld te veroveren het ging niet mis er liep helemaal niets verkeerd wij hadden alleen de juiste tools niet geleerd na een korte hype zitten wij nu knijp als zzp ers van het eerste uur zijn wij nog lang niet rijk…

Maar als "Jan met de Pet" een foute actie uithaalt, is het de gemeenschap die de TOL betaalt! Over omgekeerde wetten gesproken!…

Leef ik mijn tijd te snel, waardoor de donkere materie van de aarde zelf als zij haar kans krijgt, mij terneer drukt en haar tol eist? --------------------------------- uit: 'In die tijd die', 2016.…

-wie heeft de broek aan- Liefde kent zijn tol familiebanden kraken ergernis trekt over en weer niemand laat het stil. Ik wens niets te doen en zeker niet in amen te rusten er zijn woorden genoeg om ongenoegen kenbaar te maken.…

R.J. van Tol…

R.J. van Tol…