350 resultaten.
Besvestigen en vinden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 94 Het zijn niet onze omstandigheden
in verleden of heden verdriet en pijn
die ons verloren gevoel bepalen
ik denk dat de vervreemding van ons zelf
de tol opeist die we zelf steeds betalen
daarom moeten we vastbesloten zijn
om ons nog meer aan elkaar te binden
onophoudelijk blijven zoeken in blijheid
wederkerig steeds ontdekken
bevestigen…
Sonnet voor vrouwen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 846 Verwarring,
de hete zomer is een tol,
de koele bomen
het water langs mijn slapen.
Vrouwen, nixen
roepend uit stille vijvers,
de lelies van hun ogen
blinden blinkend wit.
Vrouwen, elfen
zingend doorheen loverruisen,
duizelen me zoetelings
ten val.
Verwarring,
speelbal van de hete zomer.…
Zomeravond
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.172 R.J. van Tol…
Zomeravond
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 897 R.J. van Tol…
Noorderlicht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 289 Onder de jachtige wolken
sprong de wind voorbij, een
roofdier zonder hol, koud
en onvruchtbaar uit het
noorden, het verborg haar
aangezicht gevoed door
beide borsten, het vroeg
de tol in winterlicht, een
herinnering die binnendrijft
alsof er geen hoop meer was op
een schuilplaats voor geluk, de
onrust jagend in een wolvenpak
door…
vorst
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 202 als de wereld tot haar oorsprong waait
haar zomen rond wolken, de avond achter rood
omrandde schemer
zal ik vogels vragen terug te kijken
naar haar jonggeboren tijd
te zingen tot ze kwijt
geraakt zwijgen
omdat water ramen kneedt in vijvers vol
winter
sneeuw
betaalt wat twijgen hun flinterdunne tol…
Een vrouw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 915 dan eist zich de tol op
van de douane..
achter het ijzeren gordijn.
Een vrouw in deze wereld
een vrouw van de wereld
een vrouw als ik,
dáár houd ìk van!…
neem me mee
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 45 neem me mee
maar breek me niet
mijn hart sombert
als een winterse dag
de tijd draait
traag als een tol
mijn hoofd stapelt
steen op steen
geen glimp vangt het op
van wie ik ooit ben geweest
neem me mee
maar breek me niet
haal de deksel af
van de grote put
alles valt op een
onbereikbare plaats
neem me mee
maar breek me niet…
sans rancune
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 94 blootgelegd en barrevoets
naakte dwaling
over landerijen waar
een kei botst, een stronk hinkt
commando’s buigen letterlijk
je hoofd
vanaf hier
stapel ik een rots op rozen
breek ik hout
uit bitter water vangt
een vis
de tol
van zeven vruchten
poppenkop naast scalpel
papier, steen en schaar…
Mussen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 254 Het twijgje zweeg in alle talen
het moest als eerste tol betalen
aan hen die de moederstammen
met grof geweld moesten omhalen
en terwijl het vogelengezang verstomde
lag onder hem het ongeboren kleinood
ongewild slachtoffer van zinloos geweld
maar de weg kwam erbij besluit aldus
vertwijfeld vroeg men waar blijft de mus…
Van Groningen over Winsum naar Zoutkamp
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 342 Ooit werd hier voor een stille reis tol geheven;
kom daar als dorp vandaag de dag maar eens mee!
De houten koetsen werden dozen van metaal
- de zanderige weg weldra geasfalteerd –
Een alternatieve weg, provinciaal,
wordt nu hevig bediscussieerd.…
Schemerdagen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 309 R.J. van Tol…
Zielendroogte
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 346 Opgetild vanuit de diepte
klommen wij naar grote hoogte
als een zweep die slagen zwiepte
om een tol van zielendroogte
ons liefdesleven nam een vlucht
die geen vleugel meer kon dragen
wij tuimelden uit ijle lucht
wegduikend in hoge kragen
nu de boorden zijn gestreken
en de stoom is afgeblazen
zijn we weer op wie wij leken
opgedroogd in…
Het ovationeel applaus
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 149 je draagt geen lauwerkrans
en in je handen zie ik
de scherpe lijnen van het leven
je ogen stralen nog
de glamour en glitter
van het ovationeel applaus
maar de trekken
in je gezicht vertellen
hoe zwaar het werken is
nog ontwapent
je lach alle kritiek
van binnen maakt het je ziek
succes eist zijn tol
jij hebt alles gegeven
wanneer…
Intiem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 819 We lepelen
In de bestekbak van de slaap
Dromend van dingen
Die we later niet
Meer kunnen achterhalen,
Tot de morgen
Ons weer scheidt
En het leven haar tol
Weer laat betalen
Het opstaansritueel
De dingen die we doen
De kunstjes die je leerde
Zijn als bij het slapen gaan
Maar daar het omgekeerde
De nacht is nu voorbij
Het…
de spiegel liegt niet
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 481 met het verstrijken
van de tijd
moeten wij de tol betalen
langzaam raak je alles kwijt
eerst de tanden en de kiezen
daarna ga je haar verliezen
vroeger was het nog zo mooi
keurig netjes in een plooi
een oude hond ruikt uit z'n bek
is derhalve niet in trek
er zijn immers jonge zat
nee jij hebt je tijd gehad…
Vertrouwen in Newton
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 167 De vloer is een tol
draait rond een as
die ik niet grijpen kan
niet stil kan smeken.
Ik probeer mijn voeten
te wortelen in aarde
de valluiken ten spijt
die dieptes dubbelen.
Een molen van sterren
wiekt rond mijn hoofd
een duivelse tovenaar
zaait kiemen in mijn ziel.…
Geestverwanten
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 338 De avond verzwijgt het dansen
verlangend naar troost
en zotte echo van jouw lach
daar in het land van de brief
waaruit je iedere avond voorleest
schilder je maanlicht en nachtgeboomte
onder het plafond van het hemelbalkon
hark je de onrust als slappe gladiolen
tot over de rand van een afgrond, zo schoon
en je betaalt soms tol aan geestverwanten…
Het alfabet
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 484 Het alfabet is als een recept
Schrijven komt eerste plek
Het is als een zwarte vlek
Die verwijdt zich rap
Over het papier
En vormt vele woorden
Die zich in je hoofd boren
Een ingewikkeld concept
Volgorde bepaalt gelijkenis
Willekeur speelt geen rol
Kennis vraagt zijn tol
Van ons systeem
Zesentwintig tekens
Miljarden combinaties
Slechts…
Ze Willen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 386 Wat zij van mij vragen is dwaas en bijna onmogelijk hoopvol
En toch
Ik voel
De droom die zij dromen
Is ook de mijne
We reiken naar enige samelijk tol
Het vuur dat nog smeult in het as van de heer
't Is genoeg
Is genoeg.…
Een prijskaartje
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 108 wij zijn de zorg
voor de medemens vergeten
participatie wordt nu voorgeschreven
hebben aan alles
een prijskaartje gehangen
om het bestaan economischer te vangen
wij zien geen ogen meer
maar vraag en aanbod
blikken haastig heen en weer
verdwenen is arbeid met plezier
targets tools en kennis
bepalen nu de rendementen hier
norm en waarden…
Noordereiland
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.396 Toen in die hoek
waar eerdere wind dood blad had vergaard
bracht onverhoeds een stormvlaag werveling teweeg
die als een bruine tol de lucht inging.
En uit de top daarvan
ontsprong vervolgens een fontein, een zwerm
voorheen verscholen, luid
kwetterende mussen.
Ze leken meer te twisten dan te zingen.…
Maud
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.207 lachende ogen
puberale ironie
de zon houdt haar in tegenlicht
de rivier verglijdt net als de tijd
veel toekomst nog
talent wellicht
wie zal ze zijn
belofte…
Seconden zonder eind
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.657 Het leed duurt lang, de vreugde kort.
De tijd gaat zo verrassend snel.
September al zowat.
Het jaar is meer dan half voorbij.
Het lentegroen herinnering.
Een mensenleven duurt niet lang.
Het lijkt wat traag op gang te komen.
Minuten lijken jaren.
Tot jaren maar minuten zijn.
Zo was ook deze dag een druppel op de eeuwigheid.…
Ups en downs
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 506 Ook stewardessen hebben hun ups en downs…
Samen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.242 Samen sjouwen we maat na maat
'dronken' door het leven.
Prinses en prins,
kop en kok.
Jij in rok
en ik nog even,
leunend op het leven na de daad.…
Liefde
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 2.065 Ovulatie, obstipatie,
irritatie, irrigatie,
spanning zonder spatie,
op zoek naar de liefste combinatie.
Helaas ontstaat de ideale situatie
nooit zonder flink wat transpiratie.…
Even weg
hartenkreet
0.0 met 4 stemmen 858 Ze was er niet,
haar stoel stond leeg,
de planten al heel wat dagen droog.
En waar was de kanariepiet?
Toen pas zag hij het briefje op de tafel:
''Ben even weg, het kan wat langer duren;
de katten zijn bij tante Lize."
Het kwam niet onverwacht maar toch te snel.
De pijn zou nog wel langer duren
dan de tijd die al verstreken was.
De…
Nacht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 452 Ik ben nog op en schrijf nog wat. Het
hoeft zo laat niet meer te rijmen. Met
wat ik denk nog wel, maar niet in klank.
Het is stil in huis en buiten ook.
Even nog een luchtje scheppen en
genieten van de sterrenpracht.
Het is zo stil daar boven, net of
daar helemaal niets en niemand is.
Maar dat weten we niet zeker. En
het zou toch zonde…
Stoofpeertjes
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.289 Zoet-zacht glanzend in hun sap,
zacht-zurig tussen tong en tanden,
vol-rood rondom en teder-blank van binnen,
zuur-zacht de wangen tot elkaar getrokken,
fluwelig, niet-melig.
Heerlijk en onontbeerlijk.
Zoals jij eigenlijk.…