Alle inzendingen over twee parende kikkers

parende kikkers dril drijft op lentewater nieuw leven zindert…

vliegende mieren koninklijk parend onder verzengende zon…

parende padden op steen in vijver op het pad sta ik…

Ik wou de vogels ademen me vlechten door hun lied zo smolt mijn stem in weidse band die liefdevol gebiedt. De bloem wou ik beluisteren haar prille opengaan dus lijmde ik mijn slakkenhuis er zachtjes tegenaan. Ik wou de sterren strelen ver reikte ik mijn hand hun vurige begeerte heeft mijn vingers opgebrand. Mijn ogenblik is opgegaan…

Kom maar even dichter zei ze en ik waande me poëet maar met de snelheid van het licht wist ik de relativiteit van woorden.…

Twee wijd zwierende gordijnsluiers schrijden slepend hun zomen rond in steeds kleinere cirkels tot ze tegenover elkaar draaiend in de greep raken van de vloer en hun voeten hun benen, hun middel in een pirouette wringen de innige verstrengeling van een parend paar en hun streng van herhaalde passen in goede en kwade dagen tot de dood…

Wij lagen in het slijk, Twee padden sleepten zich nog parend, weg, buiten bereik van het koudvuur in onze handen. Wij zochten elkaars halsslagader, maar onze beet was bot. De nacht komt nader. ----------------------------- uit: 'Taalmachine', 44.…

het eerst met Nieuwjaar kwam van Vroege Vogels een foto bericht van twee minnende kikkers die het gewoon met elkaar deden zonder duidelijke reden zowat in mijn gezicht later in de week benauwde mij het gevoel dat iemand met zeker doel schaamteloos meekeek en ja hoor na veel turen op de rug van het mannetje zag ik me daar een mug…

De eerste bevers werden in ons land Als herintreder vrolijk losgelaten Nu is het Waterschap in alle staten Hun aantal loopt volledig uit de hand Ze geven elkaar parend van katoen Dat heb ik Ed en Willem nooit zien doen!…

la belle époche terug naar de waarden van de bankier ook belle époche minstens twee keer herhaald de wereldoorlog voor de zekerheid een tweede wereldoorlog één nooit genoeg ook de politiek kan niet zonder poëzie het leven leefbaar traditiegetrouw zingen kikkers in de sloot bij muggenbeet -…

Dwingend dringend zijn haar bekken verkrampte benen die verwurgen trekken Zweet tussen geplette borsten waarop ik steun half geopende natte lippen smoren mijn gekreun Gelijk in het ritme van de Bolero Parende ongeremd tijdloos geil ineen Zweet laat zilte druppels druipen Langs billen borsten de beslagen ruiten Emotieloos koud klinkt haar…

Als het water botst tegen de waterlijn van twee verschillende kanten. Zal de wal het dan kunnen dragen? Tussen het riet groeit nog altijd de twijfel al kwaakt de kikker er vrolijk zijn lied, zoek ik er naar het waarom en een begrijpen. Hier bij het klotsen van het water, komt voorzichtig wat zon tussen de wolken schijnen.…

als glinsterende paadjes een snoer van doodstille blaadjes een beweegt nog even in de sloot hoor ik de op een na laatste kikkers kwaken…

Een vaas barst bloemen puur en bloedrood dansen ze voor mijn gelaat, een wind van wiegende stelen bewegen bewonderende vingers tot voorzichtig knippen en plakken om maar vooral niets te missen van het jonge koren parend op een willekeurige zomerdag.…

Een kikker zat graag in de regen het liefste op spekgladde wegen een wiel, heel gemeen reed over hem heen daar kon deze kikker niet tegen.…

Afkeer van aandacht geeft doorslag bij kiezen tussen princes en kikker; ik kies als partner de kikker woon op stand in de hofvijver…

landschap van de zachte huid ontwaart voor mij nieuw leven de bast van de oude blauwe eik opent zich als een jonge maagd om zonlicht smachtend te verweven met een roep die om bevruchting vraagt en doet niet anders dan wordt opgedragen door de ringen van zijn bestaand verleden maar zich ook opent voor geleedpotigen die parend…

Vanochtend zat er een kikker in een dakgoot heel hard te kwaken. Hij schreeuwde van de daken: “Idioot! Idioot! Wat moet een groene kikker in zo’n hoge sloot, met zo’n belabberd laagje water?” “Zeg kikker”, zei een jongeman, “Ik slaap nog en heb nogal een kater…kan het wat zachter?…

Na een maandenlange training kwam een kikker tot de mening dat hij in de verspringsport kwaliteiten kwam tekort. Daarentegen in het water kom ik, zei hij, nu of later met de schoolslag aan de top, en daar kikker ik van op.…

ik hoorde van vertrouwde zijde er kwam een kikker in de klas hij schreide met zijn bek wijd open dat geen pastoor hem wilde dopen al schreiend brouwde hij een plas verdronk en stierf als heiden…

Beneden tussen de planten, zat een bleekgroene kikker. De ochtendzon, scheen bovenop zijn blinkende stenen knikker.…

de groene kikker maakt zich één met de natuur en verroert zich niet…

Geboren in een waterplas alsof het een klein visje was. Pootjes komen naderhand om te kunnen springen op het vaste land. Kikkertje kwak kwak kwak. Het zwemt en springt met groots gemak. In deze sport een ware kampioen. Probeer hem maar eens na te doen. Als je het kikkertje ziet Ontneem hem zijn vrijheid niet. Laat hem rustig springen in…

Of kijkt ze liever naar Nederland twee? Ze noemen hem wel rat, ik noem hem kikker een kikker stikkend in zijn eigen dril een machtsgerichte denker, koud en kil de C van CDA doet hem geen flikker…

" "nee, de kus was zonder passie" de prins bleef een kikker de prinses werd oud en dikker maar na vele, vele jaren van wachten, turen en staren werd de kikker opnieuw verkikkerd een prinses, jong en geen dikkerd hij sprong van blijdschap rond en kwaakte "prinses, hier op de grond" maar haar paard hief zijn poot trapte de kikker doodgewoon…

ik zal je wel krijgen zover dat je naar me toespringt als een kikker en dan wij elkaar omhelzen maar wat moet een kikker met mij en ik met zo'n groene glibber? ach, ik zal wel weer naar het water verlangen..of.. vanwege springneigingen?…

bij de vijver zat een kikker hij kwaakte een mooi liedje over zeven dikke muggen die vreeën in een rietje de vissen raakten opgewonden dit was nog eens een pretje als wij dat zouden kunnen hadden wij een leuk verzetje nee, jullie kunnen niet op het droge zo riep de kikker bekakt want eer jullie zijn begonnen heeft Miep de poes je…

Toen een kikker in een poel zijn vriendin de eend ontdekte, spraken zij zich honderduit dus hij kwakte en zij kwekte…

Die groene beestjes in de vijver, Ze hippen en kwaken in het rond Maar soms heb ik er last van, als ze Huizen in mijn mond, of beter in mijn keel Want een kikker in ’t veld is wat anders als in je stem Vandaar dat ik met dat beestje in mijn keel Niet echt gelukkig ben.…

houden nee, nee zeg jij je kunt het niet geloven een oog een beetje open het is niet waar het kan niet zijn kus mij, zegt hij nee, nee roep jij het andere oog gaat open je ziet het niet je voelt het wel je moet het wel geloven hij ziet er helemaal niet uit hij gaat je hart beroven kus mij, zegt hij oh jee, zucht jij kus de kikker…