de prins
"en, genas ie ?"
"nee, de kus was zonder passie"
de prins bleef een kikker
de prinses werd oud en dikker
maar na vele, vele jaren
van wachten, turen en staren
werd de kikker opnieuw verkikkerd
een prinses, jong en geen dikkerd
hij sprong van blijdschap rond
en kwaakte "prinses, hier op de grond"
maar haar paard hief zijn poot
trapte de kikker doodgewoon dood
de prinses huilde niet, nee, ze lachte
want alleen al de gedachte
ze wilde geen kikker, maar een man
en dan 't liefst een prins als 't kan
Geplaatst in de categorie: koningshuis
de onderliggende gedachte is precies hoe het (volgens mij!) in de wereld vertoeft. Smaakvol en amusant, bitter en lyrisch.
maar als je wat dieper leest zit er zoveel meer in.