Alle inzendingen over twijfelt.

Gevangen in dromen tast ze haar gedachten af vindt daar de pen van inzicht en realisme daarom schrijft ze zinnen logica in stijl ze twijfelt niet al hapert soms het moment stilzwijgend hart wordt levensmeer het is heerlijk zwemmen met dit mooie weer…

Mijn hand pakt de jouwe en houdt hem stevig beet zodat je niet twijfelt en zeker weet dat ik je nooit los zal laten.…

eenzaam reizen mijn gedachten terug langs de oude paden die -door iedereen verlaten- in het landschap lijken op te gaan leegte is er achter mij voor me vlucht alles vlucht alles voor me weg achter blijf ik met het jonge gras dat twijfelt of het nu de paden mag bezitten…

klimt over goede wil begroeit alle zijwegen overwoekert feilloos elke ontsnappingsroute zaait onrust is onmenselijk actief legt latten hoger dan springvermogen vraagt niet twijfelt niet weet de weg in het labyrint en toch loopt elke uitgang dood…

de shuttle zweeft heen en weer alsof niet wij het zijn die hem richting geven op zijn hoogtepunt en precies tussen ons in twijfelt hij een moment alsof hij kiezen moet tussen ons, alsof wij zijn ouders zijn alsof hij plaats wil maken ------------------------------------- uit: 'Poëziekrant', sept-okt 2005.…

Alle dagen dronken zijn is ook een manier om uw saai leven even te vergeten al komt het steevast terug en zomaar blijven drinken om dat saai leven te vergeten dat steevast terugkomt -is zelfmoord- op een vloeibare en zachte manier geen mens die daaraan twijfelt en toch...…

Graankorrel in vers geploegde aarde, Milde regendamp die jou ter wille is Geen vogel in de buurt die je op komt snoepen, Op twee richels vanaf de rotsgrond Waar je geen schijn van kans had gehad Ben jij in goede aarde gevallen Zonder het zelf te beseffen De zon geeft warmte en laat je groeien - Wat gun ik dat ook jou, vreemdeling…

Je ogen kijken al verder Dan wij kunnen zien Je kijkt nu naar mij met je handen Loslaten kan je nog niet Ik heb je nog vast Moet ik je loslaten Jij twijfelt al, ik nu ook Moet ik je vasthouden Je hand is nog warm Wil je geest je lichaam nog Kies jij maar, het is altijd goed Ik zit hier wel rustig te wachten In jouw zwijgen is…

Ze slaat haar ogen neer overspoeld met verdriet ze twijfelt nu niet meer leven en dood staan quitte Ze gaat zich overgeven aan de hemelse pracht naar het oneindige zweven waar ze wordt verwacht Ze kijkt niet meer om niemand die om haar treurt straks slaat de grote trom en is het pijnloos gebeurd...…

hoe teder schoon het oogt geschonken als impressie zachte winter zonder sneeuw zicht van lente jong beoogd als ik zo tussendoor dan waarneem dat een spreeuw gedreven baddert in de vijver al rondom een koolmees hipt of het fluiten wil 'wil het wel eens uitproberen' zenuwachtig twijfelt in haar ijver…

beter dit of dat had je kunnen doen dat is zeker aan je twijfel nooit meer twijfelen is waar je naar streeft maar pas op wie nooit meer twijfelt is bijna dood toch strijdt elke religie tegen de twijfel de filosofie niet, of toch ik hou van de wind die over het riet waait en over het water waar die ook naar toe…

het gevaar loert de stap is dichterbij je springt al schreeuwend naar beneden je valt en staat op komt er nog een grotere afstand tussen waar je staat en de oppervlakte je twijfelt en weet niet of je springen wilt in het diepe die je alweer ziet toch maar doen of veilig stilstaan en genieten van het moment Angst.....…

Als je net zo twijfelt en dat doe je ik ken je nog meer dan ik misschien denk dan aan 2 klokken de één rechtsom de ander naar links niet geijkt natuurlijk Maar om twaalf uur en exact daartussen slaan we gelijk en allebei tikken we nauwkeurig synchroon een kwart etmaal tegengesteld…

Maar ook al twijfelt men aan May d'r Brexit, feit is dat zíj nu stevig op d’r plek zit.…

Je twijfelt over jouw identiteit geen masker momenteel voor handen en ook jouw schoenen deugen niet te vaak belopen verre stranden de straat is grijs, de lucht voelt koud is er nog iemand die van jou houdt je slentert maar door waar doe je het voor lente laat nog op zich wachten niets kan op dit moment jouw leed verzachten.…

Er bestaat geen verweer tegen het meisje van de nacht dat zich snijdt omdat ze slecht is twijfelt of ze echt is Geen eigen plek waar zij zich veilig voelt en het koude sterrenlicht maakt voor haar een huis te groot, de deur gaat niet op slot Zij verlangt naar haar gezel dat hij eindelijk stoffelijk wordt een kerkuil landt op een muis…

het klimt zonder rede over goede wil begroeit alle zijwegen overwoekert feilloos elke ontsnappingsroute zaait onrust is onmenselijk actief legt latten hoger dan springvermogen vraagt niet twijfelt niet weet de weg in het labyrint licht ontziend lijkt het aardedonker alleen de uitgang schijnt verlichtend te zijn…

Angst ebt snel weg in het verdriet dat niet twijfelt aan verlies. Mededogen verbindt lankmoedig en accepteert allengs het voorbijgaan. Maar wie liefde kent laat nooit en te nimmer alle hoop vervliegen. Want de liefde is een allesverzengend vuur, woedend uit een sprankje.…

Als een mens twijfelt, weet ie niet zeker dat... Als een mens niet zeker is, dan voelt ie dat Als een mens niet wil, is ie zeker Als een mens wil, zeker weten dat het gebeurd.…

Hij twijfelt niet meer aan zichzelf - Hij mag er zijn, hij bestaat, Sinds vandaag.…

Zij staart in de spiegel een puist ontsiert haar gelaat frustraties maken zich meester van het nog jonge puberbrein Onzekerheid krijgt macht zij twijfelt en vraagt zich af 'Ben ik wel goed genoeg?'…

Is er iemand die daar aan twijfelt, want hierarchie maakt van hem koning, dan zal de reclame abrupt verschijnen en komt er een einde aan deze vertoning...…

Ik zie je kijken Ik kijk terug Jij kijkt weg Ik kijk weg Jij kijkt weer Zonder muur Open Vol liefde Alleen Jij ziet het niet Ik kijk terug Vol liefde Een spiegel Jij twijfelt Jij schrikt Muur Ik wacht Tot jij weer kijkt…

Men twijfelt tussen 'het meer van de aal', want het zat vol paling en 'alles meer', want het was een ongelofelijk watergebied,vol meren. Nu veel minder, maar nog steeds is er iets van over, wel is het waar dat de herinnering aan alles meer en aan water vol met aal en paling... en ook vrouwentroost…

Ik zal naar je luisteren Wanneer je tot een zwijgen groeit Ik zal naar je vliegen Wanneer je tot een stilstand komt Ik zal aan je denken Wanneer je gedachten verstillen Ik zal uit je ontstaan Wanneer je de eenzaamheid bemint Maar nooit zal ik aarzelen Wanneer jij twijfelt Aan onze kruisende handen Ik zal naast je blijven liggen…

kunstenaar heeft haar uitvergroot haar hoofd en aanhef van borsten met volle bovenarmen ontbloot op de huid een netwerk van craquelé breidt zich naar de achtergrond uit Wat zijn haar lippen mals en rood Haar ogen daar kruipt triestheid van Het haar is onnatuurlijk zwart geverfd, misschien een pruik pijn groeit als tumor in de buik De kijker twijfelt…

Een tijdsbeeld van regen over Hollandse wegen mensen die verkleumd klagen, om warme zonneschijn vragen natuur die steeds twijfelt, is het voorjaar of najaar maar regen daalt voort, ‘t natte natuurgebaar wordt het werkelijk warmer, of mogelijk nog natter als de wetenschap faalt, de natuur steeds gevatter blijft de zon achterwege, de traktatie…

zo kwetsbaar en ja, dan ben ik daar ben bang voor wat gaat komen maar ik blijf van je dromen ik krijg je niet uit mn hoofd het is de liefde die mij verdooft echt, deze liefde is puur vol met passie en vuur ik heb je mogen beminnen wist niet waar te beginnen jij genoot met heel je hart en toch blijft het apart dat je het niet weet twijfelt…

nu kou de adem nam van zachte bloesems twijfelt leven of ze verder kan, de kille dood neemt kleur uit welig groen de lente wacht alsof ze stilletjes vertellen wil dat uit één nacht geen gram valt te behalen over zeven weken bloeit april in witte jacobsladders tree voor tree beklimt mijn spijt langs bloemen die er niet toe doen…

Lentezon aarzelt met liefde die als een zomer welkom is nu je twijfelt over het leven door de dood en het gemis van een moeder zonder zorgen als een ontbijt, een lente-morgen lentezon aarzelt met het groeten zo veel willen, nog meer moeten de noeste arbeid wil niet lonen lentezon verlangt naar de glimlach zomaar spontaan op een lentedag…