Alle inzendingen over uitputting aarde; afschieten edelherten Oostvaardersplassen

er gaat een loutering door deze herfst elke gedachte dwarrelt naar aardse sferen eeuwen vergruizen in bos en laan adem vult zich met zilveren stem sprekend gelijkend met elk kleurig blad en over water in lucht verscholen; de plek in herinnering waar ik ben…

Eerst als de druk waarneembaar hoog is, dán pas tonen mensen ons hun ware aard. Zo bakt de een met vuur een welkomsttaart, bij ’n ander vliegt de angstvlam in de pan. De ict-branche staat erbij te smullen: migranten gaan de vacatures vullen.…

Wat gaat hem de lente aan bij het lied van de aarde? Hij gaat neer in de ring nadat hij voor haar zong. Nu klinkt de stilte. Spiegel, omfloerste trom.…

Rust zacht Ik vang die woorden en strooi zachtjes andere uit Je bent nu vrij Je energie in beweging los van de aardse last Zonder verdriet en pijn Misschien wel verenigd met hen die je miste, ben je niet eenzaam meer Een beetje hoger nog dan de vogels Als ik omhoog tuur naar de hemel…

de ploeg merkt niet dat de aarde in asfalt overgaat hij ploegt met slechts meer lawaai voort de vis hapt zo lang hij kan naar adem als hij tegen wil en dank op het droge belandt de wanen van de dwaze held botsen op de werkelijkheid niet voor de dolende ridder op de rand van de slaap wordt alles even anders…

daar waar ’t licht bloesems kust dans ik in jouw ritme de hemel neer verwaai me je handen voelend bij mijn middel met jouw liefde om en om de zon in cadans de aarde rond tot werkelijkheid onze dromen kruist verbondenheid zich zuchtend met ons neervlijt…

Ik graaf in een berg van verdriet waar ik eigenlijk geen gat in zie boos plant ik mijn schop in de aarde maar wat is de waarde kan ik met mijn verdriet dan bergen verzetten is mijn graven wel nodig ik kan er toch ook omheen mijn tranen verzachten de grond en ik besef nu het is hard werken maar ik kom hier doorheen…

heb in zwart het wit van je ogen zien lichten jij contourde het donker van twee intiemer dichtbij hoorde je adem proefde je lippen jij was me nooit zo nabij jij gaf je hart en ik mijn ziel in bewegen zijn samen voor even het aardse ontstegen…

je schreeuwde stilte mijn woorden waren sprakeloos alleen mijn handen konden je bedaren in ervaren van verdriet maar ik was er niet beeld en woorden konden je niet aarden je was alleen miste schouder en die warme arm om je heen toch ben ik gekomen in de onrust van je nacht we bevochten samen al je dromen…

er zijn ontelbaar oude bergpaden waar ik niet komen zal loodrechte kliffen die mij de adem zouden benemen zilte luchten zijn er vol van vogels die ik niet zal horen wolken van het blauwste blauw waarin ik zacht verdrinken kon er is de oude tijd die vleugellam ter aarde valt…

er gingen geen grote dingen gebeuren vandaag geen mirakel er was de heroïek van een gestropte man in een zwart-wit streepjespak een tandenloze krijger die zich verstopte in een maliënkolder er was een kleine vlucht vogels los van de aarde en een zacht stromende regen het was een grootse dag vandaag…

Het leven is van de organische natuur in bescheiden liefdesschijnbewegingen wakker worden door het zonlicht op nauwlettende dauwdruppels door het ochtendnieuws in tranen nerveus als een trillende bloem ver weg van het verheven hemelse door deze virale hel op aarde gereserveerd, op veilige afstand totdat de avondmaan verhaalt.…

mijn heilsbloemen dragen vrucht, wenken gedachten vangen lucht voor vogels tegen kromheid van aarde plantaardig huichelgeil en nepkonijn, strek tot uiterste waanzin, ruik honingzoet hars, druipend uit wonden ontwaak uit ontboste droom, kruid van vochtige gronden…

Als eerste was er de liefde; ongrijpbaar voor de goden, voor de zielen, of de mens Hoe ver het firmament en aarde zich ook uitstrekken, hoe ver de oceaan ook reikt, hoe hoog het vlammend vuur ook brandt De liefde is altijd groter, de wind kan je niet bereiken, niet het vuur,niet de zon, noch de maan: De liefde is groter dan dit…

Als eerste was er de liefde; ongrijpbaar voor de goden, voor de zielen, of de mens Hoe ver het firmament en aarde zich ook uitstrekken, hoe ver de oceaan ook reikt, hoe hoog het vlammend vuur ook brandt De liefde is altijd groter, de wind kan je niet bereiken, niet het vuur, niet de zon, noch de maan: De liefde is groter dan dit alles…

Het is half negen de zon verheft zich en ik aanschouw die onmetelijke architectuur van Benidorm aan de Spaanse Middelandsezee Ik ga naar de Nederlandse kerk om tien uur en zal bidden dat de aarde niet gaat beven en wij met onmetelijke architectuur ´Nenidorm´ gaan bouwen aan de Nederlandse Noordzee…

ze heeft geen voeten nodig zegt ze de tijd weefde zijn web met laag zingende vleugels zweeft ze door de Melkweg boven het moerasland verduistert ze de zon met vogelzwermen gevleugeld scheert ze over aardse vreugdevuren om de winter te verjagen vandaag doorbreekt ze de stilte die haar vleugels verlamden…

er wijkt een maan af van het kleurloze behang als ik even een vleugel omarm een hap neem uit jouw gedachten gehangen in pergola’s voor het raam met de rug naar elkaar valt koud zaad in rulle aarde lossen we puzzels op in lauwe thee…

nog even wandel ik meester in de camouflage kunst met gebutste voetjes door de nacht als boomtak deze keer soms wandel ik vermomd als verdord blaadje een beroering van het lichtste soort slaat me uit het lood dan stort ik dood ter aarde neer voor zolang het duurt…

Ze geven weer antwoord vandaag De vraag heb ik nog niet gesteld Ik spits mijn oren want in de hemel wordt gefluisterd Op mijn tenen reik ik Mijn voeten aan de aarde gekluisterd grijp ik flarden waarheid zonder woorden Over mijn lippen willen ze niet Ze wenken alleen, zonder geluid Zweven voor mij de juiste richting uit…

. ----------------------------- Uit: 'Van aarde', 1999.…

Niet zonder waarde is een mens op de aarde. Ieder heeft een eigen rede om in het leven te zijn. Pijn om de plicht die het leven jou baarde. Je krijgt het ongevraagd maar je hebt er maar één. Haal uit het leven wat het jou kan geven. Jouw moed te leven doet navolgen met vereende kracht.…

Lucht, aarde en water, voeden koffieplanten, die bessen laten rijpen, in de tropenzon. Koffieboeren kweken. Koffiebranders roosteren. Barista's maken koffiedrank. Mensen met liefde en passie zijn het, die ons vitaliseren. Zij zijn het, die ons laten genieten. Van het mysterie dat we koffie noemen. Van het leven zelf.…

hoewel gebundeld wat is er van mijn dagen overgebleven het pillendoosje barst bij de douane van ventimillia schoonheid in de lucht en de mouches volantes een hinderlijke vlucht van de zomerwind een heel oude omhelzing rest oogst en misoogst in ijs gegoten zonder paspoort aan de grens de aarde warmt op…

Een mooi adembenemend schouwspel tussen hemel en aarde. Fascinerend, de opleving van de natuur. Mensen, dieren en de natuur in magnifieke sferen. Prachtig is het om dit als mens te ervaren. Opzienbarend, is de natuur.…

Een bos winkels Een tros koopwaar Om te plukken Is het dat wat de dag vult Of is er meer naast het slijk der aarde Waardoor een mensenkudde wordt gedreven Vragen staat vrij, consumeren moet. Koopzucht en veel gebakken lucht. Grote figuren op een bankbriefje, vele briefjes bij kleine figuren!…

de schellen vielen haar van de ogen toen haar hart samen met woorden en klappen in het water viel komma's en punten alles viel versnipperd overboord niemand droeg haar gebroken woorden opnieuw naar zee onverbonden taal valt zelden in goede aarde…

beelden stromen zonder omweg van taal en gedachten naar binnen het is net zoiets als dromen je kunt ze navertellen maar of ze echt zijn weet niemand tegengestelde onzichtbare onderstromingen als het zeeoppervlak een voortdurende verandering je opende deuren om stil het oeroude aardse verbeeldend te aanschouwen…

twee mensen wachten hoe doden zij de liefde in de tussentijd de aarde kleurt zwart het wachten van gisteren is verleden tijd een wachtend leven vervaagt de herinnering aan verloren tijd twee mensen wachten in hen zingt het verlangen ze doden de tijd…

O Nachtvrouwe Luna Nooit zag ik u staan Zo dicht bij de aarde O megalomaan Door blauwe gordijnen Van mijn kamerraam Laat ge 't licht schijnen Van uw supermaan Ziet u mijn meermin Mijn lorelei staan Kus haar dan teder Als Sélène maan…