Alle inzendingen over ultra

Donker is ander licht Mijn zijn denkt De maan Voelt de zon Hoort vogels Ruikt seizoenen Vraagt de kleuren Rood geel paars blauw En Van horen zeggen Zelfs Violet Zoals zij altijd zegt Mijn Violet Ik noem haar Vrijend strelend Vooral liefkozend UltraViolet.…

De haute-lingerie van Marie-Jo komt op een nec-plus-ultra-niveau. Zij wordt met veel zwier hofleverancier. Onze "natte dweil" pusht 't Brits libido...…

Ze is het mikpunt om haar borstomvang Zo gaat dat bij prepuberale dwazen (Te groen of nog in een ontkenningsfase) Met onbestemde kriebels in 't gedrang Nu nog de om haar grootte gekleineerde Straks keuze zat als ultra-felbegeerde…

een kind deinend op de golven van haar wereld klein en schijn? het voelen en weten is omstreden het neppe is echt? de regenboog / zonneboog? de druppels de zon? het wikken en wegen van haar wereld versus realiteit overschrijdt de grenzen van het heelal anders gezegd: de tijd…

Men zegt dat er niks Wilders is dan Geert, Want hij is als gevaarlijke rechtsbuiten Door niemand in de politiek te stuiten Wanneer hij zijn ideeën ventileert. Maar wat hij zegt daar luister ik niet naar. De man boeit mij alleen maar door zijn haar.…

nooit mag ik de lichten breken die jij ziet zij zijn gevonden in een wereld zonder zonden ik wil de kleuren delen je weer anders zien en niet als velen je regenboogt in rood ik weet jouw ultra violet onzichtbaar en zo broos…

wat rest van de zomer is een rechte lijn oranje rood verlicht waarop je kunt schrijven in gedachten verzeild liefst een gedicht met vulpen ultra marijn van gevoelens piekend in golven bij spetters blinkende lijven speels onder spatten bedolven waar je soms nachten mee deelt…

ging ik vroeger met gemak vol overgave uit mijn dak in hartje binnenstad altijd was het ultra bijna lustrum ben ik nu dan dat gevoel kwijt niets is er aan verloren en heb ik geen spijt maar die tijd is nu verleden bijna nu al drie jaar bereikte ik onomstreden de mooie leeftijd van onze saar wil dat niet zeggen het is voorbij…

er zweven altijd gedachten die ik wil weven tot een herkenbaar patroon eerst ze op vorm en kleuren schikken de lagen meten van emoties tegen vergeten toch vallen er een paar uit de toon zij zijn uniek in verbeelden en droom alsof zij zomaar uit een ander dimensie zijn gegleden in een ultra creatief moment zij dateren verbazing…

Wenen weent, is in tranen, Oostenrijk jankt Ach, wie gun je zo'n smadelijke dood in een ernstig verkreukelde hap schroot Toch zal door velen hun God worden gedankt! Enge Haider is dood en overleden was nu toch te ver naar rechts afgegleden…

het lopende pad onder haastige voeten kronkelt eenzaam door ultiem en onverslagen mijn run stilt de honger naar vrijgegeven grenzen knielen voor het unieke geluk is houden van voldoende zweet dat deze kilometers lust…

Het is nu wetenschappelijk bewezen dat het verkeren in de zonneschijn -schier onbedekt dus bijna uit de kleren- de oorzaak van wat kankers blijkt te zijn. Het lijkt of van de zon niets valt te vrezen, haar stralen voelen aan als warm satijn, toch sluipen ongemerkt gebakken peren geniepig in je lijf, wat later pijn. Doch moet en zal de zon…

kaats de zon weerbarst haar stralen laat me maar mijn bruin gaan halen in het ultra violet ja op mijn eigen bed ik zag je tussen wolken met schaduwen de hele straat bevolken je nam de mensen in warmte met je mee kou en wind volgden gedwee maar nu de lente komt en jij weer schalks lijkt te kijken naar het blauw dat niet zal wijken…

Hier is de wereld niets dan waaiend schuim, De laatste rotsen zijn bedolven Na de verwekking uit de golven, Die breken, stuivend in het ruim. Het laatste schip wordt weerloos voortgesmeten, Het zwerk is ingezonken en asgrauw. Zal ik nu eindelijk, vergaan, vergeten, Verlost zijn van verlangen en berouw?…

je wilt het zonlicht breken ik heb naar je gekeken ben ervan overtuigd geraakt dat jij de wereld anders maakt splits wit maar in de tinten die je wilt, van ultra-violet tot infra-rood, er is genoeg de zon schijnt nog geen dood voel je God, vergeef het licht in dagen van genade nee, geen sluiers willekeur het uur moet zijn te raden…

wij wisten al heel lang van het bestaan van de groene plek in het bos met zomers de speciale kleuren van de bomen rondom het ultra zachte groen van het mos dat winters verdween maar zomers een mystieke aantrekkingskracht had voor iedereen die iets van en met liefde had of dit vroeger ook heeft meegemaakt zoals sprekende woorden…

zal het vat van electro motorische kracht de doos van pandora zijn of hebben wij het ongetemde paard van troije blindelings binnen gehaald zijn wij als onnozele kinderen gaan spelen met deze onschuldig lijkende energie nu hebben zij ons in hun spookachtige greep met een ultra fijnmazig netwerk waarin robotisering spel is geweest…

in blauw kristal azuurde je de hemel verschoof het prisma van het gans heelal in kou kwam helderheid de ultra violette stralen konden nu hun gram gaan halen op de onbedekte huid het aardse aangezicht verkankerde voor mens en dier veranderde het leven in een eindeloze hel de zon scheen fel en zonder ozonlaag muteerde evolutie tot…

wit en wijds strekt het landschap zich uit als een opengeslagen deken van eerste kwaliteit verse sneeuw de felle noordooster blaast modder- kopjes bloot die nieuwsgierig rond kijken in de verblindend lichte ruimte de slootkant is een ultra natuurlijk kunstwerk steil gewand ongerept met overhangende witte waaisels de dammen met roestige…

ze zijn er weer de hooggehakte wezens met hun ultralange benen het haar in nonchalante krul gezicht op half zeven kijken niemand aan de stappen kittig in onzichtbaar voortbewegen hun ogen zijn nog geen seconde van het scherm geweken lijf en kleding optioneel de geest is niet van deze wereld zij voedt zich enkel virtueel…

primair presentatie Harm en Loretta met flair doldwaze uitslagen en er bleek geflest Gemiddeld waren a-select doorvoede seniores sigificant zo misselijk makend deviant dat neuropsycho's op nulpunten aangeland hun professie beleefden als vat vol sores De steekproef werd weer gesplitst en geanalyseerd plots bleek één-en-dezelfde persoon ultra-positief…

opgelost in 't niemandsland der nacht en 't zonnescherm draait weg zodat de sterrenkrachten ons kunnen strelen, want door slaap verzacht Wanneer de ziel zich laaft in illusoire oorden door zwaartekracht noch logica gestoord aan 't helend kleurenspel van kosmische akkoorden: de harmonie vóór 't vleesgeworden woord Wanneer de spirit-geest in ultra…

DAAR ZIJN ZE WEER!! Ik zag ze gisteren voor het eerst aan de ontbijttafel in het Dorint Hotel In Siegen, Westelijk Duitsland op de dag des heren en dames zaterdag 5 augustus 2023 Vandaag op zondag wederom daar zijn ze weer in frisse vrolijke kleurige kleding Ze vielen me gisteren al direct op eind zestig, begin zeventig, was m’n gedachte…

Onzeker, intens verdrietig en bang verschijnt met het ultra-dunne masker een onzichtbare film op mijn gezicht. Kwetsbaarheid die niemand doorziet, in het vooruitzicht een tijdelijk geheel. Pijnlijke warboeltheater in hoofd en hart, tragische harlekijnen wenen teveel.…

keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Ik schik me naar de opinies En neem er 't mijne van, 'k Ben ultra of gematigd: Ik ken zeer gauw mijn man. Ik weet van alle zaken Zo wat het hoofdrefrein; 't Gemengde nieuws der kranten Verwerk ik in mijn brein.…

Ik wil je niet verliezen Ik denk dat ik nu eindelijk mijn ‘soulmate’ heb gevonden Met jou wil ik mijn toekomst opbouwen Met jou wil ik verder Soms voelt het alsof het door mijn vingers glipt als ultra fijn zand Soms voelt het alsof ik in een trein op ramkoers zit en ik kan er niet vanaf springen Ik hoop ik dat ik niet iets doe waardoor je je…