Netgedichten

netgedicht (nr. 6.625):

LATE WINTER

wit en wijds strekt het landschap
zich uit als een opengeslagen deken
van eerste kwaliteit verse sneeuw

de felle noordooster blaast modder-
kopjes bloot die nieuwsgierig rond
kijken in de verblindend lichte ruimte

de slootkant is een ultra natuurlijk
kunstwerk steil gewand ongerept
met overhangende witte waaisels

de dammen met roestige hekken
wedijveren in fotogenieke uitstraling
op afstand gevolgd door knotwilgen

in de berm tussen plaatselijk glad
fietspad en schoongepekelde snelweg
esthetiseren molshopen grauw vuil

schrikbulten vanwege onverwacht
late winteroprisping zwarte kraaien
contrasteren okergelig riet valt op