Alle inzendingen over van der hoeven

Hoeven hoor ik schrapen over straat, ik weet bij god niet hoe het verder gaat maar jij, jij lacht zo vrolijk in je vuistje, jij kent nog niet de streken van het kwaad. * Op verzoek als tekst voor een geboortekaartje gemaakt.…

de aarde omarmen en niet hoeven denken, niet hoeven kiezen me gewoon laten drijven het oosten, het westen het maakt me niet uit. als ik maar af en toe even jouw blikveld passeer…

oh Heer hoe beklemt de hitte alles valt mij dusdanig zwaar dat ik eenmalig nu wil vragen om de verklaring geen bezwaar uw goedkeuring uit te zitten en niet te hoeven wegdragen…

wie niet meer hoeft, kan, mag werken moet doorgaans hard werken aan het verwerken niet meer te hoeven, kunnen, mogen werken gevecht tegen de afbraak blijkt een hele dagtaak…

Van zonnebloemen is bekend Dat ze zich naar de zon toekeren Dat weten ze instinctief Dat hoeven ze niet te leren. Maar eens om de zoveel tijd Voelen ze zich verloren, Als ze bij een eclips De zon niet kunnen monitoren.…

Omdat leeftijden niet bepalend hoeven te zijn. Tegenwoordig. Jong Oud zeer. Kan beslist slijten. Want jong wordt oud. Ooit.…

ben Misschien zou het gemakkelijker zijn zonder hen, maar als ik ze zie slapen, is alles goed ...Achter dendert er een vrachttrein langs ...waar ooit de hoeven van bizons roffelden…

Een golden retriever te Beilen Liep bij elk geluid flink te kwijlen Alleen Pavlov vond Dat leuk bij een hond Maar die heeft zelf nooit hoeven dweilen…

DEN HAAG – De VVD wil opheldering over de vliegreizen van minister Van der Hoeven van Economische Zaken. Kamerlid Ton Elias zegt dat hem berichten bereiken dat zij geweigerd zou hebben bij een dienstreis op een lijnvlucht mee te gaan.…

tussen de woorden die niet van jouw lippen komen lees ik de zinnen die niet gezegd hoeven worden zie in jouw ogen de sprekende beelden en weet de tranen die niet vloeien.…

Er is een hond in Beilen die loopt tijdens het eten te kwijlen die meneer Pavlov vond dat dan wel zo mooi bij een hond maar zelf heeft ie vast nooit hoeven dweilen…

Tussen de woorden die niet van jouw lippen komen lees ik de zinnen die niet gezegd hoeven worden zie in jouw ogen de sprekende beelden en weet de tranen die niet vloeien.…

Zij maken dat we leven van elkaar, zonder gemeen te hoeven zijn. Alleen om die reden voelen we ons zo bijzonder in deze aardse wereld.…

Ik had nooit weg hoeven gaan, het was er allemaal al in alle eenvoud: de kerk de priester en de Gregoriaanse muziek tijdens de Hoogmis, wat mij allemaal zo Hemels deed voelen.…

Er wordt geschilderd en gemusiceerd En hier en daar zelfs ook nog beeldgehouwen Ze hoeven aan geen loopbaan meer te bouwen Toch wordt er onvermoeibaar gecreëerd Het doel verandert, maar er blijft een streven: Een drijfveer om intens te blijven leven…

Maar zieken en ook baby’s hoeven niet En ook de vrouwen niet die menstrueren. Wie weet geldt de ontheffing evenzo Voor alle moslims in de WAO.…

Ik voel me niet geliefd niet fijn en toch ervaren het voelt zoals je hoopt je nooit te hoeven voelen. Pijn trekt door de aders en mijn hart klopt hard het is als was het nooit ik weet niet meer dan toen.…

Terwijl deze praktijken niet langer hoeven: Je kunt ook gewoon lijmen of schroeven.…

Het gat in de begroting moet gedicht En om wat minder uit te hoeven geven Zijn fusies dus een onontkoombaar streven Althans, als het aan burgemeesters ligt Maar stiekem hebben die gewoon gedacht: Een grotere gemeente = meer macht…

als een trekvogel reist mijn ziel naar andere oorden ik wil de betovering proeven van het ongeschonden zuiver pootje badend als een uiver niets méér te hoeven dan vissen vangen in een bron o god, als dat eens kon.…

Ik vind het zeer terecht, maar wie ben ik Een van die zeventienenhalf miljoen De beterweters die niks hoeven doen Dan roepen hoe het moet - de hele mik Is hij, gespeend van bonen, zonder spek De juiste man, en op de juiste plek?…

‘Maar in een verre wijdte, de einders rond, op elke hoeve snuift, aan 't eigen hok geketend - en ze snokt haar kele toe -, snuift teef aan teef de geur dier moeder op. Haar kranke weelde schiet de flanken door; begeert dooradert de ogen; dof gemor wordt huilen, hoeve aan hoeve, vert aan vert. Zij liggen aan de band.…

Achter horizon hoeve, gehurkt. Luifel spar en vogelkers: bosrand, mijn rug. Geduld. Geweer en ik: de hand op het leven. Schot spat avond uiteen. Veld, hoeve, bomen ontploffen, vallen op hun plaats terug. Stilte likt wonden gaaf. Achter graspollen gestrekt ligt haas, kogel door hart. Geweer en ik: twee handen op de dood.…

Daar hoeven ze niet verder voor te spelen, Die laten ze door Theo Maassen stelen.…

Alweer iemand, dacht hij toen hij het hoorde, Die wij niet zelf meer hoeven te vermoorden.…

Ik vraag mij af te vragen Wat ik nu eigenlijk wil van jou wil ik nu niets liever dan je op handen dragen of achter op je fiets te rijden door de straten door dagen -en de de nacht- nooit meer hoeven klagen omdat jij op me wacht…

Die socialisten zijn zo diep gezonken, Ze hoeven met mijn naam nooit meer te pronken."…

Ze horen en ze zien mij als ik winkel Ze registreren alles van mijn smartphone Vanzelf zijn ze bekend met al mijn zwartloon Ik word bespied door elke boerenkinkel We hoeven nog maar eventjes te wachten Of googlebrillen lezen mijn gedachten…

Daar men bij Vindicat voor ‘nano’ koos Als coating voor de splinternieuwe muren, Zal schoonmaakwerk nooit lang meer hoeven duren, Ze kunnen vrijuit kotsen in de soos. Je hoeft ze daar nou ook niet te moveren Nog meer dan ze gewoon zijn te vomeren.…

ik kruip dichter en dichter in mijzelf om zo niet te hoeven zijn noch te voelen wat er speelt al ben ik dat laatste allang verleerd daar niemand oog noch oor heeft voor mij kruip ik almaar dichter en dichter…