Alle inzendingen over van gogh

Het is, zo zegt men, de gewone man Die van de economisch barre tijden Als altijd weer het meeste heeft te lijden; Die wordt weer eens gepakt zoveel men kan. En men neemt als de allerergste straf Hem nu ook nog eens André Hazes af.…

Al moet u in de stoptrein straks hoog nodig Toch zitten wij daar als NS niet mee: Wij vinden het gemak van een wc In dit soort treinen immers overbodig. Want houdt u echt uw plas niet langer op Dan maken wij een sanitaire stop.…

Een kaart uit Londen schreef ze mij. Ze schreef hem een jaar geleden. Daarin zwoor ze, frank en vrij, dat ze mij niet zou vergeten. Inmiddels vergat ik haar te vaak, de wonden bleven met de tijd. Ik zaaide tanden van een draak en oogstte mijn eigen eenzaamheid.…

Soms komt een traan uit de diepte duikt ze op zoals de zon tevoorschijn springt Dan raakt ze het gevoel van warmte op de huid streelt de schoonheid van hart in een eindeloze vloed…

Mijn gedachten reizen naar je toe, de wens is de vader van de gedachten. Ik ben het leven nog lang niet moe, want jij kunt het zo verzachten. De telefoon die gaat ineens over en ik weet het zeker, dat ben jij! want het is chemie en geen getover, de leegte is weg, ik voel me blij! Na een paar dagen al, ik mis je... het voelt zo leeg van…

Had ik mij nu eerder bedacht, Dat ik op geen manier ooit zonder jou kan leven, Dan was ik nooit bij haar gebleven. Kon ik in de toekomst kijken, Dan zag ik toen wat ik nu zie En wist ik dat liefde zoet als suiker, Boven al het andere staat. Dan had ik je nooit verloren, Maar ik bedacht het me te laat.…

Herfstblad Dwarrelend in mijn zicht. Vol leven; toch stervend of dood. Niemand zou geloven dat Jij een regenboog bent in dit licht. Eerst bruin met geel, nu bruin en rood. Langzaam legt de wind je neer Naast mijn voeten op de stoep.…

verregend landschap door beslagen ogen het tranendal van zilte zee waar dromen aan de haal gaan met het drijfvermogen daar stijgt de waterstand tot boven n.a.p.…

Zuiver, Als een Madelief in het gras, Met ernaast een klaver, Pure liefde, Samen spreken ze schoonheid en geluk, Geplukt in de hoop, En gekoesterd, Samen, Een madelief en een klaver, Voelend aan de wolken, Zacht en wit, En de zon, Warm en fel, Ver boven de aarde, Die dag in, dag uit, In zijn eigen richting draait, Zoals wij, Samen,…

Oren die zich draaien naar de wind, Kunnen horen welke zinnen hij waait, Welke woorden er verloren gaan, In zijn zuchten onderbroken, Door het gefluit van vogels, Die nooit hebben bestaan...…

Betaalt u uw belasting niet op tijd Dan krijgt u straks een extra hoge boete Omdat wij toch de kosten dekken moeten Van een gecorrigeerd regeerbeleid. Dus wilt u alstublieft te laat betalen Opdat wij onze doelstellingen halen.…

Al heb je alles al zo vaak gehoord Van beide presidentschapskandidaten Toch laat je ze weer voor zichzelf staan praten En geeft ze netjes om de beurt het woord. En wanneer elk zijn spreektijd heeft gehad Dan zeg je daarna: dat was een debat.…

Ik heb mijn bundels zomergroen gebonden daar schoonheid niet verjaard de bloei tijds hand trotseert in binnentuin van hart en geloof tot nieuw geluk de lente luidt en gratie gracieus het leven weer verspreidt.…

Liever dan een mens te zijn, werd ik een wolk, Te drijven tussen woeste vlammenzeeën; Zij groeien aan het ochtendfirmament. Liever dan wolk te zijn, werd ik een boom, Hij staat hoog op in het heet licht te kijken, Iedere gedachte is een blad. Liever dan boom te zijn, werd ik een zee, De zee wordt door oud gouden licht begoten, Duizende gestalten…

Als "Jingle, bells" één ogenblik verstomt Dan hoor ik vaag en in de verte De echo van een eeuwenoud gezang Al is dat ook al even lang gesmoord. Dan zie ik in gedachten Hoe in de donkerste der dagen Op heuvels en in dorpen Een vreugdevuur wordt aangestoken Om daar het licht mee te begroeten. Want onder klatergoud en kitsch Glanzen nog…

Sneeuwkristallen streken langs haar slaap naar beneden in een droom die droomde tussen hoofd en kussen Een nacht vol sterren dwaalden tussen handen vingers stilden de donkere trilling het naarstig weerzien De ochtendzon ontwaakte raakte betovering tussen nu en de lakens van verleden…

Het was liefde op het eerste gezicht. Die allereerste keer, ik vergeet het nooit meer. Die avond deed ik geen oog meer dicht. Zij, zij verpletterde mij. Met haar stralende lach, o, wat was dat een mooie dag. Charmant, mooi en lief, ik was verkocht. Zij was alles wat ik zocht. Ze stal mijn hart, de dief. Nu al negen maanden bij elkaar…

Tot hoe laat zwerft de dag in heden? De beeldbuis kent geen rust, verhoort gebeden blijft bewust onbewust. Ik wimper even in het licht, sluit dan mijn slaapkamerogen en dicht een bleek gezicht uit mededogen.…

Snapt u nou, nu de aanslag in Madrid Met zoveel doden en zoveel gewonden Breeduit op de tv wordt uitgezonden, Dat er ook iemand voor de beeldbuis zit Die blijkbaar bij de aanblik van de lijken Als dader diep tevreden zit te kijken?…

Ik heb heel lang getwijfeld en gedubd, Maar toch zeg ik in eer en in geweten: Het mag misschien voor u een wonder heten, Maar Nederland is zeker niet corrupt. Een uitspraak die ik gaarne zal herhalen, Althans als u mij daarvoor wilt betalen.…

Heel even zag ik dat je keek wat kan jij mooi blozen zelfs in de verte…

Ruimte, olie en een strenge wind zijn de eerste ingrediënten op weg naar niets. Ik waai verdwaasd mee vergeet het jaar de vangst van uitvaren met de boten van alle dag kijk in de spiegel die de middag knipoogt tot een hoger niveau. Op de voorplecht kleurt een droom het water naar een regenboog.…

De dood is me schrikken. Ik raak er niet aan gewend. Nu is de dochter van onze hond die dood is, dood: het bloeden wou niet stoppen. In haar plaats loopt onverschillig de poes achter mam aan die door moet. Nee ze leert niet hoe te blaffen. Stil streelt haar staart langs moeders benen, een soort van trotse troost. Triomferen is katten niet…

Het zijn nu pas zes of zeven dagen, Dat ik dit sijsje kocht van Klaas de vogelman; En schoon ik in het eerst mijn moeite moest beklagen, Nu is er nergens geen, die beter vliegen kan. Wat zou ik vorderingen maken, Als ik zo leerzaam was als hij! Maar 'k zou wel haast aan 't schreien raken. Mijn vogel, ach! veroordeelt mij. 'k Wil dan…

Uit heel wat vaatjes heeft hij al getapt Dus dat de mensen vinden dat hij fout zat Vanwege een paar sleutels in een zoutvat Dat is iets wat Dutroux totaal niet snapt De mensen moeten niet, lijkt hij te zeggen Op alle slakken sleutels willen leggen…

verkrampte vingers kerven krassen in de geest opengesperde kaken zouden zingen op het feest doffe ogen blikken een fletse lach stramme benen willen dansen deze ene dag een hele hand verdwijnt in die van mij en voelt jouw leven als ik je aankijk van opzij…

ijskoud stampte de wind door jouw witte straatjes in het nauw gedreven hield hij zo het leven achter de gesloten luiken de sinaasappelbomen rond jouw plein het bronzen kind in jouw fontein verkleumd verlaten de wind vond rust op een bankje bij de kerk de hemel brak het licht bracht leven in jouw wit de zon deed weer zijn werk…

Hardnekkig trekken zij, beklemd, het klimop over hun dood blad omhoog dat groen en ongestorven in ranken naar beneden hangt. Zij zijn de onverwachten die de wind niet kan ontbloten, die zich niet ontdoen en snakken leeg te ruisen, kaal, niet eeuwig groen. --------------------------------------------- uit: 'Vluchtige verhuizing', 1976.…

Op Sedna staan geen reuzetelescopen; Daar kijkt geen wezen diep in het heelal, Want leven is daar niet, in geen geval, En dus gaat daar de wereld ook niet open. Wij kennen nu de zoveelste planeet, Maar wie heeft er nou van de aarde weet?…

Ik voel alleen je hand strelen; geïsoleerd als een verenpak trek ik onderhuids kippenvel. Ik ben een bang dier dat rilt. De vrouw die mij bemint bestaat alleen als een geheime wens in een wereld die mijn zinnen voedt gelijk massageolie mijn spieren. Je wilt me wakker schudden je drukt je handen op mijn schouder; ik verzet me maar…