Bevrijding

Ik voel alleen je hand strelen;
geïsoleerd als een verenpak
trek ik onderhuids kippenvel.

Ik ben een bang dier dat rilt.

De vrouw die mij bemint
bestaat alleen als een geheime wens
in een wereld die mijn zinnen voedt
gelijk massageolie mijn spieren.

Je wilt me wakker schudden
je drukt je handen op mijn schouder;
ik verzet me maar je belet me
te ontsnappen van wat je zoekt.

Onverstoorbaar vind je verder,
veeg je het zand van mijn lippen
waaraan ik mezelf schamp en slijt.

Je stilt de woorden die ik schuur.

Je aandacht verzwakt nu niet,
mijn weerstand gloeit tot ik knap.
Als een kat bijt je me vast
en versleep je mijn woonst.

Tantaliserende schokken
trillen door mijn statisch lijf,
knetterend hallucineert ieder besef
en ik vergeet wie ik was.

Ik lanceer al mijn gedachten
de ruimte in van duizend sterren
en lichtjaren aan nieuwe dromen.

Ik splijt van mij diepe duisternis.

Schrijver: Anton van Amerongen, 19 maart 2004

infodepriman.nl

Biografie van deze schrijver

liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 573