Alle inzendingen over vedel

Ik zit geboge' en schrijf, - muf-geel duft het papier en rins ruikt de inkt; de lamp zingt hoog en treurig ... klinkt dit kirrend schreien niet tot heel hoog gillen op, kreet van een veêl, schriel tot te fijn gekrijt verminkt? Ik zit geboge' en schrijf, - er wringt moeilijke wrangheid in mijn…

komt vrienden naar de Etstoel beleef er oude tijden draailier en vedel spelen men danst er op de brink drost en etten vellen vonnis het volk kijkt ademloos de dief wordt straks verhangen ginds op de Galgenberg de buurvrouw blijkt een heks na het wegen op de Waag loapieswater heelt een ieder Magnusbitter spoelt de keel…

De vedel aan de zijde, Het lied in ziel en mond Zo zwierf de zanger rond, Al in de oude tijde. En riep hem stem- en schalenklang Te midden leutig feestgedrang, Daar deed hij ’t snaartuig ronken Vol toverend' harmonie, En zong de zielen dronken Vol klank en poëzie.…

En, smeltend zacht, wen alles zwijgt alom, Weeklaagt een vedel in de sombre vert'.…

De vedel zingt, waar roos en wingerd-ranken Verliefd omhelzen 't huis des akkermans, En gloeien in de avond-purper-glans, - En twintig menschen rijzen bij die klanken; Het avond-maal heeft uit: van dis en banken Verdween der jonkheid blij geschaarde krans, - De vlugge voeten reien zich ten dans, En de arm buigt om de leesten heen, de slanken…

Eens, terwijl het avondrood Zonk op veld en hut, Hoorde m'in de blijde buurt Vedel en geschut. Vrolijk danste m'er in drom En men riep er luid: Leve Karel! - bruidegom! Leve Wantje! - bruid! St-Gillis, 1853.…

O stem, die me in uw armen wist te lokken, Zo roerend zoet als 't nachtlied van een vedel, Zo heimweevol als klank van avondklokken!…

En ver, in 't woud, weeklaagt een nachtegaal En weent een vedel: ze antwoorden elkaar.…

De snaren zijn al gesprongen… De Zomer is voorbij… Mijn liedje is uitgezongen… Herfst en Winter nabij… De snaren zijn al gesprongen: Al-treurnis is nabij… nabij... ---------------------------------------------- vedel: snaarinstrument, voorloper van de viool…

Hoe lokt het uit mijn vedel, - Veel bloempjes draagt in Mei De wei, - Die liedekens zo edel, Dat allerzoetst gevlei: - “Vlugge lansje, Kom een dansje~!” “Aardig zusje! “Geef mij een kusje!"- En de voetjes Zij tripp’len al zoetjes, IJlings zwiert een bonte rei! Al menig scheepjes-helling En zo ‘t pietje doet, Ook goed!…

Hoe lokt het uit mijn vedel,- Veel bloempjes draagt in Mei De wei,- Die liedenkens zoo edel, Dat allerzoetst gevlei:- "Vlugge lansje" "Kom een dansje!" "Aardig zusje! "Geef mij een kusje!- En de voetjes Zij tripp'len al zoetjes, IJlings zwiert een bonte rei! Al menig scheepjes-helling En zoo 't pietje doet, Ook goed!…

Sneller, lichter dan de lichtste en snelste tonen huplen zij… Op ’t arpeggio van de vedel tekenen zij, die tovertonen, Arabesken, - glijdend, glibberend, gletsend…als een zucht…voorbij……

Nu speelt blij-op de zilvermond'ge fluit, En deunt de gallemvolle veldschalmei, De citerzang vervult de zoele lucht, Het luitgesuis zweeft zacht op zachte wind, En 't klare zingen van de nimfenrei Stijgt hoog op boven 't dommen van de trom; Cimbaal en vedel voegen zich de zang En luide zwelt de galm der bosmuziek, Want voog'len mengen zich der…

Hij is een valse vedel, een basviool met gaten, Een kille kelderkeel, het hoofd der holle vaten; Een MINUS in de reeks, een sterflijkheid’s bewijs; Een die op ’t droge kruipt en die verzuipt op ’t ijs. Hij richt zijn kruin omhoog gelijk de ragebollen, En roept citroenen uit bij voosgevrozen knollen.…

------------------------------------------------ Filomeel: nachtegaal Phebus: bijnaam van Apollo, god van o.a. de muziek Veêl: vedel; viool…