Alle inzendingen over veel niks

doodziek binnenkomen woorden bereiken je niet lijkt op een van je kwaaie dromen je pa huilt van verdriet je denkt dat het wel meevalt maar niks is minder waar infuus, spuiten en pillen leven in het ziekenhuis valt me zwaar moe van het vechten en ziek zijn spuugzat zijn van je leven dank de dag dat ik er weg mag gaan en weer kunnen lachen…

Je droomt mijn dromen samen in een heldere nacht laten we gaan naar een andere wereld een wereld die op ons wacht Liefde wat niet voor ons is bedoeld maar de regels maken ons vals de geheimen gaan ten onder niks halen wij nog op ons hals Onze gedachten, onuitgesproken vertaald in het lijf'lijke smacht zwoele blikken, tedere woorden door…

Onverwachts zie ik je weer Onze blikken raken elkaar Je slaat je ogen schuchter neer En even staan wij samen daar Ik mis de twinkeling in je ogen Je staat daar zo goed als uitgeblust Ik voel haast een soort mededogen Had je het liefst even teder gekust Je lijkt niet meer dezelfde als toen Je haar anders en te lang Toch kan ik er niks aan…

Bloesems vervuld van pracht en schoon, Het leven dat zo mooi kan zijn, Maar dat alles is niks waard, Als je geen vriend kan zijn. Vier seizoenen op een rij, Elk zijn zachte kant, Maar niets is te vergelijken Met een hechte vriendschapsband.…

ik zag het rollen van ogen vingers die wringend kraakten begeleid door kreten uit mond en kaken in de oplaaiende stampende drift was het ikke volledig zoek toen agressie procesgetrouw de slaande ruzie ging verstikken het ging om niks waar stilte viel won rust terrein kreeg gezond verstand langzaam weer de overhand…

ben jij storm die wervelende dreiging waar wolken breken in het gelaat van de zon een druppel regen koeler dan ijs in het verstikkend gevoel dat passie heet dat ene zuchtje wind het gefluister van zoetgevooisde stemmen waar echte liefde de dreiging breekt ben jij mijn alles in beschermende armen waar niks meer kan raken als…

Het lukt me niet Ik blijf zitten met mijn verdriet Niks kan ik nog aan iemand kwijt Ik mis onze goede oude tijd Ik weet, ik was fout naar jou toe Maar ik kon er niet meer tegen, ik was moe Ik wou jou niet meer tot last zijn Daarom dacht ik “het wordt tijd dat ik verdwijn” Maar Het lukt me niet Ik blijf zitten met mijn verdriet…

helaas kan dat niet Zelf kan ik er niks aan doen het is me overkomen maar met een goed medicijn.... kan ik toch mezelf zijn Ik heb zoveel angsten daardoor zoveel verdriet sombere gedachten,en denkend.... niemand die dat ziet…

Ik zocht naar de plek Van lang vergeten dromen Reisde de wereld rond Om tot deze plek te komen Veslonden heb ik ze Als kind en escapisme De verhalen van wezens Uit magische mythes Nu rest er niks meer En vertrok op mijn reis Zocht naar de graal Van mijn eigen verhaal Vlak voor het duister Mij in het einde omsloot Zag ik heel even…

Het is nog steeds dezelfde dag Ik ben begraven in de aarde Ik hoor geen eens gelach van iedereen die naar de grond staarde Nu sta je te huilen aan mijn graf Dat is jouw fout En dit wordt onze straf Mijn hart is als brandend hout Jullie laten me nu in de steek Het gaat me niks aan Ik lig hier toch langer dan een week In die tijd komen…

Weerspiegelt jouw gezicht In het glanzende bruin Van mijn blikken koektrommel Je reflectie Reizend vanuit een ver verleden Om mij jou niet te doen vergeten Met een quasidroeve blik Eenzame traan Valt traag op het harde oppervlak Die jouw blik doet verzachten En mij stilletjes vergeeft Starend naar Een blikken koektrommel Zie ik niks…

Hij ziet geen leeuwen en beren Hij niet Zij is overal bang voor Zij draait haar hand tien keer om Zij doet niks Zij ziet overal tegenop Zij ziet de hele dierentuin op haar pad Zij wel Samen zijn ze een koppel een stel Samen redden ze ’t wel. Samen.…

Alles wat je zegt, zegt mij niks. Slechts het tikken van de klok is wat ik hoor. Verloren tijd. Want de waarheid, bezoedeld door jouw leugens, kreeg vleugels en ging haar eigen weg, van hier. Houd je mond, want er bestond, er bestaat, een ander mens, waarvan ik wens dat ik weet, hoe jij deed, hoe jij denkt. Ik ben gekrenkt.…

Mijn ballade Werd geschreven Door de trillende handen Van een verlopen artiest De woorden Rollend over het papier Beschreven niks Dan pure waanzin Geen ballade Was wellicht beter Maar ijdel als de sterren staan Gaf ik de opdracht voor mijn eer Inktzwarte letters Vingen mijn ziel Als een gekooide tijger Langzaam brekend in gevangenschap…

kreeg als fotograaf van een mannenblad Op de KamasutraBeurs een warm onthaal Maar kwam echter voor de Darkroom ditmaal En nam wat foto’s van dat donkere gat Zo’n Darkroom ziet er van binnen gelikt uit Al zie je op mijn foto’s helaas geen fluit ------------------------------------------------------------ …De ChristenUnie in Utrecht ziet niks…

Zon, zee, wind, voor niks niet bang. Denken en spelen als kind, bloedend, kermend met slepende gang. De toeschouwers houden zich in. Ik, zonder bewegen op de pedalen. Het lijkt een nieuw begin. Voorheen ligt aan scherven.…

. ------------------------------------------- Het ouderpaar had eerst niks in de gaten, Toch was hun kind bepaald niet heel gewoon: Er zaten liefst zes benen aan hun zoon, Hun kind had een surplus aan ledematen. Wacht even met het snijden in zo’n spruit, Hij kan er nou nog elke kant mee uit.…

. -------------------------------------------------- “Je kunt een vrouw nooit met geweld bevruchten, Zo ’n eicel in haar buik proeft het verschil, Die smelt alleen met zaad uit vrije wil, Een vrouw heeft van verkrachting niks te duchten.” O nee, hij is beslist niet van de straat, Todd Akin, kandidaat voor de Senaat….…

Zo kon er niks aan doen!…

En speelde met de slagerszonen in de bosjes vader en moedertje, waar ik niks van begreep. Ik broedde liever op een duivenei uit de boom tot ik er ‘snachts op ging liggen en het brak. Wij leerden in de praktijk dat je niet sterft van andermans spuug, en een bevrucht ei soms bezweek.…

Zoals wel meer mensen maak ik gebruik van spalken Niks mis mee, zijn voor je pols Die dingen slijten da's logisch Met als natuurlijk gevolg: Nieuwe besteld.…

Het was je vurigste wens In rook op te gaan Als het eenmaal zover was, Onder de grond was Ook maar niks, Grond, daar had Je een leven lang Niets mee gehad - Dan maar de louterende Vlammenzee, een vlammend Protest tegen alles Dat was misgegaan In de jaren dat je hier was - Nu ben je tot as vergaan, Tot stof ben je weergekeerd…

niks hoor in mijn tuin verdringt het soms het gras een hechte kluwen verend grijsgroen de maaimachine loopt erin vast die taaie rakker meters hoog opgetast hield het water vast en ook de mensen die erin wegzonken verdronken in het veenmoeras veenlijken die we bekijken in het museum overdenkend hoe het was…

De dominee van Krimpen is vergeten dat ie eigenlijk niks van media wil weten na een aanslag van afgelopen nacht doet ie wat niemand had verwacht: Hij zoekt contact met het nieuws?…

Ze spreken doodse stilte maar klinken tumultueus hun woorden zijn haatdragend Ze kijken kritiek met felle, observerende ogen niks dat hun ontgaat Ze proeven van mijn verdriet ze leven van mijn angsten en voeden zich aan mijn wanhoop en machteloosheid Ze zijn genadeloos ze kleineren me en beangstigen me tot ik alleen maar kan verlangen…

' "Wat nou, niks Talibaanse hersenspoeling Mijn hart ligt bij de doodsangst der Afghaan Maar echt, die opvang kunnen wij niet aan 'Wir schaffen das' was nooit onze bedoeling..."…

Marcheert trots en vastberaden voor de troepen uit, staat hoog in aanzien bij het gilde het lot was hem gunstig gezind, zijn moed meer dan een pose want minder of niks kan hem deren met vermeend ontzag draagt hij zijn vaandel over zijn schouder om een ieder te imponeren alleen een pluim was nog nodig voor zijn faam en op zijn hoed…

geven met zon was je nu alles kwijt ik zag het speelgoed en je tranen op een beer grijs was ook je kleding je was toen niemand meer je jeugd droomt van een nieuw bestaan, je spellen zie ik door je handen gaan met ogen vol herinnering je verkleumde door het water in je schoen, schrok van onweer in een flits verkocht vandaag ook niks…

De kippen gaan we vierkant fokken dan passen er nog veel meer in een kooi meteen ook maar zonder snavels en veren commercieel gezien heb je toch niks aan die zooi.…

Ze zei geeneens gedag, ze zei niks meer eerlijk waar ja dat de koffie zoet was, dat zei ze alleen nog maar En ineens is het gedaan en ineens is het voorbij ‘k snap er niks van, ze zit er ook nog vredig bij!…