Midnacht gedachten
Ze spreken doodse stilte
maar klinken tumultueus
hun woorden zijn haatdragend
Ze kijken kritiek
met felle, observerende ogen
niks dat hun ontgaat
Ze proeven van mijn verdriet
ze leven van mijn angsten
en voeden zich aan mijn wanhoop en machteloosheid
Ze zijn genadeloos
ze kleineren me en beangstigen me
tot ik alleen maar kan verlangen naar het einde van de nacht
Ik vlucht niet meer
ik wacht geduldig tot ze gaan slapen
en mij in stilte en onrust achterlaten
Geplaatst in de categorie: emoties