Alle inzendingen over verborgen schat

Verborgen in de schaduw van mijn hart, ligt een scherfje ongerepte liefde. Roerloos zal het daar blijven liggen, totdat jouw aanraking het verplaatsen gaat. Omsloten door een laagje roest, liggen in de kern van mijn hart, de resten van een verloren liefde, die alleen jíj nog weer opbloeien laat.…

Onuitgesproken woorden vol boosheid en verdriet waar blijft die grote bevrijding want vergeten kan ik het niet…

Ik heb het vaak lang geheim weten te houden: het leven in mij dat, mijns inziens verborgen diende te blijven. Totdat ik jou tegen kwam met jouw gevoel van acceptatie, waardoor ik me niet meer hoefde te verbergen, en dit kon ombuigen, deze kracht naar stralen, schijnen: mijn ster mag ook aan de hemel staan.…

Verborgen hield je je voor zon voor regen, harde wind .............m'n kind Verborgen voor me al die keren Ik herkende je aan je kleur, je patroon de blos op je wangen Ook je bewegingen waren me verre van vreemd Ik legde m'n oor te luisteren aan je gezangen M'n kind het fladderen zal je........ niet verleren.…

herkennen, onvermoeibare driften naar een ander ontwaken als haviken die speuren boven een gevoelsland, hun thermiek als hoofdmiddel creëren, soms in de waan van tegenspraak waar de moleculen van minuten zichtbaar worden op de trappen van de snel stromende tijdsrivier in deze omloopbaan die we willen houden ontstaat al het nog verborgene…

De sneeuw heeft m'n automobiel die nacht verborgen Kleur,vorm die galante lijn 't zou zo 'mijn blik' kunnen zijn Die ik... elke nacht op straat -moederziel- alleen achterlaat.…

het blije meisje dat in mijn spiegel woonde zit diep vanbinnen…

In de schaduwen van de overspannen geest wacht angst zijn beurt af   …

Een onvergetelijk moment dat jij er was je zei huil maar schat wat ik nooit vergat je woorden dwalen in mijn dromen je blik zweeft in mijn ogen huil maar schat zwijg maar schat die twee zinnen maakte ons vriendschap.....schat!…

Geen woorden kunnen zeggen wat ik bedoel Jij bent mijn koningin Jij bent de zon van mijn gezin Geen woorden kunnen zeggen wat ik voel Geen foto's kunnen laten zien wat ik bedoel Jij bent het allermooiste plaatje Jij bent mijn bovenbeste maatje Geen foto's kunnen laten zien wat ik voel Al kon ik het alleen maar zeggen Hoefde ik het niet…

Momenteel zit ik vol met emoties. Dit schrijf ik dan ook speciaal voor jou, mijn allerliefste dochter omdat ik zoveel van je hou. Je bent zo verschrikkelijk ver weg. Ik kan niet zomaar even bij je komen. Iedere minuut van de dag denk ik aan je en 's nachts lig ik van je te dromen. Voor iedereen gaat het leven gewoon door en dat begrijp…

Ai, laat het falen Mij, die in Mij-Zelf heb de Grootste Schat. ------------------------------- uit: Verzen (1894)…

nee, vannacht niet schat.…

Ik hou van jou zoals je bent, zoals ik je altijd al heb gekend. Ik hou van je minnen en je plussen en ik hou van alles daar nog tussen. 'k Hou van je lachen en je wenen ik hou van jou in goed en kwaad 'k hou van je hoofd tot aan je tenen ik hou van jou in het kwadraat. Voor mij moet jij geen seksbom zijn en ook niet superslank of chic,…

Ik zou jouw engeltje willen zijn jouw pas ontdekte schat. Ik weet alleen niet waar je uithangt. Maar ach wat dondert dat!…

Soms vraag ik mezelf wel eens af schat Of jij zo nu en dan nog aan me denkt Niet vergeten bent wat ertussen ons was Ons verleden je warme gevoelens brengt Zullen jouw gedachten mij soms vinden Verborgen in de dromen van je hoofd Beelden van geluk seks en pure passie Van de allermooiste liefde ooit beloofd We konden elkaar maar niet loslaten…

Ongeboren kind Jouw hartje klinkt als muziek Verborgen klanken…

Onvoorbereid begonnen deze verborgen littekens in mijn huid te boren, ik kon mijn eigen pijnen niet meer aanhoren. Ik probeerde in geschreeuwde nachten zinloos te schuilen, maar diep kinderverdriet bleef even eenzaam als voordien in een fantasiewereld huilen.…

In mijn eigen privé darkroom met rood hartvormige lumières, sluip ik langs mijn luipaardvel tot in mijn bloemenbed. Onder de gevreesde turbokat ligt nu mijn geheim verscholen. Naakt en breekbaar ben ik nu met kleine vreugdes en grote verdrietjes. Zo onzichtbaar, niet doorzichtig als de dag me maakt zo ruw en onontgonnen ben ik nu. Heel…

je tuin houdt me verborgen tussen onkruid en wildgroei een schaduwkind snakkend naar licht onder geamputeerde bomen afgemaaid gras groei ik gehaast wil het leven inhalen ademloos…

Waar kan ik heen, bij wie kan ik huilen, Van wie krijg ik een schouder, bij wie mag ik in bange tijden schuilen. 's Avonds zit ik alleen, iedereen is ergens anders heen, En ik? ik voel me een blok aan hun been. Ze gaan naar vrienden of bekenden, kennissen of buren, Ik zit opgesloten binnen mijn eigen gebouwde muren. Muren van bescherming…

Daar liep jij tegenover mij en ging mij zonder groet voorbij want felle zon in jouw gezicht hield mij verborgen in het licht…

De kleine bezigheden die elke dag weer komen gaan schuil in het wolkengrauw van de alledaagse hemel maar schijnen als verborgen sterren wier onzichtbare stralen de grootste zegeningen voor het leven zijn.…

Bij tafel met kind Zij is mooi in maagdelijk wit 't Kind vraagt zich af, hoe alles kan Verborgen schoonheid in een goed-gerichte lens…

Koud dons, zo zacht, zo mooi, bedekt de sneeuw de dorre grond. En ziende zijn de ogen blind, maar wat niet is kan toch bestaan. Onder de laag van koud vernis leeft laag op laag. Sporen leiden ons weg van het vergaan. Maar in de zomer, wacht maar, in de zomer komt de warme grond tot leven. En toont mijn lijf zijn gebreken, wacht maar,…

Dan antwoord ik: We zijn als Indisch volk verscheurd in twee culturen Men zegt het niet, maar in onze vernedering brandt de Gordel van Smaragd haar verborgen vurigheid in een koud kikkerland…

Verborgen gebreken, een huis geeft ze pas Prijs, wanneer na de wittebroodsweken Er geen grond blijkt voor stabiel grijs. Niet de jaren zal het nog bewaren; noch Gaat het altijd over zwart of wit. Bij goed Onderhoud kan men nog iets sparen van De goede eigenschappen die het huis Ook bezit.…

Maar voordat we verder gaan ken je ook mijn duist’re kanten die ik het liefst verborgen hou weet ik jouw verborgenheden die liever alleen het nachtlicht zien of moeten die geleidelijk verschijnen in een soort gewenproces waarin liefde hopelijk toch wint kom laten we eerst maar eens uit onze schaduwen stappen elkaar bekijken in het zonnelicht…

natuurlijk waren er kinderen zoals ik ze namen mijn gebaren over verdwenen in het daglicht en in alles wat mijn ziel verlangde ik fluisterde ze mijn sterven toe in het midden van de nacht langzaam kwamen ze dan uit de hoeken van de kamer weer tevoorschijn ze woonden in mijn geheim in mijn handen die zich vergeefs vouwden en al…

verbreiden in een woord, waarin begin en einde gloort, valt hij terug in zijn verstilling Hij beoefent zich in het zwijgen, een tegenstrijdig koor, waaruit hij verloor en overstelpt door geluiden aangeboord in te letterlijk verhaal, een geschreven kracht om de stilte in te luiden als overdracht te duiden, maar de kenners begrepen zijn verborgen…