Alle inzendingen over verdriet OR woede

gevangen in een kubus met muren van ijs bevroren bevroren verstijfd liggend alles horend verstild verstilde woede en verdriet geen woorden meer verstopt verstopt in die ijskubus wanhopig vechtend…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

hij vergrijpt zich aan haar woorden zij begrijpt zijn woede niet en haar zinnen die hij afmaakt spelt zij telkens in verdriet kleurt haar gezicht met waterverf treurt haar grijze ogen nat zij had jong van hem gehouden maar zijn liefde overschat…

Verbijstering, onmacht, woede en verdriet, en de vraag: waarom? een antwoord kreeg ik niet...…

hier staat het leven daar ligt de dood puinhopen beven zand kleurt rood om het even Palestijn of Jood woede en verdriet begraaf je niet in het beloofde geroofde land het land dat brandt…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Ons voetbalteam was dertig jaar geleden Net als de hockeydames favoriet, Maar Duitsland won tot nationaal verdriet En woede en frustratie tot op heden. En nu de wonde bijna is geheeld Wordt andermaal een gouden plak verspeeld.…

Geef terug Mijn tranen Laat me voelen Mijn verdriet Sla me hard Met je woede Laat me tonen Wat jij niet ziet Want ik kan Niet meer huilen Weet niet hoe 'k Mezelf moet zijn Kan niet tonen Wat ik voel En toch voel ik Steeds die pijn…

langzaam sijpelt wie ik ben ’t kind in mij & wat 'r van 'm over is: angst en woede brandend verlangen, gevoed door liefde en hoop op meer wreed geveld door verdriet & pijn de bodem in, voedsel voor scheuten van nieuw geluk…

Zijn alle liefdes al geleefd geluk genoten verdriet afgeschud, vergeten haat en woede omgezet in vergeving? Is er ooit al wérkelijk geleefd?…

De vraag die lange tijd door de hoofden van nabestaanden maalt en maalt Malende vraag het antwoord wel weten maar toch de vraag als ik nou zou dan of als dit was dan De vraag die alleen beantwoord wordt na het rouwproces na de acceptatie na het verdriet, de woede en de pijn om hem die er niet meer wilde zijn.…

Bang voor het gevoel bang voor de mensen bang voor het verdriet bang voor de woede bang.. voor de onzekerheid bang dat iedereen me weer laat vallen bang dat ik weer alleen ben bang voor het verleden bang voor het heden maar het allerbangste ben ik voor de toekomst.…

Een lange gang deur links, deur rechts deur links, deur rechts een rokende kamer een verbitterd gezicht verbeten verdriet opgekropte woede geur van inspanning inspanning om te vergeten Welkom op psychiatrie!…

Want ik heb een lach na verdriet, een lach bij pijn, een glimlach bij woede en een schaterlach na eigen lijden. Het is mijn lach, die me van mijn zwaarmoedige kant om het leven te benaderen, Godzijdank, wist te bevrijden.…

IK WIL HET NIET Ik heb genoeg aan mijn eigen Stille woede En stil verdriet…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Doorweekt van water doorweekt van verdriet Wat moet ik eraan doen niemand die het ziet Bezeten door het kwade bezeten door woede Leven van dag tot dag wanneer komt het goede Alleen door liefde alleen door jou Kom toch terug je weet dat ik van je hou…

Ze is een godin en draagt een sleep van jongens -- als een zwaan-kleef-aan.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Woede vliegt er door me heen zo ga je niet met mensen om verbaal mep je in het rond mij krijg je niet verwond Je opmerkingen raken kant nog wal ze slaan echt helemaal nergens op 't is wel gezegd en dus gemeld al is het rustig en doordacht verteld Ik leer wel om er boven te staan al duurt het heel erg lang toch blijven die zinnen hangen…

Woeste golven overspoelen verstand schuimende koppen hoofd in brand Gevoelens op en neer golvend door lijf en geest 't stormt in mij het maakt me bevreesd Geknepen vingers klauwende hand waarom neemt emotie toch telkens de overhand ? Ik wil gewoon rust niet denken, niet doen terug naar wat ? misschien terug naar toen ?…

ik weet dat het zo niet langer gaat vandaar dat ik zo raas leef je leven met haar laat mij met rust hou haar vooral lekker daar dan word mijn woede wel ooit gesust…

woede verengt tot rode draad bepaalt woord en daad handelen in eendracht laat onmacht kantelen het evenwicht is zoek de schaal die doorslaat balanceert onhandig gedoe houdt de voeten paraat vluchten kan niet zonder plan gaat in rook op vuur negerend woede, verengd tot rode draad…

Ontwaakt uit stille sluimering Wacht in duistere sfeer In de diepste diepte Een vurig kolkend meer Door onderhuids smeulen Waar gesmolten woede trilt Laat rook de lucht vervuilen Leven vol schrik verstilt Een oververhitte massa Kruipt langzaam omhoog Laat dunne lagen breken Maakt de mond een vurig oog Explosieve beken Schieten naar…

Mijn ingehouden woede, Niet om te zetten in zinnen, Alle illusies vervallen tot wanhoop Opstandig diep van binnen, Verwoest heel mijn doen en denken, Mijn ingehouden woede, In woorden niet uit te drukken, En hij is in ieders ogen De heer van het fatsoen !…

Zwart voor mijn ogen Een kolkende brij in mijn maag Adrenaline stijgt gestaag Ik voel me bedrogen Wie heeft het lef om buiten mijn vertrouwen om mijn ziel te verscheuren tot op het bot? Zonder schuldgevoel, zonder pijn Probeer ik moedig te zijn, innerlijk zo klein Want mijn hart is zwaargewond. Maar ooit komt de dag waarop ik dan…

Het vlies spant zich strak, tegen je liefde niet bestand de vlammen zoeken zich een weg door mijn lijf, ze stuwen mijn woede naar buiten. Een explosie van woorden, geluid, mijn vlies trilt na. Voel me leeggehuild, van binnen koud. Mijn vuur is gedoofd.…

Stampend en schreeuwend Ontstekend in een woedevlam Zo herinner ik me jou Toen ik je laatste biertje nam…

Als blikken konden doden zou je daar nu niet meer staan, zou ik pijlen schieten uit ogen zonder mededogen en was het gedaan met je eigenwaan.…