Alle inzendingen over verdriet OR woede

Woede heeft zijn nut... God wordt ook boos maar alleen als uiting van liefde...…

Je bonkt met een bord op het aanrecht en neemt een glas teveel. Je sluit de gordijnen, steekt er een teveel op en legt zonder wat te zeggen de hoorn op de haak. Het spookt in de nacht en slaapt in de dag. Je speelt met je leven en toch ga je door. Is het de kat op je kussen of het verkeerde lied waardoor je hart klopt? Ze vertelde…

na het woeden van de stormen wil ik je omringen met stilte waar je binnenin kunt schuilen met jou alleen maar kijken naar de spiegelende regendruppels rollend langs het raam onze oren alleen maar afgestemd op de taal van de regen die de aarde beroert in de stilgevallen tijd…

Als haar vader haar nadert om haar daar zogezegd te plagen laat ze hem maar stil begaan tot hij op de rand staat van haar veilige kring, ze blaast hij wankelt op z'n benen draait om zijn smalle as, en valt hij rolt naar binnen, raakt haar benen aan een moment is heel het huis en heel de aarde vol van haar boze adem vol adrenaline stampend…

Wees maar eens goed boos, Een hele storm die in je woedt. Maar wees morgen afgekoeld, Enkel nog een herinnering aan de hete storm. Wees morgen afgekoeld, Door de liefde en steun die je van anderen voelt. Wees afgekoeld, Geen bliksemende ogen meer, Geen zee van vloeken meer. Wees afgekoeld, En zeg Sorry, Dan zal iedereens jouw storm vergeten…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

Gevangen in de lach Omsloten door de grijns Tranen plengen Vervuld van verdriet Door woede en laster Gedachten mengen Zinspeling onwaar De kracht een wonder Gaat maar door Berusting ontstaat 't Verdriet van de waarheid Staat stil. Laat voor Gaan de lach. De grijns Ontstaan na gerechtelijke Dwaling.…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Drie eetlepels tranen een snufje verdriet klein beetje woede (maar dat proef je niet) Neem het flesje innerlijke strijd Voeg twee kleine druppels toe Meng het met wat eenzaamheid (wat ik altijd doe) Laat alles zo lang stoven tot je eindelijk iets hebt Iets, om in te geloven (dat is mijn recept)…

Gestolen van de woede die niet is Nietig in eenzaam leeggelopen gat De ziel lekt levensdrift van dit lotgeval Woorden schieten tekort voor dit verdriet Alleen het gevoel van ontsteltenis blijft Dat het volgend leven geleefd mag worden…

Drie eetlepels tranen een snufje verdriet klein beetje woede (maar dat proef je niet) Neem het flesje innerlijke strijd Voeg twee kleine druppels toe Meng het met wat eenzaamheid (wat ik altijd doe) Laat alles zo lang stoven tot je eindelijk iets hebt Iets, om weer in te geloven (dat is mijn kerstrecept)…

Drie eetlepels tranen een snufje verdriet klein beetje woede (maar dat proef je niet) Neem het flesje innerlijke strijd Voeg twee kleine druppels toe Meng het met wat eenzaamheid (wat ik altijd doe) Laat alles zo lang stoven tot je eindelijk iets hebt Iets, om weer in te geloven (dat is mijn kerstrecept)…

Niets meer te zeggen Of uit te leggen Alles is al eens gezegd Soms gelogen, soms oprecht Soms in woede of verdriet Soms om anders Soms om niet Blijf bij mij En ga niet weg Laten we samen ongelukkig zijn Waar moeten we anders heen Ja, samen ongelukkig Dat is beter dan alleen…

Ze heeft een rode kleur op haar wangen als gevolg van intense woede. Staart in diepe verslagenheid voor zich uit, door 't raam, in de stille natte straat. Zoekt tevergeefs naar haar innerlijke leidraad, doch haar gedachten verdwijnen snel. Rondom haar vormen zich wolken van verdriet vermengd met bittere tranen en haat.…

De woede en de haat mogen het toch niet winnen? Mensen angstig over straat, blijven nog liever binnen. Maar ze verdienen het toch niet dat de wereld stil blijft staan? Ondanks de pijn en het verdriet moet het leven verder gaan...…

Regen drupt op mijn hoofd Tranen rollen over wangen op de grond Het doet pijn Ik voel de angst, de woede, het verdriet Ook het samenzijn Hier en nu Daar en toen Het is zo surreëel Die blik en die ogen, om ze te zien vervagen in herinneringen Woorden komen maar schieten niet los Tranen wel Regendruppeltjes op de grond Om te vervagen…

Machteloos ben je van woede machteloos ook van verdriet machteloos omdat je niks kunt doen machteloos door alles wat je ziet. Je wilt schoppen, schreeuwen en slaan je bent zo ontzettend boos je wilt alles doen om te helpen maar je staat helemaal machteloos.…

Rode strepen Over haar lichaam Ze ligt huilend op de grond Met de rode strepen Over haar lichaam... Ze heeft spijt Spijt van de rode strepen Waarom kan ze het nou niet laten? Altijd maar die rode strepen... De pijn... Ze vindt het fijn Ze voelt zich er machtig door Tranen Glijden langzaam over haar gezicht Een siddering Een siddering…

Een woord van liefde Een blik van vertrouwen Een blijk van respect Dat is alles wat ik vroeg Geen hoog gespannen verwachtingen Daarin geloofde ik allang niet meer in Te veel leugens heb je me verteld Alles geloofde ik in het begin Soms tegen beter weten in Altijd en overal gaf ik je zin Maar de tijden zijn veranderd Het verdriet maakte…

Pijn die door me heen stroomt Bloed dat zachtjes drupt. Wat ik horen en voelen kan Dat zorgt voor mijn geluk Scheve ramen, scheve kast. De muren vallen om. Dat ik van jou ging houden God wat ben ik stom. Jezus wat een klote zooi, heb ik er van getrapt Niemand die het schelen kan, en niemand die het snapt Waarom blijf je nou vragen…

Ik vind slechts woede en verdriet En mijn hart voelt koud en kil. Zomaar, onterecht en onverwacht, Op een moment dat alles beter leek, Misbruikt U ineens Uw macht En levert dan zo'n klotestreek.…

waarom moet het leven zo moeilijk zijn? waarom kan ik niet gewoon gelukkig zijn? ligt het dan allemaal aan mij? doe ik het dan allemaal zo verkeerd? ik weet het echt niet meer maar één ding weet ik zeker: leven dat doet zeer...…

De dingen zijn veranderd onder dezelfde zon de noordenwind voelt vertrouwenwekkend aan Hoe verlies vertrouwen breekt en lijmen een vergeefse poging lijkt, een stap te ver Zelfs liefde een schamele bescherming biedt afstand het enige juiste om jezelf aan te doen poogt weer alleen te zijn zonder haar stem die duizend één verontschuldigingen…

Haat en verdriet, Niemand verdient het, Niemand niet. Waarom? Al dat verdriet, Door één zo'n gestoorde man, Hij had de pik op Joden, Maar waarom dan? Waarom? Al die tranen, Tranen van verdriet en pijn, Tranen van haat, Die zullen voor Hitler zijn. Waarom?…

Heerlijk is het om primitief te kunnen schreeuwen. Fijn is het om eens gezond tekeer te kunnen gaan. Hoe verlichtend moet het zijn om tranen te huilen, die nooit eerder vloeien konden. Hoe bevrijdend moet het zijn om lucht te geven, aan angstgebrulde schreeuwen, als vergeving van nooitbegane zonden.…

Later moest het gaan gebeuren, Voor velen was er nog een droom Vol plannen om ooit in te kleuren Fris groen vulde hun levensboom Later is er nooit gekomen Ze zijn verdwenen, stortten neer 1 wreed moment heeft het ontnomen Een toekomst hebben ze nu niet meer Een mens blijft toch een kwetsbaar wezen Een broze speelbal van het lot 1…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

'n merel floot voor jan & alleman zijn riedel over jouw ontrouw en mijn woede, maar ik voelde slechts oeverloos verdriet…

Wennen, nee dat kan ik niet Dek de tafel, als altijd Barstensvol verdriet 'k ben je kwijt. Tranen over m'n wangen Wanneer ik je bord zie staan Stervensvol verlangen 'k wilde met je meegaan. Je bestek leg ik naast 't mijne Zodat ik je als 't ware voel Binnen 't bereik van 't mijne Snap je wat ik bedoel?…