Alle inzendingen over verhaal....

De wind vertelt me verhalen meegereisd van verre oorden lispelen bladeren voorzichtig zodat er geen woord verloren gaat Omarmt door de zon wieg ik zachtjes al reizend val ik in een wereld die nog nooit de mijne was…

Jij, jij hebt in mijn hart en huis een plek, eerlijk verdiend en gekregen, in stapels en in rijen, in iedere kamer wacht wel weer een ander verhaal. En tegen die ene persoon die, net als ik, jou herkent kan ik alleen maar zeggen: ga met hem op reis en zie waar hij je brengt.…

landschap of gewoon tot een oude regenjas zo wil ik schrijven als de dichter die een blanco vel papier weet te vullen met zijn gave te boeien door een liefdevolle beschrijving van zijn huisdier of zulks dat je zelfs de koeien hoort loeien zo wil ik zijn een mens met een reden tot zijn zonder veel gedoe of omhaal een mens met een eigen verhaal…

Alleen de bomen spreken geluidloos naamloos in groei van de natuur rivieren worden smaller in ruimte in gedachten zonder poëzie beschrijf je landschap in een boek alsof er niemand jou kent ondanks jouw zwijgen is er een verhaal in de beeldentaal van tederheid leeft het schaduwland in gedachten.…

Voor jou schrijf ik wel duizend verhaaltjes over bomen, bloemen en niet te vergeten de sterren, want daar zijn er ook wel duizend van in ieder geval meer dan ik ooit tellen kan.…

autisten gespecialiseerd in nudisme de route van organisatie voorzagen je vertelde iets over een woonplaats waar vogels met de doden spraken ik schreef een gedicht over een kikker die op mijn schoen leefde totdat jij meer van mij moest weten dan mij lief was te vertellen jouw laatste vraag werd jou fataal je begon over seks einde verhaal…

Laat in het najaar tot stilstand gekomen is het nog niet te laat het gegeven bos dat uit bomen bestaat de gelezen steil oplopende akker daarachter die de verte opheft uitstappend loopt het verhaal vast in een komma: windschaduw, sela, wit regel tussen aankomst en weggaan de betrapte brief op het pad een pad tussen bladeren, echo noch…

Chapeau voor je verhaal, onder de indruk zijn we, ALLEMAAL!…

Sterke verhalen, verhalen bij een glas. Een zeeman die ooit een drakendoder was; Of een buurman die fotografist die ooit in Schotland het monster van Loch Ness met zijn Camera op een haar na heeft gemist. Dan al Die vissers langs de waterkant die zich graag Laten voorstaan op hun enorme vangst.…

De wind heeft geen zeep om de verhalen te wassen de handen met duizend woorden gemaskerde gezichten alles komt ongecensureerd in onschuldige oren terecht en er zal ook iets van waarheid in alle verhalen schuilen miljoenen letterklanken de menselijke ratio lijkt onbeperkt want achter de vertellingen waait het verhaal van de wind…

Fictieve verhalen worden slechts bedacht, maar elk mens maakt unieke levensreizen. Velen aarzelen om ze te vertellen, terwijl de mensheid daarop wacht.…

Vele verdrietige verhalen komen voorbij of nog erger je maakt het van heel dichtbij mee! De pijn en het verdriet zijn niet te beschrijven. Een onvoorspelbare toekomst, er wordt ons geen enkele zekerheid geboden. Sterk zijn en blijven met z'n allen.…

ooh verhaal toch mijn geschriften voor al 't zwart ervan vervaagt het kost heus gratis al die woorden dus gebruik de schrijfsels ongevraagd  vertel het door aan vele luiden of ze nou luisteren of niet doe ze dat weinig euvel duiden want niet, dan niet, mij echt 'n biet massale reeks aan pennenvruchten toekomstig, voltooid, verleden tijd…

Stil strijkt de oostenwind over vlakte, bos en water door ruisend bladergroen en over wuivende halmen, verspreidt rust tot de horizon ontspant kabbelend, golvend, strijkend door de haren en dromend van een vredesrijk sta ik hier stil te staren. Zacht strijkt de oostenwind nog steeds over de aarde vertelt over een eenzaam kind dat niemand…

Oké, uit nood stak ik een gloeiende stok in zijn oog gillend sloeg hij om zich heen en in de paniek zag hij ook met zijn andere oog niets meer Dat was het, een goed verhaal dat ik graag heb verteld, maar blijkbaar is het niet goed genoeg voor de zeelui van tegenwoordig die in de holen van de Etna schedels hebben gezien met een groot…

voortzetting van vervlogen tijden die we kunnen dromen als houvast in ons leven Rotsblokken en stuwwallen eeuwige sneeuw, machtige rivieren, trekvogels en woudreuzen de aarde uit sterren geboren .....Het is zoveel groter .....dan de nietige droomwerelden .....die onze aandacht verstrooien .....als gehoopt houvast in ons leven .....Maar de verhalen…

Ik lees verhalen, reiskaarten van de wereld -- kaarten van levens.…

Wij zijn verhalen, verhalen van verhalen – verder zijn wij niets.…

De zon gaat onder, overal uit het water -- klimt het donker op.…

Te koop op de markt: hersentransplantaten met -- herinneringen.…

Er kwaken kikkers, er rent een paard heen en weer -- maar je ziet niets, 's nachts.…

Jongens waren we, we tuurden naar de stenen -- en naar de sterren.…

Hoog in de bergen: stilte, de afwezigheid -- vooral van mezelf.…

Ik weet de woorden niet, maar sprankels licht vielen die dag heel diep in onze zielen. Het was alsof we plots weer wilden knielen toen ons ontsloten werd een vergezicht. Het lijden had de luiken van ons hart zó dicht gedaan dat er geen hoop meer woonde en niets had nog geteld, niets wat nog loonde toen Hij gebroken werd en ons in smart en…

In de duistere pracht van je ogen zag ik de onuitgesproken verhalen Ik dacht aan mijn verhalen die onaangeboren vernietigd zijn gegaan verwijtend kijk ik hem aan waarom liet je mij gaan? Ik wilde met jou een verhaal vormen een verhaal van ons samen…

Ik zit tevreden thuis, de waterketel zingt -- en de regen tikt.…

zij heeft wat vrienden aangeschaft, een doos vol met port een warme slaapmuts met vijftig tinten vrij donker grijs en een zalige uit de kluiten gewassen wilde bras zo eentje voor op het nachtkastje!…

Wanneer jij schijnbaar achteloos de handen mannelijk in de broekzakken je weg naar de heuvel koos braken onder jouw hakken de takken Dan dacht je steeds expres dat ik er ditmaal niet zijn zou jouw ‘vlasblonde prinses van wie ik hou’ Jij deed mij in bed stilletjes huilen ofschoon ik jou maar hoefde te zien om mijn tranen voor…

Eerst kreunt er een duif, dan ooievaargeklepper – en heel het bos juicht.…

Hij vertelde haar zíjn verhaal Zonder een woord te zeggen. Ze vertelde mij zíjn verhaal Zonder een woord te zeggen, ik vroeg hem naar zíjn verhaal En hij vertelde het me, zonder een woord te zeggen.…