8683 resultaten.
Lisette zegt
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 411 dat water zacht is tenzij de val
van te hoog als op ijs uiteenspat
toevoeging van zout zachter maakt
plonst, aanvoelt als gewalst staal
uit het zuiden de lente groen blad
aan harde bast en barse tak ontlokt
verhoging van temperatuur het kader
schept voor wat begint, stopt, weer
gelooft en tot wind zich omplooit
stof, takjes, snippers…
Onderzoek
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 131 De enquêtes zijn verdwenen tijdens een computercrash en een verhuizing.…
bewogen tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 ze ziet boomtoppen
die zich geluidloos
voor de ramen
bewegen
ze denkt aan het
strand en het
zand dat dagen
later nog in haar
schoenen zat
ze hoort de
paarden die tot
hun knieën in
de bagger staan
de vrouw voelt
de zachte
omarming van
de tijd
het kind dat ze
pas geleden
was…
Het nieuwe wonen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 495 Kolderiek periodiek (nr.14 uit een reeks van 100)
Verhuizen? Dat doe je maar ergens anders!…
Mijn eigen huis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Ik denk
aan verhuizen
Voel me
ver van huis
Eerst
maar
eens
mijn eigen
huisje
binnen
bekijken…
Metamorfose
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 Geest zoekt enig troost
klaar voor nieuwe levensreis
wending komt eraan
Winterdageraad
vlinder ontwaakt in mijn droom
klaar om te reizen
Dromende vlinder
komt opeens uit de cocon
een hart staat open
Een zacht gefluister
vleugels zweven in de lucht
wonder van natuur…
Zomertijd
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.404 ik wou dat de vakantie
die vrijheid in de natuur
voor mij begon…
Dichtbij en veraf
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 2.796 met veel liefde
werd tijd rekbaar gemaakt
en lange tochten
werden vruchtbare reizen
naar gloedvolle jaren
in natuurlijk samenzijn
tot een laatste zonsopgang
de rietkraag aan de overkant verlichtte
een laatste reis wordt werkelijkheid
het afscheid is zwaar
maar,
de onbekende bekende zwaait
laat de koffers maar staan
een hand…
Het oude huis
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.234 Verstandig is 't van tijd tot tijd,
Een teedre, sterke band,
Die 't arme harte bindt en vleit,
Te schudden van de hand:
Te scheiden van een dierbre plek,
Vol weemoed en genot,
Te wennen maar aan elk vertrek -
Verhuizen is ons lot.…
Dág huis...
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 7.985 Dag huis...
Dag huis, we gaan je nu verlaten,
noodgedwongen, niet van harte, ik
kén je, ál je hoeken, ook de gaten
als m'n broekzak.
Nooit liet je me in de steek, de
warme deken van 'k ben thuis,
overviel me immer bij 't omdraaien
van de sleutel...
Heel wat momenten heb je meegemaakt,
leuke, saaie, lieve, speelse,
't bonken op de…
Verhuizen en stress
hartenkreet
2.0 met 27 stemmen 8.048 Maar de stress van een verhuizing is een
kleine ramp op zich
nog een paar weekjes en als de dozen leeg
zijn de kasten gevuld, is het huis in rust
weer gehuld,
Dan kun je zeggen: welkom thuis.…
Rommelkamer.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 3.166 koekoeksklok
in hondenhok
doos met bestek
in druiprek
aktetas
op matras
plastic zwaard
in hobbelpaard
veel snuisterijen
donkere schilderijen
lampenkap
op doedelzak
ansichtkaarten
bontstaarten
tafelvoetbalspel
oude tafelbel
sentimenten loslaten geeft gemak
alles kan in de vuilnis stortbak
1977.…
Toch maar niet
hartenkreet
2.0 met 30 stemmen 4.096 Ik ga toch maar niet
Daarvan heb ik wel wat verdriet
Niet heel erg groot hoor
Wel een schuldgevoel daardoor
Zou eerst gaan, maar heb me bedacht
Hier een zucht en daar een klacht
Toch niet zo mooi daar in dat land
Voel me er niet meer thuis in dat zand
Stiekem hoor ik nu hier
Al 10 jaar een gewoontedier
Een vreemde eend in de bijt
Is…
In't voorbijgaan
netgedicht
4.0 met 37 stemmen 1.068 ik kom even voorbij
om ieder gedag te zeggen
ben nog steeds onderweg
om mijn ziel te verplaatsen
en elders een nieuwe zaligheid
aan te leggen
de einder komt in zicht
mijn hart ontwaart nieuw licht
schouders dragen
de laatste lasten
*
wilde dit melden
mocht je mogelijk
in vragend duister tasten
ik kwam voorbij
om te groeten…
Het witte huis
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 353 Achter een vrolijke glimlach
ligt er toch angst,
voor later.
Een lichaam stijf,
traag, en zwaar,
mijn rechterarm beeft,
voelt niet als deel van mijn lijf.
Een lach vervaagt
in een mimiekloos gelaat.
Ik alleen
kan hier doorheen.
«Kom meid, accepteren.»
Iedereen wordt oud en
moet dat leren.
Soms huil ik van binnen,
om het…
Geef mij een huis ( 22-07-2011 )
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.493 Mensen geven me geld.
Mensen beloven mij de wereld.
Mensen proberen me liefde te geven.
Maar mensen, geef mij:
een huis.
Geef me een huis om in te wonen.
Geef mij een huis om me eindelijk
veilig en geborgen te voelen.
Geef mij een huis om in te blijven,
schrijvend dichten.
Geef me een woning om te delen
met velen: mijn wereld.
Een…
afscheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 143 van harte gewenst, ten dele
weemoed
de uitgezochte elementen
van een mensenleven lang
het behang nog
niet vergeeld
over dozen verdeeld
ligt toekomst stil te wachten
daar zullen nieuwe nachten
anders zijn
wat rest is de kern van
ons gezamenlijk bestaan
en dat voelt goed
we gaan een ander welkom
tegemoet…
Oude huizen, nieuwe deuren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 351 In dit lege huis ligt verkruimeld
mijn heelal, op de tast vind ik
babygeur, heilig vuur, verschoten
pijn. Op het oog blozen dozen van
het grauwe stouwen Over en weer
klinkt stom geblaf of brekend hart.
De deur, een bokkig heer, wil niet
open, kast blijft steken, bank schiet
dwars. Met blauwe knieën, geschaafde
schenen, wring ik door…
Afscheid
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 159 ik moest afscheid
van je nemen
de allereerste dag
ontving je me met open armen
we hebben
lief en leed gedeeld
je hebt me zien huilen
en hoorde me lachen
als ik weg was
wachtte je geduldig
tot ik terug kwam
wat was ik blij
als ik je weer zag
dag lief huis
bedankt dat je er jarenlang
voor me bent geweest…
thuis is vertrokken
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.025 het huis telt
de stappen
kraakt zijn trappen
in het slaan
van de deur zit
de tijdloze sleur
het interieur
heeft de geur
van verleden
de tafel is oud
een bank droomt
gerieflijke plooien
gordijnen
zijn zwaar van
het lichten der jaren
de muren
bekrast en belast
met herinnering
thuis
is vertrokken
het huis staat te koop…
Avonturen thuis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 Kan een mens doen wat nodig is,
zonder te reageren op wat was?
Kan hij wel spontaan blijven,
zonder dat hij geworden is?
Kan zij avontuurlijk leven,
in haar eigen huis?
Water uit zijn douche zien stromen,
zoals water in een wilde waterval.
Drijven in haar eigen badkuip,
als zwemmen in een oceaan.
Mensen waarmee we samenleven,
steeds weer…
stamgast
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 88 Toen de voetbalclub moest verhuizen,
door toedoen van al die muizen.
Stond ouwe Joop te grienen naast de deur,
want hij was onderdeel van het interieur!…
LATE HERFSTDAGEN
hartenkreet
3.0 met 34 stemmen 485 boomtakken tonen zich bloot
dieren gaan schuilen of verhuizen
Of graven zich tot de lente in de grond
stadsvogels komen dichter bij huis
een teken dat de nu de winter komt……
Reizen
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.574 De weg en
de wegen de
wolken passeren het
oog en de vlucht van het
vliegtuig en de benen lopen
die stappen en luiden op
andere grond en andere
tijden kijken uit naar
waar deze weg
op uitmondt…
Reizen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.933 De kracht
van de verbeelding
huist in mijn hoofd
zij draagt mij
met vleugels
op de wind
waait mij
naar verre landen
met gouden torens
vreemde klanken
nieuwe kleuren
en ander licht
naar verre kusten
woeste zeeën
en verstilde stranden
met reusachtige bergen
drukke steden
en kleurrijke straten
mijn verbeelding is breekbaar…
Reizen
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 1.739 In de reis ligt de bestemming:
de weg
de wolken
het water
het zand
de jungle
de rotsachtige helling
beweging is bestemming
nu en hier het doel
er is geen daar en dan.…
Reizen
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.584 Wat baat ‘t veel gereisd in landen wijd-gelegen
Zo gij niet in en gaat des Heren smalle wegen?
Wat baat ‘t te bezien zo menig schone stad
Zo gij het hemelrijk in ‘t harte niet bevat?
Wat baat ‘t dat gij roemt van velerhande spraken
Indien des Geestes taal u niet en kan vermaken?
Wat baat ‘t dat gij weet, en vele daar van kout,
Hoe…
Reizen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 3.135 Dan wist ik dat je snel weer ging
Naar weer een nieuwe bestemming
Rome Parijs Madrid Milaan
Pakte je al je mooie kleding uit
En gooide je ze naast de wasmand
Lag je je tandenborstel op de badrand
Dan wist ik je blijft een tijdje thuis
Totdat je uitgerust was en niet meer moe
Dan waren er nieuwe verre oorden
Waar je dan weer heen moest reizen…
reizen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 522 we aanvaarden de reis
leggen een lange weg in stilte af
we vervlechten de beelden
tot een onsamenhangend weefsel
we zijn reizigers zonder woorden
passanten zonder grond
we reizen met gesloten ogen
gekleed in weerbarstige huid
en dan is er het woordenloos weten:
we komen nooit meer thuis…
reizen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 86 schaarse woorden
als hoge en dun
gewortelde bomen
reikend naar de zon
het fragiele meebewegen
in de wind
stromend naar ongekende stormen…