Alle inzendingen over verjaren

Het juliet rondom mij tegen het blauw van Magritte drijven wollige plukken voorbij ik in een tuinstoel lig hier voornamelijk mezelf te zijn het patina van de tijd krijgt vat op mijn lijf al zichtbaar worden de schaduwen van verval maar zolang het juliet rondom mij er wollige plukken drijven tegen dat blauwe zeil is elke zomer…

Gisteren, was gisteren voltooid verleden tijd! Een nachtje verder en ineens: ben 'k een jaar ouder! 't Gebeurde in een handomdraai stelde eigenlijk niks voor, maar nu, een vol jaar ouder da's best veel hoor! Want gisteren was gisteren voltooid verleden tijd maar nu: een vol jaar ouder dat raak ik nooit meer kwijt: Maar ze nemen het…

bijzonder – verjaren verjaren – weet je is geen prestatie verjaren – weet je is een bijzonder kado een gift - zomaar - gekregen tijd - uit liefde geboren - van mens tot mens - zomaar - allemachtig prachtig verjaren – weet je is een bijzondere gave…

Verjaren is het leven vieren in dankbaarheid, verwondering. Verjaren is het blije weten dat ook de tijd gegeven is. Verjaren is eens even kijken naar alles wat verleden is en hoopvol naar de toekomst reiken omdat het leven gave is.…

Wat is verjaren anders dan dankbaar stil te staan bij weer een jaartje verder op onze levensbaan. Wat is verjaren anders dan met een helder oog de kleine mooie dingen zien en de regenboog. Wat is verjaren anders dan met een open hart je aan de stilte laven bij vreugde en bij smart.…

Verjaren is eens even rusten van al ‘t gedraaf en ‘t druk geluid; verjaren is de weemoed wijden en zo gaan nu de kaarsjes uit.…

verjaren is in dankbaarheid omziend stilstaan bij voorbije tijd die jou gegeven is verjaren is verlangend kijken naar alles wat na het nu de toekomst brengt verjaren is het verleden in heden ankeren en hoopvol reiken naar het leven morgen dat wat die terugblik aan jou toezingt jou verlangen laten mag naar het vergezicht dat…

Verjaren is in dankbaarheid ook zingen en met herboren moed het zware dragen, want het leven is toch goed.…

jaar en jij jij voegt dat toe aan die je bent - rijk - gaat er toekomst mee aan een nieuw jaar jaar van momenten jaar van mensen jaar van ervaringen verjaren - gemarkeerd - op deze dag jouw dag is een feest verjaren?…

Verjaren is in dankbaarheid ook zingen en met herboren moed het zware dragen, want 't leven is toch goed.…

als je haren gaan verjaren en de jaren gaan ontwaren wetend dat wijzen gaan vergrijzen en de leizen gaan bewijzen dat wanneer dagen gaan verjaren deze tweeling wijsheid heeft weten vergaren over deze en aan gene zijde vol reine liefde omhelst zij beide als je haren gaan verjaren weet je waarom ze 't mooist voor het laatst…

Verjaren doet eens even kijken naar wat het leven je al bracht, en daarvoor hoef je niet te wijken al was er naast de vreugd ook smart. Verjaren doet je dankbaar zingen voor wat het leven heeft gebracht, hoe mensen steeds weer je omringen met heel veel liefde, dag en nacht.…

in de spiegel van de tijd is verjaren tweezijdig reflecteren op wat je deed en wat je doet in een wereld die jij wenst in de spiegel van de tijd ont-wikkelt zich jouw leven magisch weerschijnend in door jou gevormde plassen waarin zich het verjaren tot toekomst laat kronieken van harte…

jaren verjaren bomen gebaren sneeuwklokjes ontwaren meerkoeten bedaren jarige jopjes ervaren zal gevoelens besparen hoe zij gaan verharen niet te stelpen met stopgaren valt het niet te verklaren doch zullen de jaren blijven verjaren…

nee, nog geen grijze haren daar ik heb besloten niet meer te verjaren maar alleen nog maar te verjongen…

Verjaren is het heldere weten dat alles ons gegeven is. Het morgenlicht, de daagse dingen, de bloemen en de lieve groet; de zon, de wolken en de vogels, de avondlucht en 't blije lied; de vriendschap en Gods trouwe liefde, vergeving steeds en nieuwe kansen. Verjaren is het warme weten dat alles ons gegeven is.…

De kunst van het verjaren is niet de rimpels tellen of de grijze haren, maar wel het stille geluk van vele mooie jaren. Het fijne aan verjaren is herinneringen delen die we in ons hart bewaren en vooral de wijsheid die we door de tijd vergaren.…

hoeveel donkere dagen en lange nachten ik ongeduldig op je heb liggen wachten bedolven was je onder dikke lagen sneeuw trok ik brutaal de zon naar hier vleide je 'n tapijt neer van zacht fluweel kwamen uiteindelijk groene stengels uit de grond verschoten knoppen al gauw van kleur speciaal voor deze feestavond drieënveertig lentes geleden…

ze staat aan mijn deur haar vingers bewegen zacht; de poort naar morgen wordt behoedzaam verschoven een sleutel heeft ze in de hand, had ze niet meer verwacht verlengt zij de hoop of komt ze mij vertellen dat mijn jeugd is gevallen "ja, fluistert ze rond jou stapelen zich te veel getallen je geraakt allengs meer aan het verleden…

we vierden een verjaardag bliezen kaarslicht tot leven we dronken wijwater, sliepen en werkten, tot verder weg we namen onze tijd sindsdien gingen voort, tot het bestaan…

Drie dagen achtereen feliciteren ze elkaar, eerst is Ditje jarig dan verjaart hun trouwdag, maar: de laatste dag in deze rij, is voor Jos, dus die maak ik extra blij. Ditheke van harte lieverd met je verjaardag, want JIJ bent eerste, dan voor de dag erna, is het voor jullie beiden " Trouwdag" feest, en als laatste niet te…

tot ons aller besef is uit zicht verdwenen het strand in gedachte emmer en schep in de hand jeugd die prilheid verloor tot wasdom gekomen met twijfel als enige en algemene zekerheid we leefden als langeafstandszwemmers landloos gebleven en naar open water verwezen we hoefden geen bloemen of bezoek aan huis deuren en ramen…

Oude man met hond aan riem, en riem rond mond Ik vroeg, waarom die riem rond mond? omdat hij sterk trekt, soms mijn hond We kunnen honden danken, zei ik: Ze laten ons lopen Hij zei: We kunnen veel bedenken waarvoor we ze zouden danken Gisteren was hij jarig, negen geworden Moeder zwaan en donzigs dichtbij Vier halsjes staken plots…

aanschouwen ze ontwaren ze observeren ze staren ze loenzen ze bedaren ze turen ze gebaren ze ogen ze evenaren ze stilzwijgend verjaren ze…

Jaren verjaren, woorden vermoorden, verliefdheid vervliegt liefde naar liegen. Leugens uit liefdeloosheid. Waarom, waarom? Er rest alleen eenzaamheid.…

Mijn dagen weken Mijn maanden in jaren Mijn weken vermaanden Mijn jaren van dagen Mijn maanden verjaren Mijn wekende dagen Mijn jaren vermaanden Mijn weken en dagen…

Schudt losse haren uit je vacht het is weer tijd om te verharen herfst meldt telkens weer de jaren waar je zelf niet eens aan dacht de vier seizoenen zijn vergaan zij zullen in ‘t verleden dringen als jij je wolvenlied laat zingen in ‘t schijnsel van je nieuwe maan en langs de jouw gelopen sporen op het gladde levenspad - gelaten... of…

de kalender was al vele jaren niet afgestoft vergeling sloeg toe, niet alleen op het behang op het raam tikte de tijd, een te lange tak die had weten te ontsnappen probeerde het steeds opnieuw uiteindelijk opende ze de ramen waardoor de zon haar ten dans vroeg stilletjes kroop de prille lente naar binnen…

je kent de jaren die verjaarden viert de vergankelijkheid met glazen wijn als het bestrijden van een pijn je bent getekend door de tijd maar veinst geluk en houdbaarheid…

Ik kan het niet geloven dat ik morgen al zo oud word dat in vroeger tijd het leven wel zou stoppen. Zegt ons de Bijbel niet dat zeventig het einde is, of tachtig als je krachtig bent en ijzersterk? Wat nu nog komt is gave, maar zo was het eigenlijk altijd, soms zonder het te weten. De dankbaarheid zou nu mijn dagen moeten kleuren, nog meer…