Alle inzendingen over verlangen OR eenzaamheid

waar tederheid sluipt in begeesterende ogen verlangen zoekt naar zorgeloosheid vind ik troost in omhelzende armen kus jij zacht de eenzaamheid…

Van hoe ik in een woordenstroom niet kan zeggen wat ik wil van hoe ik in een stortvloed van tranen mijn verdriet niet kwijt kan van hoe ik in een mensenmassa eenzaam kan zijn van hoe ik van de liefde spreek in mijn dromen van hoe ik verlang dat je weer bij me terug zult komen…

Omringt door eenzame bladeren van hoop en de donkere schaduwen van verlangen naar het licht van uitzonderlijk vuur..…

dat leeg gevoel na warme innigheid verlangen dat niet rust na eenzaamheid jou en mezelf hervinden in nieuwe eenheid hoelang is niet gegeven ik heb het leven lief…

in de eenzaamheid van een zwoele zweterige zomernacht zoemen doorheen flarden sluimerslaap bloeddorstige muggen en verlangen naar jou alleen dat laatste blijft onbevredigd.…

als het zoeken naar een lach ontaard in tranen het verlangen naar woorden in de stilte verstomd de hunkering naar liefde ondraaglijk wordt uitgesproken wensen niet worden gehoord sterft een verlangen in eenzaamheid zoek ik mijn tranen in een lach hoor ik woorden de stilte verstoren vind ik mijzelf in verloren dromen…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Prikkel mijn verlangen opdat jouw energie voedt wat in mij verborgen was In de schaduw van tijd doolt een kind in een eenzame ruimte waar eigenliefde verstomt…

Zonder een verlangen vraag ik mijzelf waarom ik alleen mijn eenzaamheid niet wil verlaten en wacht op dagen die zwijgen en woorden die volgen wanneer ik mijzelf weer zichtbaar maak.…

Midden in de drukte Hier ben ik één Ik verlang naar een plek Hier is de eenzaamheid, maar ik ben niet alleen Liever alleen, op de plek Die plek die alleen ik ken De plek waar ik niet één Maar waar ik alles ben…

Ik dacht dat ik gevangen was in een web van eenzaamheid en stil verlangen Een verlangen naar het onbereikbare...liefde Ik dacht dat ik opgesloten was in een wereld koud en kil. De kilte van het leven, een leven zonder...liefde Ik denk, ik droom, ik voel dat mijn wereld plots is vervuld met ongekende warmte.…

Verlangend naar vrede zit ik in mijn stoel Pratend en smekend houd ik mijn smoel Zoveel dingen te zeggen Zoveel dingen die ik voel Eenzaam zit ik hier, alleen op mijn stoel…

Naakt zijn en sex hebben dat is gemakkelijk Iemand in je ziel toelaten in alle kwetsbaarheid je hoop, angst, vrees, verlangen eenzaamheid tonen aan elkaar dát is pas écht naakt zijn.…

Er is maar één oplossing, om dit steevaste verlangen te stillen en mijn sociale aard te omarmen. Ik ben mijn eigen beste gezelschap en vul mezelf met eigen liefde. Wel alleen, maar nooit meer eenzaam.…

't Verlangen van mijn hart doet gevoelens bovendrijven. Hoe heerlijk is het, als ik woorden vind. Het vult mijn dag, blij als een kind. Het zijn zo vaak die kleine vreugden in mijn leven, die het leven aangenaam doen zijn. Verdriet en pijn worden verdreven.…

nog heel even dan spreidt het blad het bloemhart laat zich zien bovendien de eerste bonte vlinder raakt mijn ziel in een fase van extase op zulke momenten wil ik alleen zijn om het hart te laten lenten te delen met de jubeltonen van de merel en de eerste zwaluw loopt de schaduw voor me uit die zich niet laat vangen zozeer is mijn verlangen…

In eigen stilte en eenzaamheid nam ik me voor hield ik het bord goed voor me uit, waarop dan wel stond: "de diepgang der dingen". Ik moest hier enig graafwerk voor verrichten. Het zou me van mijn strijd verlichten. Voor velen nam dit proces het zonlicht tijdelijk weg.…

Het is doodstil doch de kalme golfslag van het bloed voel ik als mentale kracht door mijn aderen stromen de tijd gaf me de ruimte daar aan te bouwen misschien bovenmenselijk om te dragen maar toch het kan je innerlijk sterk maken hoewel de botten kraken het juiste woord vond bij de bron waaruit ik kracht ging putten nu in mij latere…

Ik doe de deur open en ga naar binnen Jij bent er alles gesloten Dat voelt zo eenzaam…

Leeg is mijn ziel, wanneer ik verlang naar eenzaamheid. Maar leeg blijven mijn handen, als mijn geliefde dichter bij komt. Dichter.…

waar hij zich zacht omsluieren wil door het deken der eenzaamheid vervaagt een verlangen dat diep verscholen knaagt aan de pijn, zijn verloren dromen aanhoort hij het leven in wanhoopskreten waar nachten vervagen in het niets van zijn leven…

wrede redenen verlangen te vervullen met onvervuld genot door handen te jong om echt lief te hebben zwerven in doorwaakte eenzame nachten als vervreemde gedachten in slapeloze dromen de tijd voorbij…

Rode aanslag op het glas, dat zo eenzaam op de aanrecht staat, wenkt als juffrouw het verlangen naar een nodeloze dronkenschap. Been aan been met de wereld die zo moeiteloos haar hoofd wegdraaide na die ene laatste slok.…

Eenzaam in een overvolle trein De doolhof met ontelbare gangen de lachwekkende parodie op rijm heet verlangen naar verlangen Zelfs in dit licht zien ze je niet zo ontastbaar onzichtbaar ruis je als de wind door het riet voor mij heel echt... zonneklaar Jij maakt geen hoofden dol alleen dat van mij mijn hart klinkt niet zo hol met jou…

Laat het dragen van de zonde, ten gevolge van het verlangen. Het verdriet van de liefde, in eenzaamheid en in stilte. Koesterend de vrijheid middels het niet dwingbare. Zoekend naar antwoorden op onmogelijk beantwoordbare vragen. De controle remt het onverwachte. Het onverwachte geeft plotselinge ruimte.…

Of vlucht met een eenzame echo van verlossingen. Want hij is het antwoord en de belofte van de warmte die alles vermengt en haar mond kleurt met een eenzaam verlangen naar een koud weerzien met de volgzame dood die haar dromen nog minder verlossend maakt.…

op de bühne in het groot voor de massa als de dood presenteer je eenzaam levenslied angst voor buiten niemand die je ziet in de schaduw van verlangen twijfels naar verloren tijd de wil blijft altijd hangen op zoek naar ziel en zaligheid…

Jij aarzeling in de wind ik bewonder jouw aardevast verlangen. Ik buig je naar het licht vang je rode loperslach als een ster in de nacht. Een eenzaam applaus een spontane buiging en een groet bij ieder weerzien.…

Het waren geen krijtstrepen of een rekensom voor verlangen er stonden geen woorden in het zand er was een zilte wandeltocht door eenzaamheid van het verlaten land en voor iedere dode een vlieger een kind dat huilde op het strand zonder moeder en strijkbout met een touwtje in zijn hand.…