135 resultaten.
Het geluid van de stilte
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 149 Kind uit de sagen,
stilte in haar koninkrijk,
verlicht haar gelijk.
Roep van anderen
overstemmen hoge bomen,
geluid te verdragen.
Tijd draagt de dag in
geluiden van de stilte,
zonder oordelen.…
Het mythisch vuur
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 239 het is tijd
om weer te dwalen
door sprookjes en verhalen
met lange
reepjes zon de
zomer terug te halen
de kleur en geur
van lange dagen
mag nog niet vervagen
want de koude is nabij
sneeuw en hagel wachten
op het keren van het tij
warm je aan
het mythisch vuur
van sagen en legenden
tot koning winter
weer de lente als
prinsesje…
In helderrood
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 368 Ik schilder nu
de kleuren van je hart
in vormen fris en fruitig
ben vaak in de kamer
die je hebt aangegeven
je ademt daar een eigen leven
in helderrood
zie ik je gaan in de
vitaliteit die jij kunt geven
je ontboezemt in herinnering
het bloed stroomt trager in
het vage blauw van zuivering
zacht penseel ik de balans
vernis je kleur…
Woudreus
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 350 jaarringen vertelden de sage
verbonden zijn levensverhaal
gegeven in acht blinde lagen
zij droegen die zwijgende taal
waar dromen je ogen bedekken
doolt eenzaam de roep van zijn geest
vertrekken stil scheurende takken
daar zijn koude uren geweest
toch laat hij zich huiverend zakken
achter het lied van de maan
schuifelen op bebloemde paden…
leve de beschaving
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 275 geloofd geprezen zij onze hoog ontwikkelde beschaving
waar zij gloedvol kolkend voorziet in vloeiende laving
door groene wezens van oudsher bekend van mythen sagen
eeuwen met succes ontkend door hele legers hypocrieten
wij doelen op verse aanwas van gretig gulzige grieten
met klassieken vrij opgevoed in niet te staven oplagen…
De namaakheroïek
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 84 het vlammend zwaard
staat roestend
naast de open haard
het vuur van
sagen en legenden is gedoofd
door de dagelijkse tv-ellende
de namaakheroïek
van de massa media
verkent in plastic zijn gebied
verdwenen zijn
de heksen op de waag
sprookjes spelen niet de baas
het schermpje regisseert
jouw leven want jij bestaat alleen
als je…
Ons hout
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 159 het koppig en ruw
met onrust ingewreven
Ons houden van is hout geworden
zilt van de oneindige traan
het haalde het zoete uit datgene
wat eenmaal was ontstaan
Ons houden van is hout geworden
verweerd door het verleden
geblakerde nerven relateren aan
hoe vurig het heeft gestreden
Ons houden van is hout geworden
vermoeid en zonder vernis…
(T)huis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 312 (T)HUIS
Nog één keer wil ik gaan
bij schemering
als het donkert tussen de bomen
want ik mag daar
niet meer binnen
de spleten tussen de muren
bewaren gestold
de echo's
van mijn vroegste uren
nog één keer
als een onbekende
de weg gaan vragen
aan de voordeur
met vers vernis
nog één keer gaan
bij schemering
als het donkert tussen…
(T)HUIS
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 97 Nog één keer zal ik gaan
en van op afstand zien
de voordeur met vers vernis
oplichtend in een scherf najaarszon
en daar
achter trendy vitrages
de geur van oude muren
tussen de spleten
de echo's
van mijn vroegste jaren
de kleurige loper
van de trap naar boven
die hele perceptie van gemis
opgeslagen in het landschap
achter mijn ogen.…
Een eigen wereld
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 waar vroeger
schemer licht was
in de duisternis
stilte het altijd
voor het zeggen had
als laatste woord
heerst nu kilte
in transparante drukte
zonder schaduw
sprookjes sagen
mythen en legenden zijn
bronnen vol gelukkige ellende
de levensrode draad
spint juist garen bij
dimensies vol met fantasie
laat woorden uit
hun werkelijkheid…
Op muziek in je hoofd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 198 je ogen
spreken honderduit
over kabouters en kastelen
je stem zingt wind
in stormachtig vlagen
fluistert mythen en huilt sagen
je handen bouwen
sprookjes om je heen
waarin altijd een engel verschijnt
je voeten dansen
op de muziek in je hoofd
je lach vangt een denkbeeldige roos
ik blijf naar je kijken
heb je helaas nooit kunnen bereiken…
Met gnomen en kobolden
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 349 in kaarslicht
krult de werkelijkheid
raken vlammetje aan
mythen sagen en legenden
leesbaar in hun rode hart
het geel verwarmt
een ander vlak soms
zichtbaar in kabouterpad
waar feeën dansen en met
gnomen en kobolden sjansen
dit sprookjesachtig gaan
is voelbaar bij een volle maan
als de kaars gaat walmen en
gesnoten wordt dan geurt en…
Sint Nicolaas en de drie kinderen
gedicht
2.0 met 249 stemmen 35.427 Drie kinderen gingen hand in hand
om bloemen te plukken op het land.
De dag was al voorbijgegaan,
ze kwamen bij een slachter aan.
'Heb u voor ons een bed meneer?'
'Ja, kom dan, kom, 't verheugt me zeer.'
Nog voor er eentje rustig zat,
sloeg hij ze dood en dat was dat.
Tien stopte hij ze bout na bout
als varkens in een vat met zout.…
Koningsdroom
gedicht
2.0 met 114 stemmen 20.991 De koning leed aan melancholia,
zij hield hem uit de slaap. Het eerste licht
trof een verslagen man. Er werd gefluisterd
dat God zijn goede hand van hem terugtrok.
Nu houden boze machten bij hem huis.
Zijn kamerheer, een praktisch man, liet toen
een herder komen. Jong en muzikaal
zou hij de wolk om het koningshoofd verdrijven.
Die kunst bood…
Bouwfout
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 145 De edele ridder tilde zijn schone jonkvrouwe
over de drempel van zijn kasteeldeuren
richting de versierde slaapkamer,
waar wijn in overvloed was
en lekkere kaashapjes
olijven en kersen
wat
het ritueel
inluidde.
Toch faalden
de fundamenten onder
het kasteel, de muren begaven het
en er moest nog dieper gegraven worden om
de boel te herstellen…
Teruggekronkeld
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 65 Van rationeel recht
is de Ruiten Aa teruggelegd
in oude bochten hermeanderd
wat dat niet allemaal verandert:
paaigronden voor vissen, natuur
de ecologische hoofdstructuur
wandelpaden, biodiversiteit
en vanuit de vergetelheid
in onbruik geraakt
zijn de sagen ontwaakt.…
Kabouters in Brabant
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 Vroeger leefde er kabouters
in ’t mooie Brabants land,
in heuvels resideerde ze
in bos, op hei en zand.
Het waren wezens van de nacht;
je zag ze zelden, schuw,
ze meden de mens meestal, want
te groot, te lomp, te ruw.
Pas als de mens naar bed toe gaat,
pas dan gaan ze op pad,
op zoek naar werkjes en naar klussen
bij boerderij of stad.…
METAMORFOSE
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 106 landschap van sterrenfonkeling
sluimerende bomen
bergtoppen in mist gehuld
landschap van gekleurde wolken
moedeloze hemels
drager van mythen en sagen
landschap van haver en rogge
eindeloos ontvouwen van
nabije dingen en verder weg
landschap was jij hier
ademde jij hier niet
was jij niet onbegrensd?…
Een mystiek akkoord
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 184 ik weet van hun bestaan
heb de invloed ondergaan
geen luchtige herinneringen
die eonen lang rondzingen
begin de talen te begrijpen
zij rijpen door intenser
mee te kijken naar de
fundamenten van hun leven
mythen sagen en legenden
tillen in een mystiek akkoord
de dagelijkse dingen uit
boven het gesproken woord
eindelijk kan ik de levens…
Rusalka, een Baltische sage
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 240 Het was een septemberdag
met gehesen stormvlag
de dag dat ik Rusalka
op de ferry zag.
In de bar aan boord
waar je drank en vrouwen scoort
daar zong, on stage, Rusalka
door het publiek luid aangespoord.
En deze vrouw, in veel te korte rokken,
met prachtig blonde lokken,
zwoel zingende Rusalka,
voelde zich tot mij aangetrokken.
Onze…
Bewustwording
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 279 Puberhanden vormden hem
jaren geleden
de tijd heeft hem
vervolgens aangetast
toch is zijn charme
al die tijd gebleven
ontstoken in zijn gulle
brede lach
de paarse poten
zijn wat verf verloren
het groen zit meer
in de vernis
de zwarte ogen
op zijn kop verankerd
tonen een blik van
olijkheid en list
het kikkerbeest weerkaatst
iets…
Kleur ze met doorzichtig
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 482 zichtbaar glas
ik meng ze met mijn dromen
die spiegelen in een plas
ze golven fascinerend
weerkaatsen echt het licht
de breuken komen later
als waarheid weer in zicht
kleur ze met doorzichtig
gevoel blijft transparant
droom de dagen heel voorzichtig
bang voor scherven in mijn hand
ik haat die glazen beelden
in mijn omgeving van vernis…
Een ongeziene werkelijkheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 109 ik ervaar extreme krachten
beredeneer hogere machten
in een ongeziene werkelijkheid
ons tijdpad is
voortschrijdend leven
waarin begin en eind ontbreken
mythen sagen en legenden
tonen ons de wereld die wij
slechts uit overlevering kennen
in een existentieel verlangen
naar het levengevend licht
krijgt het spirituele zijn gezicht…
Weinig mystiek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 ons rest nog
maar weinig mystiek
door rationele repliek
ook de magie wordt
in het logisch circuit
stevig te kijk gezet
wij zijn verworden tot
automaten die zogenaamd
iets zinnigs uitbraken
geloof hoop en liefde
zijn niet te vatten omdat
zij nooit in structuren passen
godzijdank zijn er nog
dromen waarin sprookjes sagen
en legenden…
Totale eenzaamheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 161 vals draait
een kring
rond de maan
in het duister
is er een komen
en gaan van geluiden
onherkenbaar
in bestaan
reppen zij zich voort
met een spoor
van buitenissigheden
achter zich aan
aarde lijkt
te schokken door
brokken vreemde energie
mythen sagen
en legenden geven
nooit zoveel ellende
de stoet lost op
in het licht…
Moeder Aarde
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 121 Als zij oud is – geef het vleugels –
laat het koren golven in de wind –
zaaigoed voor sagen, zee voor
al wat vruchtbaar is – in goede
aarde.
Als zij jong is – laat haar bezinken
en gewiegd worden als een
onnozel kind – bodem nog
ongerept in de voren van
zijn toekomst.
Mijn inzicht zal haar niet grijpen.…
Zorgeloos
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 214 Ik, die de sagen
over diens ontrouw in de schaduw voorlas...
Zorgeloos?
Vandaag sabbel je opnieuw op die grasspriet,
onderbreekt je blote voet weer steeds de lectuur,
laat ik je haast hoorbaar zeggen: -Voorzichtig!
Ja, zo is het goed.…
ik ben geen God
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 792 universum in met
mij als nieuw begin
in omzien zag ik heden
tot verleden tuimelen
structuur in entropie
herinnering vertraagde
tot totale empathie
geen adem om geluid
te dragen, geen vragen
want het weten is er al
vergezicht mist afstand
in mijn hand is het heelal
ik ben geen God maar
heb nu de tijd verslagen
ook in mythen en in sagen…
haar kamer heeft luiken
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 101 haar kamer heeft luiken
zij kent de angst
voor wat dieper gaat
angst om onder het
vernis te komen
en een eenpersoonsbed
zij weet dat er niet
één waarheid is
dat ze niet anders is
dan ze gisteren was
de blauweregen bloeit
niet altijd één waarheid
soms schrijft zij haar
met de moed van de maat
zonder hoofdletter
zwaluwen scheren…
meneertje Grutto
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.262 natuur zoveel omvattend
je zit er in
je kijkt er naar
alles gaat van zelf
buiten je om
in Amstelveen
helder groen de plas
een laagje dun vernis
plots hoor ik
utto utto utto
die ik over het hoofd zag
rechte lange oranje snavel
licht bruine vlekken
oranje nekje
hoog rank op stelten
meneertje Grutto
heel vreemd jij weideling
broedt…