Alle inzendingen over verschijning

Vol ongeloof staar ik naar de plek waar ze net nog zat. vond het niet eens gek Verbazing dat ze zich weer vertoonde, alsof ze zeg maar hier nog woonde. Als ik de plaats bevoel, waar ze zonet nog zat: voel ik haar warmte nog.…

Een mysterie dat onopgelost blijft een leegte die gevuld zou moeten worden door jouw herinnering die steeds bovendrijft Ik schud mijn kaarten maar alleen de boer valt te beklagen en de ouden der dagen kunnen mij verklaren waarom hij verdween En het licht dat hierbij verscheen verlaat mij nooit meer ook al bedriegt het me steeds weer…

zomaar de ruimte in zal gaan zonder vang- of internet zijn database op hol zal slaan gegevens naar de maan alles heeft een eigen schaal de menselijke als normaal maar ook in groot en klein zullen er extremen komen bizarder dan een invalide wereld ooit zal kunnen dromen toch zal zij nog altijd menselijke trekjes in haar verschijnen…

't Evangelie zal zich statig voordoen bij hen die het Woord aandachtig lezen, kan in dagelijks leven grillig wezen, het gewaad van een spitse mop omdoen. De engel geeft een opbeurende zoen op het gemoed, uit zwaar peinzen herrezen, is niettemin een onvatbaar wezen, snelt soms heen als een angstig waterhoen. Die hemelgeest mag mensen gadeslaan…

Terwijl het regent tussen u en mij is elke afstand bezig te vermind'ren. Ieder figuur aanschouwt zijn overzij zonder zich door de stof te laten hind'ren. En vage sluiers nemen omtrek aan. Een omgekeerde orde is op handen. Ik zie uw ogen in de regen branden. Om mijn gelaat liggen uw natte handen. Ga niet meer heen. Of laat mij medegaan.…

thuis doe, daarvoor kraait uiteindelijk geen haan in mijn reeds door mist omgeven donkere avondwereld zag ik zojuist vaag zo een opgesierde ruiter rijden merkwaardig, zo’n opgedirkte oude passant in deze koude tijden doch hoort, wie klopt daar kinderen, schoot door mijn gedachten die folkloristische beeltenis zag ik even voor mijn raam verschijnen…

Ach ja, een kerstgedicht. Mensen verlangen graag een hoogstaand tintje, een aura boven hun boodschappen. Het geboortefeest van Jezus is immers lang geleden. Hoe die vreugde van toen naar ons dagelijkse doen vertalen? Schrijf dus een kerstgedicht. Dan kan de vrede op aarde dalen. Begrijpen we misschien een pietsje waar we onze knusheid aan…

vaker van die deja vu’s gehad maar deze keer was het duidelijk veel meer en intenser omdat ik vlagen van verse verf rook uit frisse kleuren ik ben je achterna gegaan heb in vele lichtstralen gekeken waar jij was gebleven de warmte die jij gaf leidde mij langs de trap naar beneden die naar de graven liep het vurige in jouw verschijnen…

je talmde tussen de lange halmen haver die rondom het kapelleke stonden er was wat drempelvrees waar licht door duister naar binnen keek de deur kraakte al jaren hetzelfde lied het interieur wekte geen verbazing meer alleen de kaarsjes brandden niet gedoofd door onverwachte vlagen de zijramen schemerden vaag geruststellend…

je stapte jeugd in overmoedig grote passen met sneakers die in wit bij jouw totaalbeeld pasten met soepele armzwaaien begroette jij de wereld met dromen om verder te komen omdat jij al heel lang de regie over eigen leven had en nam in uitnodiging voor warm samen jouw verschijnen gaf de sfeer het stukje zon dat vandaag ontbrak…

Hier woont een filosoof met geitenogen en bleke, uitgezakte pukkelwangen. Medusahoofd wol gruwelijke slangen, onrustig golvens of juist vastgezogen. Maar alle zeemansmythes zijn gelogen. Dit dier zal nooit de Nautilus*) omhangen. Alleen de krab versteent, die wordt gevangen. Het weke dier krimpt om zijn onvermogen om meer dan kliederaar…

Oh lijf van steen. Het was je gebeente waar ik om ween. Je geest was oud en je ogen koud. Je was als Job onder stof en zand. Die vrouw, haar lijf, je verloor je verstand. Je slikte pillen, je geest was dood. Wie kijkt er nu om, naar iemand in de goot. Zie daar was een engel met vleugels licht en pracht. Het trok je omhoog uit je graf,…

Ik ben al dicht bij je, dat weet ik zeker; Je verschijnt mij in elke nacht, Het is als vroeger, warm, vertrouwd en zacht. Misschien is bijna leeg mijn levensbeker En 'k zal weer bij je zijn, nog onverwacht. Ik word soms moe van het ellendig zwerven In deze warre oorlogsfoltering; Wist ik maar dat mijn schip op d'eeuwge werven Wordt…

Mijn hoofd is bloot, en jij, niet eens zo groot en zonder slurf (nou ja), toonbeeld van schoonheid, na zoveel jaar durf jij nog steeds genadeloos aan mij verschijnen. ----------------------------- uit: 'In de piste', 1984.…

Ik zag vanmorgen de gestalte van de opgestane Heer in wat we lazen en in wat we hoorden de nieuwe Adam heeft mijn ziel geraakt mijn leven tot die nieuwe mens gemaakt toen ik me in de omstanders verplaatste hun blijdschap en verwondering me eigen maakte, de rennende discipel hijgde hoorbaar in mijn oor. Met allen die rondom mij stonden…

epifaniën altijd zingt die naam voor mij een zonnestraal…

Geestelijk zieken ook krankzinnigen genoemd ervaren het gangbare leven als een warrige misschien kluchtige vertoning komen driftig of gemoedelijk hun eigen wil na ze kunnen angstwekkende monsters zien daarbij prachtige gestalten horen soms stemmen die waarschuwen en dreigen dan plotseling opwekken spreken dikwijls met deze verschijningen…

De herders keken ooit verwonderd naar het licht dat voor hun ogen verscheen; en zij waren overdonderd door de verschijning van een ongekend fenomeen. Vervolgens vanuit het verre oosten gingen de drie koningen op reis. De ster zou hen de weg naar het kindje Jezus wijzen. Een wereldmuze op engelenwijs.…

Jezus ging op Tabor verschijnen en ze zagen Hem plots verdwijnen Zijn gezicht spierwit vroeg men: wat is dit? deed Hij die truc met wolkgordijnen?…

Dus als je straks gaat slapen, en ik in je droom verschijn…. dan hoef je slechts te zwijgen, het doet niet langer pijn!…

Dus als je straks gaat slapen, en ik in je droom verschijn…. dan hoef je slechts te zwijgen, het doet niet langer pijn!…

Een prettige verschijning met een mooie lach. Uiterst speelse ogen troonden zijn gezicht. Door de vele lampen helemaal verlicht. Een spelletje van oogcontact begon. Ik wist niet meer dat het spannend zijn kon. Ik zat steeds te kijken of jij wel keek. Waarna ik snel je blik ontweek.…

Die lijnen op jouw gezicht kleuren donkerder dan ooit kan ook komen door dit licht zelfs jouw blik lijkt zo verstrooid En die rimpels rond jouw ogen mis je sprankelende lach was het schuld of onvermogen dat ik het niet eerder zag Neem jou stevig in mijn armen trek je heel dicht tegen mij laat mijn liefde jou verwarmen en voor even zorgenvrij…

De zon komt op en gaat weer onder De maan verschijnt en verdwijnt Jij bent daar en gaat weer weg Ik hou van jou Dat blijft…

ik zag je glad maar voelde hoe het leven zijn lijnen geëtst had in jouw oppervlak geen levensloop in krullenletters gegraveerd maar dieper en door pijn bezeerd transparantie miste daar het fonkelend licht door tijd en zorgen voor altijd gewist toch glans jij weer in een stralend verschijnen niets heeft jouw optimisme doen…

dansend verscheen je in mijn droom glimlachte je liefdevol naar mij omringd door 'n soort heilig licht genoot intens van jouw komst niet wetende dat je afscheid nam jouw ogen voorgoed gesloten voor altijd dicht *~ Roberto in memoriam 11-03-2007~*…

Eens zal God, de Heer verschijnen Iedereen zal Hem dan kunnen zien Het zal anders worden dan voordien Alles nieuw, het oude zal verdwijnen. Een ongekende tijd breekt aan Geen strijd en geen zorgen meer Alles keert tot God eens weer Niemand weet hoe dit zal gaan.…

(tanka) Varens in april liggen bruinverdord, warrig op het lentegras, beschutten hun nazaten, die, klein en teer, rechtop staan.…

levenszender voorgoed gestoord Alle paden dichtgegroeid en verlaten Mijn hart een verzameling gaten Je vult die gaten met je onbegrensde talent Als ik nu verga heb ik gekend jouw ontelbare onnavolgbaarheid die mijn gloeiende hoofd verleidt te denken in zinderende taal Het smeedt tot een sluitend verhaal Liefde en werkelijkheid vallen samen in jouw verschijning…

ik voel de koude wind nog spartelt leven tegen maar vingers zijn te kort om nog meer tegenspel te geven ijskoud merg in mijn botten chemo zal het doen verrotten maar wat blijft krijgt altijd nog een laatste kans mijn haren ben ik kwijt kaal zal ik voor U verschijnen de buitenkant van wie ik was is dag na dag aan het verdwijnen…