Alle inzendingen over versiert

De lente versiert lente versiert me met goudgele hangers te groot in getal Ik mag uit mag naar buiten voel me mal.... Het voorjaar in m'n kop haal me van stal: Het is waarlijk lente.......…

Liefde versiert zich met verlangen, met verdriet – en slapeloosheid.…

Hel fonkelend wit versiert nu onze straten tot straks weer dooi komt.…

Het donker wijst ons op het licht De mens versiert zijn huis en haard Er wordt in kaarsvlammen gestaard De blik naar binnen toe gericht Men droomt dat vrede wordt gesticht En daarna liefst voorgoed bewaard Het donker wijst ons op het licht De mens versiert zijn huis en haard Voor even oorlog uit het zicht Gezamenlijk op bedevaart Een schaduw…

Kerstmis en Nieuwjaar twee zandlopers met ballen - boemerangs der tijd Hoe ontzettend mooi, hoe zij de kerstboom versiert en naar mij glimlacht Oudjaar op de rails? Dan strand jij binnen het jaar, in het nieuwe jaar!…

Hij zei: Let op, want zij versiert je straks in ’t academisch kwartiertje de cardioloog hield het maar net droog z’n hart stond al lang op een kiertje…

verleidt je versiert je bespeelt je pleziert je bedanst je bestiert je begluurt je ommuurt je daagt je plaagt je duwt je schuwt je verwacht je bedacht je lust je kust je iedere keer weer dezelfde maan…

Witte mist versiert het landschap, de dagen die in gedachten gekleurde momenten verzamelen. Een eendenkoor beweegt tot duizenden tranen melodieus en eensgezind in plasjes toekomst. De winterwind waait de nachtkaars niet uit, zij waakt over sterren, groot en klein waar zij ook zijn.…

wachten rond de stilte op het leven een moment willen horen willen zien dat de dood uit de doeken wegdrijft versagen… vragen… nee… een gewiekst kostelijk vogeltje versiert een steen verwachting verzoening puur geluk schikt zich om hem heen…

drie haiku's ~~~~~~~~~~~~~~~~ vogels verdwijnen op de vleugels van stormen het jaar keert zich om ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ brons, bruin en roodgoud zon versiert herfstbladeren zaad draagt nieuw leven ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ de oogst is binnen bomen schudden hun vacht af wortels kruipen diep ~~~~~~~~~~~…

Een korenveld versiert met korenbloemen Prachtig blauw! Het veld kleurt als goud in de zon.... Ik sta aan de rand en kijk ernaar.... Pak m'n camera en kan het niet laten, van die sfeer een foto te maken. Ik blijf nog even staan, om daarna weer verder te gaan.....…

Doorzichtig, sierlijk gedragen door de golven van de zilte zee Ik droeg je in mijn gouden medaillon versiert met een randje van puur saffraan Daar lag je dan gestrengeld met een ander Brak het medaillon en de saffranen dansten in het rond Je tentakels prikkelde venijnig, giftig Jij onsierlijke o zo doorzichtig kwal…

in het voetspoor van gisteren kwam ik het tegen, radeloos ontdaan met kille stappen verder gaan lijkt goed geraapte moed versiert mijn hart het klopt in alle staten buiten, boven straten hangt de dikke mist van een gewist verleden moegestreden ligt het nu in al mijn zwarte gaten…

De geur van liefde Onberispelijk zoet Als een suikerspin Prachtige roze gloed Een strelend gevoel Zacht en vederlicht Wonderschone lach Versiert mijn gezicht Vlinders van fluweel Kleuren mijn droom Zo teder en kwetsbaar Als duizendschoon… Lopend op wolken Begin ik te zweven Stralend nieuw begin Doet liefde herleven…

behoedzaam trekt ze strepen door ons ochtendblauw alsof wolken kunnen schrijven kust ze de wereld met haar dauw versiert de zon zonder blikken of blozen het pas ontwaakte land vieren gevederde vrienden boven schuimkoppen op het strand danst het helmgras heuvel op lacht weidsheid haar tegemoet ontwaakt ze haar stad met een schitterende…

Haar trouwjapon van maagdelijk wit, versiert met heel veel strikken; strikken achter, strikken voor, je zou er in verstrikken. Ik miste een strik om Friso's nek; de grootsten zaten onder... De strikkenjurk van Friso's bruid vond ik niet zo bijzonder.…

jij kent als geen ander het kleine woordenspel nog niet op multimedia maar er trekt al een peuter aan de bel er zit muziek in oeverloze samenspraakjes waarbij ogen en lach de bindmiddelen zijn van een overdosis plezier die hier de melodie versiert waar herhalen ruimte geeft aan improviseren is samen leren nummer een daar…

Licht strijkt over wapperend geel van Heereweg tot in het hart, een slinger door heel Aduard versiert het dorp als feesttoneel. Het inspireert de kunstenaar, kom in het rechthuis exposeren, hoor Juliana musiceren, ideeën worden scheppend waar.…

vaak als ik in de polder verblijf hoor ik in de verte de melodie van het ijs staande achter geel groene kragen zingt het glijden in de wissels van slagen gedragen komt die muziek dichterbij in een rij stoere gasten en meiden een kleurige sliert die lichtjes dansend de ijsvloer versiert met vrolijke lijnen en krullen nog is…

Liefde is lavende dauw in der brandende hitte des levens, Liefde is een geurendste bloem, welke de bane versiert, Liefde is een edelgesteente, dat blik en harte betovert, Liefde op der liefste gelaat, dat is een hemel op aard.…

jij toverbalt zuigt kleuren van het bot dat al kaalgevreten is snuisterijt gewone dingen die plots een nieuwe tekst in een oud lied gaan zingen tierelantijnt en versiert wat niet echt leeft vampiert onbekommerd de vrijheid die men nog heeft maakt van de dood een open goot in het nu al af dingen op dierbare herinneringen…

Jij was mijn ochtenstond geopenbaard in blond gesmeed leven in elkaar gekruld versiert verbond van boven met al wat het recht van rond met al wat zacht is onder mij,gevat in water, diepe grond en stil gevaar. Je lachte als mijn verwondering.Ik lag te wachten of de tijd zou vergaan.…

Ze draagt in haar hart een lampion , met duizend mooie kleuren met kralen, geel en helder rood versiert zij steeds haar dag op blote voeten door het huis en steeds een gulle lach als ze in de knoppen knijpt die uit de planten komen verschijnen er onmiddellijk bloemen aan en gaan er vlinders dromen als ze koekjes eet verandert het huis in…

sluit maar je poriën verhard snel je bast laat je bladeren gelen zet je wortels vlug vast want in een herfstige wind oogst de zomer haar kind in de val van de tamme kastanje nachten gaan lengen kou voelt naar vorst die de ochtend versiert met haar ijzige franje is jouw hart nog open in een nazomerse gloed het roodkoper van herfst…

(binnen de bunkers van een koude dag rusten broze levens) heel zacht licht er het kunstmatig weten in de afgemeten norm van diens balans een vormendans versiert voorwaar wat strakke stropakketten thans gefermenteerd tot groei als vervormde bruidsboeketten geven ze in volle bloei hun beste tijd aan lekker eten rond van geur verkleurt…

Uiteraard met een topjob en een welldressed woman die hem versiert: 'Spannende snit, Piet. Jij bent de man die mij verdient.'…

In tijden dat de rouw zijn modderschuit versiert speelt zijn ego hooglijk op en om zijn tanden siert een valse glimlach zijn gezicht vol van kwade trouw. Zijn ogen lichten op als zijn neus ruikt een verdriet en als de bel geklonken heeft staat hij op en schiet zijn zwarte schoenen aan en danst een slome dodenwals.…

een land waar paarden bloemen kussen terwijl de pad de stoel versiert om te zien hoe elfen bankjes schilderen Imagine een land waar de blinde muggen ziet terwijl de schol eksters vangt en ma de liefjes vertroetelt Imagine een land waar de nacht vlinders baart terwijl de aal bessen draagt en de week dieren telt Imagine een land waar…

moeder aarde Bloemen schenken de echte waarde Bloemen die geven Liefde in de kern weven Als sieraad van schoonheid Waarmee het leven wordt verblijd Dankbaar te aanschouwen Uit liefde bij rouwen en trouwen Uit het hart gegeven Als zacht element vanuit het leven Bloemen als zachte zijde Voor nu en betere tijden De glimlach die het leven versiert…

met zoetgevooisde stem versiert hij jonge vrouwen zal nimmer van hen houden zoals zij niet van hem met een omfloerste blik kijkt hij naar jonge meisjes belooft hen zoete ijsjes voor een verdorven lik met rooddoorlopen ogen begluurt hij jonge heren wil hen van alles leren óók wat zij niet mogen met zijn gladde praatjes laat hij zichzelf…